Dagblaðið - 09.10.1975, Blaðsíða 10
10
Spurning
dagsins
Finnst þér rétt að leyfa lögreglu-
mönnum að hafa skegg?
Kristin Linda óskarsdóttir hús-
móðir: Já, þvi ekki, mér finnst
það ekki nema sjálfsagt, ég vissi
ekki þeim hefði verið bannað það.
Kristin Danielsdóttir klinik-
dama: Já, mér finnst þeir megi
"hafa skegg, ef það klæðir þá vel er
það ekki nema sjálfsagt.
Sigurjón Hallvarðsson i skóla:
Skegg! Ne hei, mér finnst þeir
eigi ekki að fá að hafa skegg.
Arni Þorkelsson vélstjóri: Já, ég
sé ekki neitt þvi til fyrirstöðu að
leyfa lögreglumönnum að hafa
skegg eins og ég var að lesa um i
blöðunum.
Hildur Valdimarsdóttir húsmóð-
ir: Skiptir það nokkru máli, ég
hef aö visu ekki heyrt mikið um
þetta mál, ég er nú norðan úr
landi.
Kristjana Hreinsdóttir af-
greiðslustúlka: Já, þvi ekki það,
ég las um það i Dagblaðinu, þetta
bann. Þvi mættu þeir ekki hafa
skegg eins og aðrir?
Dagblaðið. Fimmtudagur 9. október 1975
MERKINGAR STRÆTISVAGNA
Litaglaður borgari skrifar:
„Mig langar litillega til að
minnast á merkingar á strætis-
vögnum borgarinnar.
Vagnarnir eru vel merktir með
greinilegum stöfum, svo að allir
mættu vel við það una. En það
er margt sem mætti betur fara.
Mér hefur þvi dottið i hug nýtt
merkjakerfi fyrir vagnana sem
myndi auðvelda fólki sérstak-
lega öldruðum og börnum, að
þekkja þá vagna, sem það þarf
að nota hverju sinni.
Venjulega eru sömu leiðirnar
notaðar af sama fólkinu, fólk fer
til og frá vinnu með sömu vögn-
unum. Gamalt fólk og börn not-
færa sér einnig þessa þjónustu.
Oft má sjá fólk hlaupa til þess
að ná i vagninn sem svo ef til vill
er ekki sá rétti. Fólk sér
ekki merkingar vagnanna mjög
langt að. t okkar skammdegi,
þegar snjókoma er, slydda eða
rigning, verða vagnarnir fljótt
skitugir og einmitt þá sjást
merkingar þeirra illa.
Til úrbóta væri gott að hafa
ljós ofarlega á vögnunum,
númerin mættu vera eftir sem
áður. Nú vitum við, að leiðir
vagnanna eru tólf en með fimm
litum mætti merkja fimmtán
leiðir, tvö ljós að aftan og önnur
tvö að framan. Þessi ljós mætti
sjá langt að og mundu auðvelda
mörgum i skammdeginu að sjá
strax hvaða vagn væri á stöð-
inni áður en hlaupið er af stað,
t.d. yfir umferðargötu.
Hugsa mætti sér þetta á ýmsa
vegu, leið 1 hefði t.d. tvö græn
ljós að aftan og framan, ieið tvö
annað grænt, hitt rautt, leið 3
tvö rauð o.s.frv.
Niðurröðun litanna getur
auðvitað verið á hinn marg-
vislegasta hátt. Vafalaust eru
ýmsir vankantar á þessu, svo
sem fjárhagslegir og umferðar-
lagalegir, en ég held að merk-
ingar sem þessar væru til
mikilla bóta og fólk yrði fljótt
að venjast þeim.”
Vesturbœr-Breiðholt=
Keflavík-Khöfn
Pétur Eggerz Pétursson og
Óskar Hauksson skrifa:
,,Um daginn fórum við
félagar i Háskólabió, sem i
sjálfu sér er ekki i frásögur
færandi. Nema hvað, að lokinni
sýningu kl. 11.10 fórum við út á
stoppistöðina þar sem vagn 4
kemur við. Þar var ekkert
skilti, sem sýnir á hvaða tima
vagninn á að koma, og þess
vegna þorðum viö ekki að fara
þangað sem vagn fimm stanzar
af ótta við að missa af leið fjög-
ur. Hins vegar kom vagn 4 ekki
fyrr en klukkan 11.30 og var siö-
an kominn upp á Hlemm fimm
minútum eftir að Breiðholts-
vagninn fór frá Hlemmi. A
Hlemmi þurftum við svo að biða
i 25 minútur og vorum siðan
komnir heim kl. 12.25. Það tók
okkur þvi jafnlangan tima að
fara frá Háskólabiói upp i
Breiðholt og það tekur flugvél
að fara langleiðina til Kaup-
mannahafnar.”
VÍÐA ER POTTUR BROTINN
Gagnrýninn skrifar:
„Allir þekkja hversu mikil-
vægar brunavarnir og slökkvi-
starf eru i nútimaþjóðfélagi.
Óskar Sigurjónsson hjá Austur-
leið, sérleyfishafa fyrir leiöina
Reykjavik-Höfn, Ilornafiröi,
simaöi:
„1 Dagblaðinu 3. október
rakst ég á klausu, sem gæti
hugsanlega valdið misskilningi.
Þar segir frá áætlunarbflstjóra,
sem komst i kast við lögin. Ég
vildi fá aö leiðrétta þaö til að
Það er þvi mikilvægt að slökkvi-
lið sé búið góðum tækjum og
hæfir menn skipi það.
Þvi finnst mér rétt að drepa á
foröast allan misskilning aö
þarna getur ekki verið um
áætlunarbilstjóra að ræða. Ég
hef heyrt um þetta mál og mun
hér átt við hópferðabilstjóra.
Aætlunina hefur Austurleiö og
enginn af okkar bilstjórum
verður nokkru sinni s'akaður um
athæfi sem þetta.”
nokkur atriði, sem betur mættu
fara hjá slökkviliði okkar hér i
borg.
Eins og allir vita er slökkvi-
stöð uppi i Arbæjarhverfi. Þar
eru tveir slökkvibilar og einn
sjúkrabill. Nú eru þarna þrir
menn á vakt. Tveir eru á
sjúkrabilnum, sem er úti
mestan timann. Þá er einn eftir
á slökkvibilana. Hvernig
stjórnar einn maður tveimur
bilum?
Slökkviliðsstjóri, Rúnar
Bjarnason, hefur sett reglur
sem segja að sá, er stjórnar bil,
megi ekki yfirgefa bilinn. Hann
á að stjórna dælingu og
þrýstingi á vatninu auk þess
sem hann sér um að nóg vatn sé
á bilnum. Nú, siðan þarf
stútmann, þ.e. mann á
slönguna. Hvernig á þessi
maður að geta séð um þetta allt
án þess að brjóta reglur?
Það er ekki nema von að
slökkvibillinn úr Arbæ hafi sézt
biða eftir liðstyrk frá aðalstöð-
inni — styttra úr Arbæ i Breið-
holt — i Breiðholtsbrekku vegna
þess að maðurinn vill ekki taka
á sig ábyrgðina af þvi að mæta
einn á stað og valda ekki verk-
efni sinu.
Slökkviliðsstjóri, til hvers er
að setja reglur vitandi vits að
þær verði brotnar?
Annað er búnaður slökkvibila.
Nú er þannig að tveir slökkvi-
bilar hafa verið á nagladekkjum
i allt sumar. Siðastliðinn vetur
voru aðeins f jórir af niu slökkvi-
liðsbilum á nagladekkjum. Nú
veit ég, að fjárhagur slökkvi-
liösins er þröngur og alltaf er
matsatriði hvert peningarnir
skuli fara. Það er á vald
slökkviliðsstjóra að vega og
meta hvert krónurnar fara. Eitt
er vist, dekk eru það mikil
öryggistæki á öllum tegundum
bila að þau verða að vera góð og
fyllsta öryggis gætt. Þetta
skilur slökkviliðsstjóri vel.
Borgin leggur honum til bil, sem
yfirmanni slökkviliðsins. Nú
vildi þannig til að billinn titraöi
eitthvað i stýri, og þá var rokið
til og keypt fimm ný dekk undir
hann. En af hverju er ekki gætt
fyllsta öryggis þegar slökkvi-
bilarnir eiga i hlut? Spyr sá er
ekki veit. Af ástæðum, sem ég
rek ekki hér, hef ég kosið að
blaöið birti ekki nafn mitt.”
Gagnrýninn.
...þjóðvel
þekkt
Nr. 37 sendi eftirfarandi
visu.
Dagblaðið er þjóðvel þekkt,
það má panta i sima.
Upplag þykir ótrúlegt
á ekki lengri tima.
25 HAFA EKIÐ ÖLVAÐIR
Á HRINGVEGI OG í HÖFN
Lögreglan í Höfn i Hornafir&i
I hefur þa& sem af er árinu tekiö 25
I ökumenn fyrir meinta ölvun viö
lakstur. Sagöi lögreglustjórinn i
I Höfn aö á öllu árinu i fyrra heföu
I sams konar mál veriö 29. Lög-
I reglan i Höfn er hörö í horn aö
Itaka i þessum málum. .Nokkuö
[stendur þessi málafjöldi i sam-
I bandi viö feröamenn á hringveg-
linum svo og aökomandi sjómenn,
I en of mikiö er þó enn um aö Hafn-
larbiíar séu of kærulausir i þess-
um efnumaö sögn lögfeglustjóra.
Eitt þessara mála var I sam-|
bandi viö bilstjóra áætlunarbils á I
sl.sumri. Var hann meö franskan I
feröamannahóp, sem engan leiö-|
sögumann haföi, og gátu þeir illa [
gert sig skiljanlega, nema á eigin I
tungu sem fáir skildu. Varö aö I
kyrrsetja bilstjórann en lögreglu-1
maöur var fenginn til aö koma |
Frökkunum áfram áleiöis kring- [
um land, unz úr rættist meö bil-
stjóra. —ASt. |
Ekki áœtlunarbílstjóri
Raddir
lesenda