Dagblaðið - 09.06.1976, Síða 14

U DAGBLAÐIÐ — MIÐVIKUDAGUR 9. JÚNÍ 1976
íslenzkt popp á Listahátíð í gœrkvöld:
Þorír nokkur nema
/l/legas að segja að
Jónas Hallgrímsson
hali dáið ór sýfilis?
Paradís rak lestina í skraut-
legum ljósum og glæsilegum og
litríkum fatnaði. Með miklum
hávaða fór hljómsveitin létt í
gegnum nokkur lög af
væntanlegri LP-plötu og klykkti
út með gufumekki á sviðsgólfinu
og sápukúlum baðandi magnara-
stæðuna. Öll lögin voru með
enskum textum.
hléi að allt saman hefði verið
samið sérstaklega fyrir
Listahátíð. Spilverkið komst mjög
vel frá sínu, en óneitanlega dró
leikritið nokkuð athyglina frá
tónlistinni og röddunum óviðjafn-
anlegu.
Gylfi Ægisson var næstur og
söng tvö lög ,,Helgarfrí“ og
„Minning um mann “ með
lítillegri aðstoð tveggja Spilverks-
manna. Gylfi er einstaklega
„sympatísk“ manngerð — en
honum tókst ekki að fá
áheyrendur til að taka hressilega
undir í viðlaginu í síðasta laginu.
Ekki vildum við syngja með,
miklu skemmtilegra er að heyra
Gylfa syngja sjálfan.
Þar á eftir kom Megas, sem
söng nokkur lög, gömul og ný,
m.a. kvæði um Jónas Hallgrims-
son, þar sem segir að hann hafi
dáið úr sýfilis. Fleiri listamenn á
þessari Listahátíð eiga ekki eftir
að halda þessu fram að sinni, því
þorum við að lofa. Megas var að
vanda nokkuð óskýr í framburði
og það kann að valda því að ýmist
telur fólk hann stórsnjallan eða
kolómögulegan. Við teljum hann
ekki kolómögulegan.
PARADÍS: Gufumökkur, skrautleg klæði, ljósadýrð og sapukuiur gerou pati nijomsveitarinnar skemmtilegan auk pess sem sviðsfram-
koma liðsmanna hennar var lífleg, eins og myndin ber með sér. Björgvin fór á kostum.
Hljómburður var góður — eins
og hjá Spilverkinu, Gylfa og
Megasi — og Björgvin Gíslason
gitarleikari fór á kostum. Önnur
íslenzk hljómsveit hefði ekki
getað gert það, sem Paradís gerði
í gærkvöld, hvað þá að einhver
hefði getað leikið eftir þátt
Spilverksins.
Það var vel til fundið að bjóða
þeim Gylfa og Megasi að koma
fram á þessum tónleikum. Þar
með fékkst allt það markverðasta,
sem er að gerast í íslenzkri
dægurtónlist.
Þokkabótarmaðurinn Eg II Þor-
leifsson lék „sálina", annað aðal-
hiutverkið i sviðsetningu þáttar
Spilverks þjóðanna.
auk óvæntra gesta á
hljómleikunum, Gylfa Ægissyni
og Megasi.
Það var Spilverkið, sem hóf
tónleikana aðeins þremur
mínútum á eftir áætlun með
sérlega vel unninni dagskrá, en
hélt sig aö mestu á bak við tjald
úr gasefni. Fyrir framan þar á
sviðinu fór fram dramatískur
sjónleikur í samræmi við það, sem
sungið var á íslenzku. Ekkert af
því, sem Spilverkið var með hafði
heyrzt áður — og ólyginn sagði í
SPILVERK ÞJÓÐANNA þakkar fyrir sig og sína í Háskólabíói í gærkvóldi. Þar flutti flokkurinn nýja
dagskrá, nær samfellda, falinn á bak.við tjald á meðan sálin álli við líkama sinn á sviðinu.
Að tjaldabaki að tónleikum
loknum var Hrafn Gunnlaugs-
son, framkvæmdastjóri Lista-
hátíðarinnar, sammála: „Með
Gylfa buðum við upp á sjómanna-
lögin, með Megasi upp á það, sem
menntafólk hefur kannski
mestan áhuga á, með Paradís upp
á ballrokkið og með Spilverkinu
upp á vísnatónlist þess. Mér
sýnist þetta hafa átt að geta fallið
öllum í geð,“ sagði hann.
Framkvæmd þessara hljóm-
leika var góð og vist er, að margir
menn hafa fátæklegra hugmynda-
flug en Hrafn Gunnlaugsson.
Spilverkinu, Gylfa Ægissyni,
Megasi og Paradís ber að þakka
fyrir góða kvöldstund — og Agli
Bachmann fyrir að gera sviðið
„elegant", svo notuð séu hans
eigin orð.
Helgi Pétursson var kynnir og
sagði þrællúmskan brandara, sem
undirritaður er ekki farinn að
skilja enn.
-ÓV.
Islenzku popptónleikarnir á
Listahátið 1976 í Háskólabíói í
gærkvöldi voru geysivel
heppnaðir. Rúmlega þúsund
áheyrendur fögnuðu þar vel
Spilverki þjóðanna og Paradís
MEGAS: „Komdu og skoðaðu í
kistuna mína... komdu og sjáðu
hve ég orðinn er nár...“
Ljósmyndir: Árni Páll