Dagblaðið - 22.12.1976, Blaðsíða 20
20
DA(iRLAt)It). MIt)VIKUI)A(;UR 22. DKSKMBKK 1976.
Still Photographs:
VÖnduð vara
Páls húmor
Gíslasonar
MUCiMU
•nfejr •$*****&**&
tffajfocf: Jbtrx*
GÍSLI RÚNAR JÓNSSON: Dagur í lífi
stráks (Algjör sveppur).
ÚTGEFANDI: SG hljomplotur (SG-101)
UPPTAKA: Tóntœkni hf.
TÆKNIMAÐUR: Siguöur Árnason.
ÚTSETNINGAR: Siguröur Rúnar Jónsson.
HLJÓÐBLÖNDUN: Siguröur Árnason og
Siguröur Rúnar Jónsson.
Þrátt fyrir góðan texta Gísla
Rúnars Jónssonar á þessari
plötu og oft á tíðum skemmti-
lega framsetningu, þá er hann
á dálítið hættulegri braut.
Talsverður hluti laganna, sem
hann syngur, eru svo ógreini-
legur vegnahraðmælgi, að börn
eiga mjög erfitt með að heyra,
hvað Gísli er að syngja.
Annars er platan yfirleitt
bráðfyndin og jafnt börnum
sem fullorðnum til ánægju, —
alveg eins og Sjónvarps-Páll
Vilhjálmsson var á meðan
Gísli RUnar sá um hann.
HUmorinn hjá Gísla er déttur
og þegar honum finnst hann
hafa sært einhvern eða gengið
<>f langt, þá lætur hann Palla
draga Ur öllu saman. Eg segi
Palli, því að óneitanlega er
hann aíltaf í huga manns, þeg-
ar hlustað er á plötuna.
Upptaka Sveppsins er all-
misjiifn. Stundum er hUn þurr
og einhæf, en breytist svo
skyndilega og fær allgóða fyll-
ingu. Þá eru upptökuhljóðin,
sem skeytt er inn í, ekki nógu
vel gerð og tæplega á færi
neins stUdíós hér á landi að
koma þeim til skila svo að full-
komið megi teljast.
Það er Sigurður RUnar Jóns-
son, tónlistarmaður í Vest-
mannaeyjum, sem á heiðurinn
af öllum Utsetningum á Svepp-
inum. Hann skilar hlutverki
sínu með sóma og undirstrikar
oft áherzlur í textanum með
smellnum hljóðfæraleik. Það
er synd og skömm að Sigurður
skuli eyða meirihluta ársins
fjarri upptökustUdíóum þar
sem þeir salir hæfa starfs-
kröftum hans mjög vel. (Það
kemur þó Vestmannaeyingum
að sjálfsögðu til góða að hafa
hann í byggðarlagi sínu).
Skemmtilegustu lögin á
Degi í lífi stráks eru að mfnu
mati Vorið er komið (stæling á
Hallbjörgu Bjarnadóttur) og
Afa- og ömmubæn. Ég get ekki
stillt mig um að láta þá bæn
fylgja með, því að hUn lýsir
hUmor Gísla RUnars mjög vel:
Margar góðar sögur amma
sagði mér
sem afi minn var löngu bUinn
að segja mér.
Alltaf hélt hUn aram'Un væri
ofsa fær
en afi sagð'Un væri elliær.
Af textanum sem Gísli flyt-
ur er langömmu- og langafarugl
ið á eftir söngr.itm um afa
og ömtitu einna smellnast. Þar
tel ég Gísla ná einna bezt
vangaveltum barns á þeim
aldri, sem Palli á að vera á.
—AT—
Það þarf ekki að hafa mörg
orð um hljómplötu MagnUsar
Sigmundssonar, Still Photo-
graphs. HUn er að mínu mati
það vandaðasta, sem íslenzkur
hljómlistarmaður hefur gert
til þessa! A plötunni má heyra
allt frá einföldum melodíum
til laga með þungum strengja-
sveitarUtsetningum, en það er
sama, hvar borið er niður. Alls
staðar situr vandvirknin og
leitin að fullkomnun í fyrir-
rUmi.
Still Photographs var tekin
upp á ótrUlega skömmum tíma
miðað við, hve vönduð hUn er.
Hægri hönd MagnUsar við upp-
tökuna var Terry Davis, ungur
maður, sem þrátt fyrir ungan
aldur hefur verið falið að sjá'
um allar Utsetningar á lögum,
sem Chappels-fyrirtækið send-
ir frá sér. Auk Terrys og
MagnUsar vinna að plötunni
nokkrir virtir tóniistarmenn,
sem hafa unnið sér það til
frægðar að starfa með stór-
stjörnum, svo sem Elton John,
Joe Cocker, David Bowie og
Lou Reed.
MagnUs Þór og félagar hans
flyt.ja á Still Photographs tíu
lög eftir MagnUs. k’Iest eru lög-
in með mjög rólegu og afslapp-
andi yfirbragði. Einungis lögin
Blue Jean Queen og The Party
Is Over geta kallazt hröð, þótt
þau séu alls ekki neinir rokk-
arar. Lögin eru sjálfstæð hvert
um sig, en þó er fótógrafían
gegnumgangandi á plötunni.
Stíll Photographs er önnur
platan, sém MagnUs Sigmunds-
son sendir frá sér á árinu. Með
þessum tveimur plötum hefur
hann sýnt og sannað, að hann
vinnur plötUr sínar ekki með
peningahljóð klingjandi í eyr-
um, heldur er hann að full-
nægja þrá sinni og sannra tón-
listaraðdáenda eftir vandaðri
vöru.
Ef ég ætti að nefna einhver
lög á Still Photographs, sem ég
mæli sérstaklega með, þá
myndi ég nefna Blue Jean
Queen, The Party Is Over og
titillagið, Still Photographs.
Slík meðmæli eru þó óþörf, —
platan í heild mælir með sér
sjálf.
—AT—
„Fyrst á röngunni...”:
MINNINGARPLATA
UM MERKILEGA
HUÓMSVEIT
HAUKAR: Fyrst á röngunni...
ÚTGEFANDI: Gunnlaugur MelstoA & Birgir
ViAar Halldorsson (GB—001)
UPPTAKA. HljóAriti.
UPPTÖKUMAÐUR: Jonas R. Jónsson.
UPPTÖKUSTJÓRN: Gunnlaugur MelsteA
og Magnús Kjartansson.
Fyrir rUmu einu ári kom Ut
tveggja laga hljómplata með
hljómsveitinni Haukum. Þá
kölluðu þeir félagarnir hana
vísi að annarri og stærri plötu.
NU er sU stóra loksins komin,
fimmföld að stærð miðað við
vtsinn. Væntanlega er þetta
jafnframt síðasta plata Hauk-
anna og því minnisvarði um
þessa merkilegu og jafnframt
dálítið furðulegu hljómsveit.
Mikill fjöldi Islendinga á
léttara skeiðinu á fjölda minn-
inga frá dansleikjum með
Haukunum og flestar eru þær
vafalaust skemmtilegar.
Hljómsveitin ferðaðist mikið
um landið og um árabil var
hUn nokkurs konar hUshijóm-
sveit í VeitingahUsinu KlUbbn-
um á fimmtudögum og sunnu-
dögum. í framtíðinni verða
Haukaaðdáendur nU að ylja
sér við minningarnar um
hljómsveitina um leið og þeir
spila af plötunni Jón á röltinu,
Ave Maria og hin átta lögin af
plötunni.
Á þeim árum, sem Haukarn-
ir störfuðu, léku með þeim tug-
ir tónlistarmanna. Átta þeirra
koma fram á plötunni, en
hefðu gjarnan mátt vera miklu
fleiri. Hæst ber að sjálfsögðu
hæsta manninn í hljórrisveit-
inni, Gunnlaug Melsteð, en
hlutur Sven Arve Hovland
gítarleikara er litlu minni. Þó
leikur hann aðeins í einu lagi,
— Ave Maria, — sem var lengi
síðasta lag hljómsveitarinnar á
dansleikjum.
Að mínum dómi er Fyrst á
röngunni... ágætis minningar-
plata um Haukana. Þó hefði
þar mátt vera meira af göml-
um lögum í svipuðum dUr og
gamla Presleylagið Don't Be
Cruel, sem á íslenzku hefur
hlotið nafnið Komdu Ur. Þessi
gömlu lög frá síðari hluta
sjötta áratugsins voru ávallt
vinsælust á dansleikja-
prógrammi Haukanna.
Ég nenni ekki að fara að
telja upp gallana á Fyrst á
röngunni... þó að vafalaust
megi finna þá nokkra. Plöt-
unni var örugglega ekki ætlað
að verða tónlistarleg fullkomn-
un fremur en hljómsveitinni
sjálfri. Þar má hins vegar
finna ýmis aukahljóð, svo sem
nefsog Ur nefi Gunnlaugs
Melsteð, sem gerir plötuna
bara trUverðugri og einlægari
fyrir bragðið.
Blessuð sé minning Hauk-
anna. Megi nafnið hvíla í friði.
—at—
JAKOB MAGIMUSSON: Með
honum leikur fjöldi erlendra
og innlendra tónlistarmanna á
plötunni.
Hljómplata
Jakobs Magnússonar:
Fjallar
um
lífiö
eftír
dauéann
Jakob MagnUsson tónlistar-
maður hefur nýlega sent frá
sér sína fyrstu sólóplötu og ber
hUn nafnið Horft í roðann.
Jakob kom víða við, er hann
tók upp þessa plötu, því að
samkvæmt upplýsingum, sem
fylgja plötunni er hUn hljóðrit-
uð í Hljóðrita í Hafnarfirði,
Record Plants Studios í
Hollywood og Ramport og
Islands Studios í London.
Útgefandi plötunnar er Stein-
ar hf.
Sjálfur sér Jakob um allan
hljómborðaundirleik á plötu
sinni og syngur allar aðalradd-
ir utan þess að Helga Möller
syngur eitt lag, Hann lifir í
draumi, og svo kemur fram
GUrU nokkur galop, sem syng-
ur lagið Eg vil bara hrísgrjón.
Mikill fjöldi tónlistarmanna,
erlendra jafnt sem innlendra,
leikur á Horft í roðann.
Umslag plötunnar er sérlega
vandað og við hæfi efniviðar
hennar, lífi eftir þetta líf.
Myndir á umslagið tók enskur
ljósmyndari, John Thomton að
nafni.
Jakob kemur víða við í tón-
listarsköpun sinni. A plötunni
má heyra lög i rokkstíl. sálma-
stíl. eitt minnir mjög á suður-
evrópska tónlist og loks er eitt
lag undir indverskum áhrif-
um.
—AT—