Dagblaðið - 08.12.1976, Blaðsíða 10

10
l)A(iHI.AÐH). MH)VIKl'DAíilJK 8. DKSPiMBER 1976
!'
‘ÉBUWB
frfálst, úháð dagblað
Utgefandi Dagblaðið hf.
Framkvænulastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Kristjansson.
Fréttastjóri: Jón Birgir Pótursson. Ritstjórnarfulltrúi: Haukur Helgason. Aðstoðarfréttastjóri: Atli
Steinarsson. íþróttir: Hallur Simonarson. Hönnun: Jóhannes Reykdal. Handrit: Ásgrímur Palsson.
Blaðamenn: Anna Bjarnason, Ásgeir Tómasson, Bragi Sigurösson, Erna V. Ingolfsdottir, Gissur
Sigurðsson, Hallur Hallsson, Helgi Pétursson, Johanna Birgisdóttir, Katrín Palsdottir, Kristin
Lýðsdóttir, Ólafur Jónsson, Ómar Valdimarsson. Ljósmyndir: Árni Páll Jóhannsson, Bjarnleifur
Bjarnleifsson, Svoinn Þormóðsson.
Gjaldkeri: Þráinn Þorleifsson. Dreifingarstjóri: Már E.M. Halldórsson.
Askriftargjald 1100 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 60 kr. eintakið.
Ritstjórn Siðumula 12, simi 83322, auglýsingar, áskriftir og afgreiðsla Þverholti 2, simi 27022.
Setning og umbrot: Dagblaðið og Steindórsprent hf., Ármúla 5.
Mynda-og plötugerð: Hilmir hf., Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 19.
Nýir menn á gömlum grunni
Þrátt fyrir fjölda nýrra and-
lita í miðstjórn Alþýðusam-
bands íslands, er sennilegt, að
stefna sambandsins verði svip-
uð því, sem verið hefur. Að
grunni til hélt velli hin fyrri
skipan mála, þótt ýmsar til-
færslur værugerðar til samkomulags við óánægð
öfl á þingi sambandsins.
Kröfurnar um fleiri fulltrúa láglaunafólks í
miðstjórn báru nokkurn árangur. í hinni nýju
miðstjórn eru heldur fleiri fulltrúar verka-
manna, vezlunarmanna og iðnverkafólks en
voru í hinni fyrri og um leið færri fulltrúar
hinna iðnlærðu manna, sem yfirleitt njóta mun
betri kjara.
Hugsanlegt er, að óeölilega mikið vægi
fulltrúa byggingariðnaðarins í miðstjórn
Alþýðusambandsins hafi haft áhrif á kjara
baráttu síðasta áratugs. Á þessum tíma hafa
hátekjumenn í sambandinu treyst stöðu sína,
sumpart á kostnað láglaunafólks. Horfur eru á,
að hin nýja miðstjórn breyti þessu og gæti
hagsmuna láglaunafólks tiltölulega betur en
gert hefur verið oft áður.
Lítill árangur náðist í baráttunni gegn því
kerfi þjóöstjórnar, sem ríkt hefur í miðstjórn
Alþýðusambandsins. Stuðningsmenn allra
flokka komust í miðstjórn. Alþýðubandalags-
menn unnu þó eitt sæti af sjálfstæðismönnum.
Má líta á þessa breytingu sem tilraun til að
sætta hina svokölluðu ,,órólegu deild“
Alþýðubandalagsins við hina umdeildu sátta-
stefnu stjórnmálaskoöana í miðstjórninni.
Atkvæðagreiðslan um miðstjórnarmenn
sýndi, að meirihluti fulltrúa var trúr sátta-
stefnunni. Sjálfstæðismenn hlutu setu í
miðstjórn á töluvert meira en helmingi at-
kvæða, þótt þeir væru ekki taldir vera nema
um fjóröungur fulltrúa. Þeir hafa því farió inn
á atkvæðum fulltrúa, sem styðja aðra stjórn-
málaflokka.
Alþýðusambandinu er mikill styrkur að því
aö geta haldið þjóðstjórnarstefnunni, þótt í
nokkuð breyttum hlutföllum sé. Alltaf er
hættulegt, ef þarna myndast flokkspólitískar
stjórnir, sem taka flokkspólitíska afstöðu til
ríkisstjórnar og kjaramála. Fagleg einnig er til
þess fallin að styrkja stöðu sambandsins gagn-
vart ríkinu og viðsemjendum launþega.
Að sjálfsögðu þarf að sætta ýmis ólík sjónar-
mið í þjóðstjórn. En ekki verður betur séð en
það hafi lánazt sæmilega í miðstjórn
Alþýðusambandsins á undanförnum árum og
eigi að geta lánazt sæmilega hér eftir, þegar
ýfingar sambandsþingsins hafa fallið í skugg-
ann.
Það tekur sinn tíma að koma í ljós, hvort
þessi bjartsýni á rétt á sér. Meira en helmingur
miðstjórnarmanna er nýr á þeim vettvangi,
þótt topparnir séu hinir sömu og áður. Þetta er
mikil endurnýjun á aðeins einu þingi og getur
að sjálfsögðu haft í för með sér breytingar, sem
erfitt er að spá um núna, þótt stjórnkerfió hvíli
í stórum dráttum á fyrra grunni.
Menn munu fylgjast spenntir með fyrstu
skrefum hinnar nýkjörnu miðstjórnar Alþýðu-
sambands íslands, enda er þar um að ræða eina
af valdamestu stofnunum þjóðfélagsins.
STYRJALDIR
OG
VEÐURFAR
— sovézkur vísindamaður, E. Fjodorof, sem sætí
á í sovézku vísindaakademíunni, hefur tekið
þátt í störfum alþjóðlegrar nefndar, er kannar
áhrif styrjalda á veðurfar. Hér er útdráttur
úr grein, sem hann hefur nýverið skrifað.
Alkunna er að ýmislegt það
sem maðurinn aðhefst hefur
neikvæð áhrif á umhverfið og
hindrar skynsamlega nýtingu
auðlinda. Þetta á t.d. við um
styr.jaldir og allt sem þeim
fylgir. Vígbúnaðarkapphlaupið
og annar stríðsundirbúningur
gleypir óheyrilegar fjárupp-
hæðir, náttúruauðæfi og þar að
auki tíma og orku rúmlega 20
milljóna manna, sem stunda
herþjónustu í heiminum og
annarra 100 milljóna, sem
starfa að hergagnaframleiðslu.
A.m.k. helmingurinn af starfi
vísindamanna í öllum löndum
er fólginn í rannsóknum sem
miða að lausn á hernaðarlegum
vandamálum.
Jafnvel undirbúningur styrj-
alda hefur mjög neikvæð áhrif
á umhverfið.
Styrjaldarmengun
Margir vísindamenn og
stjórnmálamenn á Vesturlönd-
um veita stöðuga ath.vgli þeirri.
mengun umhverfisins sem
stafar af iðnaði, en meirihluti
þeirra gefur ekki gaum sem
skyldi þeirri mengun sem st.vrj-
aldir, stríðsundirbúningur, her-
gagnaiðnaður og vígbúnaðar
kapphlaup valda. Engu að siður
er hér um mikilvægt mál að
ræða.
Allir þekkja afleiðingarnar
af tilraunum með kjarnorku-
vopn. Vitað er einnig, að
notkun kjarnorkuvopna i
heimsstyrjöld myndi leiða til
róttækra og sennilega varan-
legra breytinga á ástandi um-
hverfisins, ekki aðeins í þeim
löndum sem taka þátt í stríð-
inu, heldur að öllum líkindum á
jörðinni allri.
Stríð Bandaríkjamanna í Víet
nam leiddi í ljós að jafnvel án
notkunar kjarnorkuvopna hafa
hernaðaraðgerðir vistfræði-