Dagblaðið - 23.01.1976, Blaðsíða 8

8
Verðhœkkun
ó kcrffí
og brauðum
Kaffið hœkkar um kr. 88,00 kílóið
Kaffið hækkaði um 17.3% i
morgun. Kostar kaffikilóið
nú kr. 600.00 en kostaði áður
kr. 512.00.
Að sögn verðlagsstjóra
Georgs Ólafssonar, stafar
þessi verðhækkun af
erlendum verðhækkunum og
er hún þvi innan ramma
verðstöðvunarlaganna.
Franskbrauð og heilhveiti-
brauð hækkuðu einnig i
morgun úr kr. 65,00 i kr. 69,00
og rúgbrauð úr kr. 90.00 i kr.
96.00, sömuleiðis vegna er-
lendra verðhækkana á korni.
Vinarbrauð lækka úr kr.
19.00 i kr. 18.00 hvert stykki
vegna lækkunar vörugjalds-
ins á sykri.
Félagsmálasáttmáli
Evrópu undirritaður
Hinn 15. janúar 1976 var Fé-
lagsmálasáttmáli Kvrópu, sem
gerður var i Torino 15. október
1961, undirritaður fyrir tslands
hönd i Strasbourg af Sveini
Björnssyni, varafastafulltrúa Is-
landshjá Evrópuráðinu. Hann af-
henti við sama tækifæri fullgild-
ingarskjal Islands að sáttmálan-
um, sem tekur gildi fyrir Island
hinn 14. febrúar n.k.
Sá einhver áreksturinn?
Ekið var utan i rauðbrúna
Cortinu-bifreið G 6112 sem var
kyrrstæð og mannlaus austan við
veitingahúsið Sigtún sl. laugar-
dagskvöld. Framhurð bilsins er
skemmd, afturljós brotið og
stuðari dældaður. Þetta gerðist
kl. 22,30—2.00 á meðan eigandi
bilsins var gestkomandi i
veitingahúsinu.
Eru það eindregin tilmæli til
þeirra sem kunna að hafa séð
þetta gerast að hafa samband við
bifreiðadeild lögreglunnar i
Reykjavik.
„íslendingar í hópi
örfórra vina okkar"
— segir í lesandabréfi í Yorkshire Post
„Herra Wilson leikur hér
hlutverk Hitlers og er smám
saman að kæfa þjóðina.
Og stærsti harmleikurinn er
kannski sá að Islendingar eru
meðal örfárra raunverulegra
vina sem við eigum enn i heimi
hér”. Þetta sagði einn lesenda
Yorkshire Post i bréfi til blaðs-
ins á dögunum en maður þessi
heitir D.P.H. Hield.
1 bréfi sinu er Hield ómyrkuri
máli um aðgerðir brezkra
herskipa hér við land og bendir
m.a. á þá staðreynd að meðan
Bretar vilja taka þann fisk sem ,
þeir þarfnast nánast uppi i land- 1
steinum islands, telja Bretar
sjálfsagt og eðlilegt að plægja
Norðursjóinn hundruð milna frá
landi si'nu i þvi skyni að ná sér i'
oliu. Hield bendir einnig á að
2Ó0 milna reglan muni liklega
innan tiðar verða alþjóðleg
regla. Skorar hann á rikis-
stjórnina að skipa hinum
drottningarlega sjóher að snúa
heim hið bráðasta. „Við skulum
Bréfið frá Hield er annars
ekkert einsdæmi i brezkum
blöðum þar má iðulega finna
bréf sem flytja málstað okkar i
fiskveiðideilunni. Ekki sizt er
þetta frá ýmsum þeirra sem
kynnzt hafa íslandi og tslend-
ingum. Þannig hefur bréfritar-
mn, sem fyrr er vitnað til,
kynnzt tslendingum og verið i
sambandi við þá en hann er
framkvæmdastjóri verksmiðju
sem framleiðir fataefni. — JBP
boat wolf packs. 'yere tc thesc
islands ih 1942/3
Mr. Wilson is slen ás another
Hitler slowly throttling the
country to death and the biggest
tragedy of all is that the lcelan-
ders are amongst the few real
friends we have left in the
world.
What right have we to plunder
their harvest 50 miles from their
shores when we happily earve
up thc North Sea hundreds of
miles from our coast to claim
oil rights?
sjá hvort herra Wilson er fær
um að taka a.m.k. eina rétta
ákvörðun — jafnvel þótt hann sé j
snjall eftir á”, segir Hield i!
bréfi sinu til Yorkshire Post. i
Friendly Ipeland
Sir, — 1 have many friends
in Iceland and have been a
regular visitor for the last 15
years.
The “battle” of the Atlantic
currently being waged áround
the coast of Iceland is yet
another example of the incompe-
tence of the present Govern-
ment.
Let it be quite clear, this
battle is as serious a threat
to the Icelanders as the "U"
The 240,000 inhabitants of this
lovely country depend on fish
and its associated industries for
90 per eent. of their income.
How can we afford to take
this arrogant attitude, risk
losing a friend and upset
NATO, especially when it is
known that the 200-mile limit
will more than likely be the
norm for all countries as a
result of the International Sea
Conference to be held later this
year?
H.M. Government should with-
draw the Royal Navy immmedia-
tely and then start talking to
the Icelandic Government. Let
Mr. Wilson show that he is
capable of making al least one
right decision — even with
latter wit. — Yours sincerely,
D. P. H. HIELD
NoMh Rigton, Leeds.
Dagblaðið. Föstudagur 23. janúar 1976
f—
Ljósmyndofyrirsœtan
verður að vera
skapgóð og lóta sér
annt um heilsu sína,
— segir Guðrún Bjarnadóttir
sent verið hefur fyrirsœta
í tólf ór
„Mér hefur alltaf fundizt að
fólk hér heima á tslandi liti þær
stúlkur sem leggja fyrir sig tizku-
og ljósmyndafyrirsætustörf ein-
hverju hornauga og að þær væru
eins konar „figúrur”. Þetta er
mesti misskilningur.”
Það var engin önnur en ljós-
my nd a f y r i rs æ ta n Guðrún
Bjarnadóttir sem sagði þessi orð.
Við hittum hana nýlega að máli á
heimili foreldra hennar að Espi-
gerði 4, en Guðrún er i heimsókn
hér um þessar mundir.
„Það er ekki hægt að hugsa sér
þægilegra starf en að vera ljós-
myndafyrirsæta, það er að segja
þegar maður er búinn að skapa
sér nafn,” sagði Guðrún.
„Fyrsta árið er langerfiðast og
mjög algengt er að stúlkur gefist
upp og hætti við allt saman. Þær
halda að allt gangi i einum græn-
um hvelli. Það getur tekið allt upp
i 4—5eða 6árþangaðtil allt fer að
ganga vel. Til dæmis get ég nefnt
stúlkuna, sem er i öllum Revlon
auglýsingunum núna. Hún var
búin að vera ein sex ár i faginu
áður en hún „sló i gegn”.
— Hvernig gekk þetta hjá þér?
,,Ég var svo heppin að komast
strax á samning. Ég var send i
fegurðarsamkeppni til Mallorca
og hitti þar einn frægasta tizku-
ljósmyndara Dana, um þær
mundir. Hann vildi ólmur fá að
mynda mig og að ráði varð að ég
kom við i Kaupmannahöfn á
heimleiðinni.
Þar var smellt af mér þremur
myndum og siðan var ég komin á
samning. Ég vann i Danmörku i
nokkrar vikur, þetta var seinast i
febrúar og tizkan að koma frá
Paris. Eftir það fór ég til Parisar
og komst strax vel áfram.”
tslenzkar stúlkur hafa jafnan
verið taldar með fegurstu stúlk-
um heims. Engin hefur þó áþreif-
anlegri vitnisburð um það en
Guðrún. Hún var kosin fegurðar-
drottning landsins 1962 og árið
eftir fegursta stúlka heims, i
Bandarikjunum.
„Það er geysimikil reynsla að
taka þátt i slikri fegurðarsam-
keppni,” sagði Guðrún. „Margar
stúlkur koma beinlinis til keppn-
innar með það eitt i huga að þær
ætli sér að sigra. Vonbrigði þeirra
verða gifurleg þegar þær komast
kannski ekki einu sinni i úrslit!
Ég held að það hljóti að vera al-
veg óbærilegt. Spennan sem rikir
meðal stúlknanna er óskapleg.”
Heilsan fyrir öllu
— Hvað er það helzta sem ljós-
myndafyrirsæta verður að hafa
hugfast?
„Hún verðurfyrst og fremst að
vera skapgóð og hugsa vel um
heilsuna. Hún þarf að hitta og tala
„Það eru auglýsingamyndirnar
scm gefa mest i aðra hönd. Ég
vann fyrir snyrtivörufyrirtækið
Juvena i fimm ár samfleytt.
Þess vegna get ég ckki komið
fram i snyrtivöruauglýsingum i
bráö. Er þekkt á markaðinum ,
sem „Juvena-stúlkan”,” sagðil
Guðrún.
við fjöldann allan af fólki, þvi
verður skapið að vera gott. Ef
heilsan er ekki i lagi getur enginn
verið fallegur.
Mér finnst að fólk hér heima
hugsi alltof litið um héilsu sina.
Það er eins og allir hugsi með sér
að þetta slampist af einhvern
veginn. Svo þegar fólk er allt i
einu orðið 50—60 ára getur verið
orðið of seint að fara að lifa
heilsusamlegu lifi.
Hér dettur engum i hug að fara
snemma að hátta. Ég fer aldrei
eins seint að sofa og þegar ég er
hérna heima. Þegar ég er erlend-
is fer ég oft að hátta ekki seinna
en klukkan-10 á kvöldin, stundum
fyrr ef ég er að vinna mikið. Ef ég
þarf að fara út á kvöldin fæ ég
mér alltaf smáblund áður.
— Hvernig ferðu að þvi að halda
þér svona grannri?
, ,Ég er svo heppin að fjölskylda
min er öll grannholda. Að sjálf-
sögðu borða ég aldrei á milli
mála. En á máltiðurri borða ég
vel.”
Guðrún bar okkur kaffi og með
þvi voru bæði smákökur og for-
láta ávaxtakaka. En hún drakk
bara kaffið, smakkaði ekki á kök-
unum.
Fimm ára gamall sonur Guð-
rúnar, Sigmar, hafði setið hjá
okkur. Hann kom nú með athuga-
semdirum að ljósmyndarinn tæki
einungis myndir af mömmu hans.
Honum fannst það hálf súrt i broti
og fór með félaga sinum i næstu
ibúð. Þá barst talið að honum.
„Þegar ég gekk með Sigmar,”
sagði Guðrún, „gætti ég mjög vel
að mataræðinu, enda i Frakk-
landi þá og Frakkar eru mjög
strangir i' eftirliti með tilvonandi
mæðrum. Ég borðaði aldrei salt ■
eða brauðmat. Ef ég varð mjög
svöng fékk ég mér ostbita. Ár-
angurinn varð lika sá að strax
daginn eftir að Sigmar fæddist
„Það er um að gera að boröa
ekki milli máia en það er ailt i
lagi að hella upp á könnuna fyrir
gesti,” segir Guðrún Bjarna-
dóttir.
var ég jafnþung og ég var áður en
hann kom til sögunnar.”
— Stundarðu iþróttir?
„Ég dauðskammast min fyrir
að viðurkenna að ég geri það
ekki. Ég fer oft meö kunningjum
minum i fjallaferðir, en hef ekki
fengið neina iþróttabakteriu
enn.”
V