Dagblaðið - 09.07.1977, Qupperneq 13
I).\x;BLAÍ)IÐ. LAUC.AKDAC.UR 9 JUU 1977.
13
1953 voru þau gift. Þarna eru þau með börn sín þrjú. IVfeð þeim á
mvndinni er sonur Rosseilinis úr fyrra hjónabandi.
in og dvelja á Italíu það sem
eftir væri. Hún kvaðst þó ekki
geta gert neitt við því.
„Eg veit að þetta bréf fellur
eins og sprengja á heimili okk-
ar — og nú stendur þú eftir
einn í rústum þess. Ég get ekki
hjálpað þér.“
Peter Lindström var alls ekki
á því að standa eftir einn í
rústunum heldur fór um hæl til
Italiu og hitti skötuhjúin að
máli.
Hann harðneitaði í fyrstu að
gefa henni eftir skilnað. Hann
lokaði sig inni á hóteiherbergi
með Ingrid og Rossellini kallaði
á lögregluna, hvítglóandi af
bræði, til þess að ,,bjarga“ Ing-
rid sinni.
Varð að gefo
henni skilnað
Loks kom að því að Peter
Lindström varð að fara einn
aftur tii Bandaríkjanna, þar
sem hann ól dótturina Piu upp
einn síns liðs. Ingrid varð eftir
á Ítalíu hjá Rossellini.
Þau héldu tii Stromboli þar
sem myndataka á samnefndri
kvikmynd fór fram. Sú mynd
var reyndar sýnd í íslenzka
sjónvarpinu fyrir fáum árum
Ingrid vanfœr
Fréttamenn fylgdust með
hverju fótmáli Ingrid og Ross-
ellinis og heimurinn hneyksl-
aðist. Allt ætlaði af göflunum
að ganga þegar í ljós kom að
Ingrid var orðin vanfær.
Æstur múgurinn safnaðist
saman fyrir utan fæðingar-
heimilið þegar barnið, Robert-
ino, fæddist í febrúar 1950.
Sjö dögum eftir fæðinguna
fékk Ingrid svokallaðan mexi-
kanskan skilnað frá manni sín-
um og Rossellini lét ógilda
“hjónaband sitt og ungrar
ítalskrar leikkonu sem hann
var kvæntur. Lindström fékk
skilnað í Los Angeles. Þegar
Ingrid fór af fæðingarheimil-
inu með barnið varð að kveðja
til lögreglu til þess að halda
múgnum I skefjum.
Ingrid og Rossellini voru gef-
in saman í hjónaband í Mexiko.
Athöfnin var fiiamkvæmd án
þess að þau væru sjálf viðstödd,
— aðeins staðgenglar þeirra
voru við vígsluna.
Næstu tvö árin voru erfið
fyrir Ingrid og þau hjónin
hundelt af hneyksluðu fólki.
Þau eignuðust erfingja á ný og
reyndust það vera tvíburadæt-
ur.
Ingrid og dóttirin Pia, sem hún
yfirgaf tuttugu og sex árum áð-
ur. Myndin er tekin í New York
1975
Ólíkir eiginmenn
„Roberto var gjörólfkur Pet-
er. Peter var alltaf róiegur á
hverju sem gekk og allt í röð og
reglu í hans málum. Roberto
gat aftur á móti aldrei skipu-
•agt neitt en eitt er víst að það
var aldrei leiðinlegt í kringum
hann,“ sagði Ingrid í viðtali við
bandarfskt blað.
„En ég átti alla tíð mjög erf-
itt með að samlagast hinu
ítalska skaplyndi. ítalirnir
hrópa og kalla og manni dettur
helzt í hug að þeir ætli að ganga
af hver öðrum dauðum.
Eg er óvön slikum hama-
gangi. Svíarnir eru hæglátir og
ef þeir reiðast þá eru þeir reiðir
í tuttugu ár.“
Það leið ekki á löngu þar til
brestir fóru að heyrast í
hjónabandinu og leiðir þeirra
skildu.
Vatíkanið viðurkenndi
aldrei hjónabandið
Hjónabandið var ógilt með
undirskrift þeirra beggja en
Vatíkanið hafði aldrei viður-
kennt hjónabandið, þar sem
Rossellini var kapólskur.
Um það leyti hafði Ingrid
hitt núverandi eiginmanninn,
leikstjórann Larz Scmidt og
honum giftist hún fyrir nítján
árum. Larz Schmidt var aðstoð-
arleikstjóri Benedikts Árnason
ar þegar My Fair Lady var sýnc
I Þjóðleikhúsinu árið 1962.
Breyttir tímar
Þau búa í fögru húsi skammt
fyrir utan Paris en Ingrid fer
oft vestur um haf til þess að
heimsækja.Piu.dóttur sína, sem
er fréttamaður við bandariska
útvarpsstöð. Hefur tekizt mikill
og góður vinskapur með þeim
mæðgum.
„Enginn myndi veita þvi
eftirtekt ef annað eins cg henti
mig gerðist í dag,“ segir Ingrid.
„En tímarnir hafa líka breytzt.”
Þýtt og endursagt A.Bj.
■ ■ - -