Dagblaðið - 23.01.1976, Blaðsíða 2

nagblaöiö. Föstudagur 23. janúar 1976.
""" '
Lárus Guðmundsson skrifar:
„Geta alls konar fuglar leigt
út óinnréttað húsnæði með ó-
nýtu lyklarusli og kallað það
bilaþjónustu?
Ég varð fyrir þvi óláni að
vörubill, sem ég á, bilaði þannig
að bank tók að heyrast i vélinni.
Ég hafði stuttu áður rekizt á hús
i Kópavoginu, sem á stendur
„Bilaþjónustan ....”. Ég ákvað
að notfæra mér þjónustu þessa
og það stóð ekki á aöstoðinni
meðan ég var að koma bilnum i
hús. en það var 6. jan. siðast-
liðinn kl. 16. Þá tilkynnti eig-
andinn mér verðið á þjónust-
unni og sagði það vera 400 krón-
ur á vinnustund en ef menn
kæmu með bíla sina kvöldið
áður til að láta þiða þá (i óupp-
hituðu húsi) þá tæki hann 1000
krónur fyrir nóttina.
Ég kom með bilinn kl. 8 dag-
inn eftir en þótti öruggara að
taka með mér topplyklasett og
nokkra stjörnulykla. Þegar ég
hafði tekið oliupönnuna undan
vélinni kom i ljós að vélin var úr
brædd. Núvarúrvönduað ráöa.
Þarna var engin aðstaða til að
gera upp vél, ekkert vinnuborð,
ekkert skrúfstykki og engin
krafttalia. Það eina sem var af
verkfærum var einn hjólatjakk-
ur og lélegt lyklarusl.
Ég tók þvi það ráð að fá bif-
vélavirkja til að koma og hjálpa
mér með vélina. Hann varð að
taka með sér verkfæri og rúllu-
bretti svo að við þyrftum ekki að
liggja i vatninu sem var undir
bilnum. Það tók 23 tima að taka
vélina úr bilnum og hreinsa
hana upp. Siðan var farið með
vélina vestur i bæ — á verkstæði
bifvélavirkjans.
Þegar ég fór með vélina
spurði ég eiganda hússins hvort
égættiað draga bilinn út. Hann
kvað mig ekki þurfa það ef ég
-
HÁ LEIGA Á ÓINN-
RÉTTUÐU HÚSNÆÐI
yrði ekki lengi að gera við vél-
ina. Þá spurði ég hann hvort við
gætum ekki samið um eitthvert
gjald meðan unniö væri i biln-
um. Hann kvað svo vera.
Ég kom með vélina uppgerða
15. janúar og unnum við bifvéla-
virkinn i bilnum til 17. janúar,
eða i 22 tima, þangað til billinn
Sllaþjónustan
ADSTOD.
var tilbúinn að fara út. Samtals
var þvi unnið i bilnum i 35
klukkutima. Billinn stóð inni i 11
daga.
Svo kom reikningurinn fyrir
þjónustuna. Hann hljóðaði upp á
46.200 krónur og sagði eigandi
húsnæðisins mér að eftir fullum
taxta hefði ég átt að borga 82.000
Kópavogi ryi i
krónur. Þar sem ekki hefði ver-
ið unnið stöðugt i bilnum hefði
hann lækkað reikninginn. —
Hvað er okur ef ekki þetta?
Sem sagt, þú getur leigt út ó-
innréttaö húsnæði með engri
hreinlætisaðstöðu. Það er hitað
upp hluta sólarhringsins með
oliublásara. Þarna er ekkert
vinnuborð svoað maður minnist
ekki á skrúfstykki. Og þessi fáu
verkfæri sem þarna eru eru ó-
nýtt rusl sem skemmir rær og
bolta. Enginn fagmaður er i
húsinu til aðstoðar viðskiptavin-
K N i n g u F
Lárus Ouíraundssotv Síml 103.11*
P-608.
Þegar taldar eru saman unn-
ar vinnustundir eru þær 35 á
fjögur hundruö krónur klukku-
timinn. Það eru samtals 14 þús-
und krónur auk þess tima sem
billinn stóð inni.
Þegar upplognar vinnustund-
ir, sem ég get sannað að eru ó-
sannar, eru taldar saman kem-
ur i ljós að seld vinnustund kost-
ar rúmar 1300 krónur.
Ég vil með þessum skrifum
vekja athygli fólks á þessari
þjónustu, ef þjónustu skyldi
kalla. Mér finnst þetta vera tal-
andi dæmi um hvernig ófyrir-
leitnir braskarar fá að vaða
uppi og svindla án aðgerða
verölagsyfirvalda.”

Raddir
lesenda
ÁSGEIR
TÓMASSON
Hin ólöglegu veiöarfæri sem
fundust um borð i Ingólfi Arnar-
syni. Skipstjórinn fékk 50 þús-
und króna sekt fyrir aö hafa þau
um borö!
Óllum tæknilega-hugsandi bíleigendum hefur
lóngum veriö Ijóst, aö vanstilltar og brunnar
platinur. svo og þéttir, sem ekki eru í lagi, eru
algengasta orsök gangtruflana og óhóflegrar
benzineyðslu.
Báðir þessir veiku hlekkir eru úr sögunni með
tilkomu platínulausu transistorkveikjunnar.
Fyrsta platínulausa transistorkveikjan í heim-
inum var smíðuð af UmteriQon LTD.
Sex ára þróun og sjö einkaleyfi á tæknilegum
lausnum er kaupendum. trygging fyrir því
Þessi viðurkenning er
aðeins veitt einum
aðila ór hvert fyrir
framúrskarandi tækni-
nýjung.
BEZTA SEM VOL ER A
Lumenition
Platínulaus transistorkveikja er nú-
tíma lausn.
Ef benzínvéiin hefói verið fundin upp á því
herrans ári 1975 er það öruggt mál, að engum
neföi dottið í hug að nota platínur og þétti. Þess
í stað væri notaður elektrónískur rofi eins og nú
færist í vöxt.
Búnaðurinn samanstendur af magnara, sem
hækkar spennuna, púlsgjafa, sem skrúfaður er í
kveikjuna þar sem platíournar voru áður og
neistaskammtara sem þræddur er upp á
kveikjuöxutínn og kemur undir kveikjuhamar-
inn. Neistaskammtarinn er með jafnmörgum
blöðum og strokkafjöldi viðkomandi vélar. í
púlsgjafanum er díóða sem sendir frá sér infra-
rautt Ijós og Ijósnæmur transistor nemur þann
geisla. Neistaskammtarinn snýst með kveikju-
öxlinum og i hvert skipti sem blöð hans skera
geislann rofnar straumurinn á háspennukeflið
og neísti hleypur á viðkomandi kerti. Einfaldara
— og jafnframt öruggara — getur það ekki
veríð.
Kostirnir eru augljósir.
I platínulausri transistorkveikju eru
engir hlutir, sem eyðast eða breyta sér.
Eftir ísetningu er kveikjan stillt í eitt skipti fyrir
öll og síðan þarf ekki að hafa frekari afskipti af
tímastillingu. Missmíði á knöstum, jafnvel slit í
fóðringum, hefur engin áhrif á kveikjutímann.
Kostnaðarsöm skipti á platínum og þétti, svo.og
kveikjustilling eru úr sögunni. Start, gangmýkt,
viðbragð og benzínnýting verður mun betri.
Kerti endast lengur, því neistinn verður miklu
sneggri, þannig að sótug kerti og jafnvel
benzínblaut skapa ekki vandamál.
Kaldakstur með innsogi er nánast úr sögunni
og. er það eitt ekki svo lítið atriði í stuttum
snattakstri. bæði hvað snertir benzíneyóslu, sót-
myndun og endingu vélarinnar.
Magnari
3ja óra
áoyrgð
Bílaframleiðendur eru sannfærðlr.
Allir amerískir bílar af órgerð 1975 eru með
platínulausum kveikjubúnaði. Ástæðan er sú,
að þessi búnaður veldur minni mengun, einfald-
lega vegna þess að benzínbruninn verður full-
komnari, sem að sjálfsögðu eykur orkuna og
sparar benzín.
Hvoð um eftirlit með
íslenzkum skipum?
Þrlr sem stunda sjóinn skrifa:
„Blaðafréttir af smáfiska-
drápi samfara fréttum af ólög-
legum veiðum og veiðarfærum
um borð i islenzkum skipum
hafa valdið okkur nokkrum
heilabrotum.
Hvernig er eftirlitið með þvi
að veiðarfæri séu lögleg?
Hafa framleiðendur I þjón-
ustu sinni færa menn sem vita
allt sem þarf til þess að netin
séu lögleg? Ef svo er af hverju
er ekki fullnægjandi eftirliti
komið á?
Eöa er ef til vili um smámál
að ræða sem blásið er út af þarf-
lausu?”
Strákar. Við vitum að um á-
kveðnar reglur er að ræða og
framleiðendur hanna net sin
eftir þeim. Eins og fram kom i
Dagblaðinu á sinum tima var
það lesandi Dagblaðsins sem
kom upp um hin ólöglegu
veiðarfæri i Ingólfi Arnarsyni.
Eftirlit með veiðarfærum hefur
einn starfsmaður Gæzlunnar,
reyndar ekki i fullu starfi. Þaö
gefur þvi auga leið að einn
starfsmaður annar þvi ekki aö
hafa eftirlit með öllum fisk-
veiðiflota okkar. Það kom á
daginn að þegar skipstjórinn á
Ingólfi Arnarsyni var tekinn þá
var sekt hans litlar 50 þúsund
krónur — hlálegt.
Nú, en Landhelgisgæzlan hef-
ur eftirlit með framleiðslu
veiðarfæra og til að mynda
koma reglulega eftirlitsmenn til
Hampiðjunnar. Einnig er öllum
netaverkstæðum sendir löggiltir
mösvkamælar. Hallur.
Nlðurstðður af tilraunaakstri.
Fulltrúum írá Royal Automobil Club í Englandi
var fengið það verkefni að gera samanburð á
vél með venjulegri kveikju annars vegar og
Lumtnifton platínulausri transistorkveikju hins
vegar. Tiiraunin fór fram í janúar og febrúar
1972 og fyrir valinu varð Ford Cortina 1600 L.
Útdráttur fer hér á eftir:
Benzínsparnaður:
Tilraun 1: Vegalengd 282 mílur.
Meðalhraði 34,53 mílur/klst.
Benzíneyðsla 31,33 mílur/gallon.
Tilraun 2: Vegalengd 281,2 mílur.
Meöalhraði 36,28 mílur/klst.
Benzíneyðsla 32,14 mílur/gallon.
Báðar tilraunirnar endurteknar — en nú með
Lumenitwn í stað platína:
Tilraun 1: Vegalengd 281,2 mílur.
Meðalhraði 35,30 mílur/klst
Benzíneyösla 34,08 mílur/gallon
í staö 31,33 áður.
Niðurstaða: 8,77% betri benzínnýting.
Tilraun 2. Vegalengd 281 míla
Meðalhraði 35,72 milur/klst
Benzíneyösla 34,85 mílur/gallon
í stað 32,14 áður
Niðurstaða: 8,43% betri benzínnýting.
Viðbrögð vélar: Með platínum: tMHKIlétlQn
0—30 mílur/klst 4,4 sek 4,0 sek
0—40 milur/klst 7,0 sek 6,6 sek.
0—50 milur/klst 10,4 sek 9,2 sek
0—60 milur/klst 14,0 sek 13,4 sek.
0—70 milur/klst 19.6 sek 19,2 sek
Ofanskráðar tölur eru niöurstöður af tilraunum
hlutlausra aðila og er skýrslan í heild öllum
aógengileg hjá framleióendum
I fyrri tilraunum miðast við nýjar platínur og
hárrétt stillta vél — þannig, aó samanburöur
verður mun hagstæðari fyrir LlumfliOon
þegar áferð á platínum eða platínubil breytist.
Allir, sem eitthvert vit hafa á vélum, vita aó
benzíneyðsla og afköst vélar eru i beinu hlutfalli
við ásigkomulag og stillingu á platínum. Flestir
ökumenn gera sér enga rellu út af þessu — fyrr
en vélin fer að verða treg i gang — án þess að
hugleiða, að þá þegar hafa tugir, jafnvel hundr-
uð lítra af bensíni runnið ónýttir út í gegnum
útblástursgreinina.
Línuritið hér að ofan gefur nokkra hugmynd um
benzíneyðsluna. Bíleigandi sem hirðir gm aó
stilla og hreinsa platínur á 4 þús. km fresti getur
gert sér vonir um að afköst og eyðsla fylgi
tenntu linunni. Hjá hinum, sem ekkert gera
gildir bogálínan. Með Lumcnibon næst strax
8% betri nýting, sem helzt óbreytt upp frá því.
Sparnaðurirm í fyrra tilfellinu er rauðlitaði flötur-
inn en í því síðara allur skástrikaði flöturinn, frá
efri brún rauðu línunnar að bogalínunni.
í . prósentum þýðir þetta annars vegar ca. '
8—15% en hins vegar 8—25%, Miðaó við
benzínverö kr. 57 pr Itr. liggur sparnaðurinn í
öðru tilfellinu milli kr. 4,50—8,50 en í hinu kr.
4.50—14,20. Erlendis er reiknað meó.15%
meðaltals-sparnaði á ársgrundvelli. sem i dag
eru kr 8.55 fyrir hvern greiddan bensínlítra
8-20% BENZÍNSPARNAÐUR
er adeins einn ávinningur af mörgum — eftir
isetningu platinulausu transistorkveikjunnar
Lumenition
Platínulausa transistorkveikjan er
eina raunhæfa
endurbótin á
kveikjukerfinu
frá því benzinhreyfillinn var fundinn upp
Loksins geta bíleigendur losnaö við
peningaaustur í benzín sem ekki nýtist
og óhjákvæmilegan kostnaó við endur-
nýjun og stillingu á kveikjukerfinu.
Einkaumboð á Islandi:
aBBt»aarfg.HABERChf
Skeltunnl 3e*Slmi 3‘33'45
f'
Háberg h.f er sérverzlun fyrir varahluti i s
rafkerfi þýzkra og sænskra bifreiða.
| Ennfremur bjóóum við spennustilla (cut- í
£ out) og siur i flestar gerðir bifreiða. svo
\ og hleðslutæki og urval mælitækja fyrir
^ bifreiðaverkstæði
MEIRA UM ÞULI
ÚTVARPS 0G SJÓNVARPS
Askrifandi Dagblaðsins sendi
linu þar sem hann leggur sitt til
málanna um gæði útvarpsþula
og annarra lesara:
„Þeir sem nú eru teknir að
eldast muna eftir þvi er sú tækni
barst til landsins um 1930 og
hlaut nafnið útvarp. Það flutti
okkur fréttir, erlendar sem inn-
lendar,. fræðandi erindi og
fleira, eins og það gerir enn
þann dag i dag.
Rikisútvarpið tók til starfa
var það talinn mesti vandinn að
finna svo góðan þul að hann
væri bæði raddsterkur og skýr-
mæltur, að allir mættu heyra og
skilja hvað veriö væri að segja.
Útvarpiö var mjög heppið með
fyrstu þulina. Þar má sérstak-
lega nefna Sigrúnu ögmunds-
dóttur og Ragnheiði Hafstein,
sem tóku öörum fram.
Nú orðið virðist minna fengizt
um raddgæði þulanna og er það
skaði mikill.
Svo að ég minnist á
sjónvarpsþulina fyrst,.þá finnst
mér Eiöur Guðnason ágætur.
Maður missir aldrei orð af þvi
sem hann hefur að segja og allt
efniö skilar sér ágætlega. Sama
er að segja um þulinn sem
bættist i hópinn fyrir skömmu.
Jón Hákon Magnússon er einnig
að verða ágætur. Hins vegar
finnst mér Sonja Diego bera of
ótt á. Það sem hún segir vill
renna saman og einnig er röddin
hljómlitil og hás.
örnólfur Thorlacius flutti hér
áöur fyrr mörg erindi um tækni
og visindi. Þau voru fróðleg og
báru þættirnir með sér aö þar
talaði maður með mikla þekk-
ingu. En rödd örnólfs var ekki i
lagi. Aherzlur voru viða rangar
og oft erfitt að ná samhengi þess
sem hann hafði að segja. Slikt er
ekki gott i fróðlegum erindum
þar sem hlustandinn þarf að ná
öllu sem sagt er.
Af þulum útvarpsins tel ég
Jón Múla og Pétur Pétursson
vera bezta og geri ég ekki upp á
milli þeirra.”