Dagblaðið - 01.06.1977, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. JÚNÍ 1977.
„Mesta mein
aldarinnar”
Ef einhver aðili misnotar
áfengi er við hann að sakast en
ekki áfengið, segir bréfritari.
Bragi skrifar:
Nú undanfarið hafa verið
þættir í útvarpi og sjónvarpi
undir heitunum „Mesta mein
aldarinnar" og „Rikið í ríkinu“
og eiga þeir að fjalla um
áfengismál. En það er langt frá
því að talað sé almennt um
áfengismál í þessum þáttum,
heldur er aðeins minnzt á það
sem miður fer í sambandi við
áfengisneyzlu, samanber að í
síðasta útvarpsþætti var upp-
taka frá drykkjumannaheimili i
Bandaríkjunum og i siðustu
sjónvarpsþáttum hefur verið
litið inn í fangageymslur
lögreglunnar og fjallað um slys
í sambandi við áfengi. Það vill
oft brenna við að þegar minnzt
er á áfengismál skýtur upp í
huga fólks drykkjusjúklingar
og-eitthvað því verra. Talað er
um að u.þ.b. 5% þeirra sem
neyta áfengis í einhverjum
mæli verði drykkjusjúklingar.
Ég er þeirrar skoðunar að tölu-
verður hluti af þessum hópi sé
fólk, sem hefur farið illa út úr
slysum eða á einhvern hátt er
óánægt með lífið og fer það því
að neyta áfengis og oftast í
miklu magni. Ef áfengi væri
hins vegar ekki til mundi þetta
fólk leita til annarra og verri
vímugjafa og jafnvel á annað
tilverustig.
Þegar ég lít á það sem af. er
ævi minnar (sem hefur verið
viðburðarík og skemmtileg)
verð ég að segja það að
skemmtilegustu atvikin eru
þegar áfengi hefur verið haft
um hönd.
Á okkar tæknivæddu öld, þar
sem líkamleg áreynsla verður
æ ónauðsynlegri, verður til um-
framorka í manninum, sem
hann eyðir í formi spennu, en á
mismunandi hátt þó. Sumir
fara í kvikmyndahús og horfa á
myndir sem vekja spennu,
aðrir aka hratt og enn aðrir fá
sér í glas og þar fram eftir
götunum, allt eftir því hvað
hver og einn velur sér. Það er
því fátt sem fer jafn mikið í
taugarnar á mér og t.d. þegar
eitthvert kvenfélag skýrir frá
samþykkt sinni þess efnis að
Haraklur og kommamir
Asgeir Beinteinsson skrifar:
Það vildi svo til að ég las, en
keypti ekki, Vísi hinn 24. mai.
Og auðvitað las ég greinina
hans Haraldar Blöndal. Hann
glottir ísmeygilega framan í
okkur á mynd í blaðinu, svona
eins og hann gerði í þingþættin-
um þegar Sverrir gerði grín að
Gylfa í sjónvarpinu.
Ekki er ég Alþýðubandalags-
maður og ég ýona að ég eigi það
ekki eftir, en samt vil ég herinn
úr larrtii og ísland úr Nató.
Því miður þá hef ég ekki
tíma til þess að vera langorður
en fyrirsögn greinarinnar er.
„Til þess að vera viðræðuhæfur
í menningarpartíum“ það er
einmitt það Haraldur. Það er
sem sagt menningarlegt að vera
á móti hersetunni. Þeir menn
sem hvað ríkastir hafa verið og
eru af andlegum auði voru og
eru á móti hersetunni, hvernig
ætli standi á því?
Þeir menn eru í minni hluta á
Islandi sem eiga slíkan and-
legan auð, en þeir ganga, hinir
ganga ekki. Hinir siðarnefndu
hugsa ekki og vilja ekki hugsa
fyrr en þeir þurfa að muna
hvort x-ið átti að vera fyrir
framan eða aftan D-ið. Þeir
hugsa ekki fyrr en á kosninga-
daginn. Eða eins og Haraldur
segir svo skemmtilega i grein
sinni. „Og oft er bætt við frómri
ósk um, að viðkomandi verði
látinn í friði. Hann hafði ekki
áhuga á stjórnmálum. Hann
hafi aðeins áhuga á að vera í
friði með sig og sína fjölskyldu.
Sjálfstæðisflokkurinn angri
hann minnst og þess vegna
styðji hann þennan flokk.
Hins vegar geti hann vel endur-
skoðað sína afstöðu, ef sjálf-
stæðismenn ætli að fara að
angra hann eitthvað, — t.a.m.
heimta að hann komi á fundi.“
Haraldur Blöndal verður að
viðurkenna að baráttunni fyrir
sjálfstæði þjóðarinnar vex
fiskur um hrygg. Frelsisbarátt-
an heldur áfram, því fólki
fjölgar sem farið er að hugsa og
sá dagur mun koma þegar
menn vita að það á ekki að setja
x við D.
Asgeir Beinteinsson.

I' 1
Þeir ganga, sem eiga andlegan auð, hinir ekki.
vín eigi stórlega að hækka og
jafnvel alveg að banna það, um
leið og þær fá sér kaffi og
reykja sígarettur í gríð og erg.
Eg efast um að þessar sömu
konur myndu samþykkja að
kaffi og sígarettur ættu að
hækka, er þó kaffið drykkur
sem alls ekki telst nauðsyn-
legur og sígarettan hreinn böl-
valdur.
Ég ber ekki á móti því að
áfengisneyzla hefur margar
ljótar hliðar. Ef bifreið er
misnotuð þá er við ökumanninn
að sakast, ekki bifreiðina sjálfa.
Nákvæmlega það sama gildir
um áfengi. Ef einhver aðili mis-
notar áfengi þá er við þann
aðila að sakast, ekki áfengið. Ef
áfengi er mesta mein aldar-
innar mega allir vel við una.
Lóðíii
ófrágengin:
BÖRNIN
HRAKIN
ÚTÁ
GÖTUNA
Raddir lesenda voru beðnar
að koma þeirri fyrirspurn á
framfæri við stjórn verka-
mannabústaða í Kópavogi, hvað
liði framkvæmdum við frágang
lóðar við blokkir þær í Kjarr-
hólma í Kópavogi er þeir stóðu
fyrir að byggja 1975. Þegar
flutt var inn í íbúðirnar vantaði
það ekki að hinir háu herrar í
stjórn verkamannabústaðanna
létu ljósmynda sig og kvik-
mynda í bak og fyrir og gáfu
fyrirheit um að nú ætti aðeins
eftir að ganga frá lóðinni og
yrði það gert fljótlega. En á
framkvæmdunum hefur enn,
ekkert bólað og leikvangur sá,
sem börnum er þar eiga
heima er boðið upp á, er gatan
og ekkert annað. öllum ætti þó
að vera ljós sú hætta sem er
samfara leik barna á og við
umferðargötur. Oft virðist það
svo að ekki dugi minna en
dauðaslys til að koma mönnum
í skilning um að börnin þurfa
sitt svæði til leiks og starfs.
Meirl
hornablástur
í útvarpið
Jón Jónsson úr Reykjavík
hringdi og mæltist til að meira
yrði haft af harmóníkulögum í
útvarpinu. Vildi hann heyra
meira af gömlu dönsunum og
þvíumlíku. Kvaðst hann leika
dálítið á nikku sjálfur en að
hlusta- á harmonf kumúsík
væru hans ær og kýr.
Annar útvarpshlustandi vildi
óður og uppvægur fá fleiri
marsa og göngulög í útvarpið.
Af þeim væri aldrei nóg.
Vantaði tilfinnanlega kröftuga
prússneska marsa með alvöru
þýzkum lúðrasveitum.
[ Bryndísi Schram og Össuri Skarphéðinssyni svarað ]
flestra dómi hafa heppnazt
ágætlega. Hverjir eru „flestir"?
spyr ég. Ég hef engan af þeim
hitt.
2. Össur segir að Ml hafi
verið beðinn um að útvega fæði
og húsnæði fyrir okkur. Því
hafi verið lofað og það staðizt
allt. Eg vil þó leyfa mér í fullri
vinsemd að benda Össuri á að
skátaheimili þeirra Isfirðinga
getur varla kallast húsnæði
nema í gæsalöppum.
3. Össur segist ekki hafa
logið því að mér að við fengjum
inni á hóteli. Þetta er rétt, það
var ekki Össur. Þörður Ingvi
Guðmundsson, einnig fulltrúi í
Stúdentaráði, gerði það. Ég
hefði þó kosið að Össur tæki á
sig þá ábyrgð fyrir hönd
Stúdentaráðs þegjandi og
hljóðalaust.
4. Ég er sammála Össuri um
að hann sjái ilia, fyrst það fór
fram hjá honum að nemendur
Ml vissu ekkert um hvað þau
ætluðu að spvrja.
5. Eg er einnig sammála
össuri utn það, að ef nemendur
hefðu um það góða hugmynd
hvaða grein þeir hygðust nema,
væru slíkar ferðir sem þessi
óþarfar og styður það einnig
skoðun mina um að þarna sé
rangt að farið.
6. Össur segir ástæðu þess að
við fengum ekki inni á vist
Menntaskölans ekki vera
drykkjuskap manna í fyrri
ferðum heldur próf. Þetta
getur meira en verið. En af
hverju í ósköpunum sagði
össur það þá við okkur? Vita-
skuld sá ég enga ástæðu til þess
að bera þessi ummæli Össurar
undir hann. Hví í ósköpunum
skyldi ég ekki treysta því sem
hann sagði?
7. össur telur Ml og forystu
hans ekki hafa vitað um dýnu-
fæð Skátaheimilisins. Hvers
vegna sagði hann þeim þá ekki
frá því fyrst vandalítið var að
útvega fleiri? Hann vissi það
allan tímann.
8. össur kvað mig vel hafa
getað vaknað tímanlega í
morgunmat. Því hef ég þegar
svarað.
9. Hvað kemur mér það við
þó -Bryndís Schram hafi beitl
sér fyrir kvöldvöku, okkur til
skemmtunar, fyrst af henni
varð ekki. Össur telur einnig
ástæðu til að þakka fyrirkaffið
sem okkur var gefið. Eg
minnist þess þó aldrei að hafa
komið á stað, þar sem ekki var
að minnsta kosti kaffi í boði
handa gestum. Hvað þá fólki,
sem kemur í þeim tilgangi
einum að gera manni greiða.
10. Össur segir mig eiga að
skammast mín. Ég hef aðeins
eitt svar við því:
Maður líttu þér nær.
Reykjavík 24.5. 77.
Dóra Stefánsdóttir
nemi i félagsfræði.
Spurning
dagsins
Ertu ánœgður með ASÍ
forystuna í yfirstandandi
kjarasamningum?
— Starfsmenn við Sundahöfn
svöruðu.
Guðmundur Jónsson verka-
maður: Það er nú ekki hægt að
segja hvernig samningarnir
verða. Maður hefur ekki reynslu
af öðrum mönnum í forystunni og
veit því ekki hvernig þeir
myndu reynast, en það mætti þó.
vera betri fórysta.
Þórður G. Sigfriðsson iyftara-
maður: Mér finnst hún ekki
ganga nógu vel fram. Mætfi
vera harðari í samningunum. Að
öðru leyti er ég ánægður með
forystuna.
Karl Hannesson, kranamaður:
Nei, þeir eru ekki nógu harðir.
Það ætti bara að setja stræk strax,
en ekki gefa vinnuveitendum
séns með smástoppum.
Sigurður Friðriksson lyftara-
maður: Þeir eru allt of lélegir.
Þeir ættu að setja meiri kraft i
samningana en ekki draga þá allt
of lengi.
Þór Níelsen verkamaður: Nei, ég
er alls ekki ánægður með
forystuna. Það er seinagangur f
þessu öllu. Ég held að það verði
að fara að semja, — það er ekki
hægt að lifa á þessum 8 tfmum.
Jón Aðalbjörn Kratsch krana-
maður: Nei, ég er ekki nógu
ánægður með þá. Eg vil mun
harðari aðgerðir af hálfu
Alþýðusambandsins.