Dagblaðið - 21.03.1978, Side 15

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 21. MARZ 1978
........................
HVERS VEGNA OG
KONUR YFIRGEFA
HVERNIG EIGIN-
HEIMILISÍN
..Konur sem yfirgefa heimili
sín læðast yfirleitt ekki út um
hánðtt eða rjúka út í miðju
rif rildi.“ segir kanadiskur
félagsráðgjafi, Todres að nafni.
..Þess í stað ákveða þær
nærri því alltaf, hvenær og
hvert þær eiga að fara með
nokkrum f.vrirvara og undan-
tekningarlítið segja þær eigin-
mönnum sínum frá ákvörðun
sinni."
Félagsráðgjafinn Todres.
sem nýlega lauk við rannsókn á
nokkrum konum sem höfðu
yfirgefið heimili sín, segir aðal-
ástæðurnar vera tvær:
Sambandsleysi við
eiginmanninn og skortur á sam-
eiginlegum áhugamálum.
Aðalástæða þess að þær
skildu börn sín eftir var að þær
töldu sig ekki geta séð fyrir
þeim fjárhagslega og einnig
vildu þær að börnin væru um
kyrrt á þeim stað sem þau voru
alin upp á. Með öðrum orðum
fannst konunum að þörfum
barnanna væri bezt fullnægt
með því að skilja þau eftir
heima.
önnur ástæða þess að
konurnar skildu börnin eftir
heima var sú að þær voru í of
miklu tilfinningalegu ójafn-
vægi til þess að geta sinnt þeim
sem skyldi.
En hvers konar konur eru
þetta sem vfirgefa heimili.
eiginmann og börn?
„Algengur aldur þeirra
kvenna sem fóru var 34 ár“,
sagði Todres. „Þæ'r reyndust
einnig vera giftar mönniim sem
höfðu góð og stundum mjög góð
laun á okkar mælikvarða."
Margar af þessum konura
langaði til þess að breyta lifi
sinu en þær sáu að það var
illmögulegt ef þær voru bundn-
ar yfir manni og börnum. Marg-
-ar þeirra yfirgáfu eiginmenn
sina jafnvel glaðar í huga en
allar höfðu þær kveljandi sam-
vizkubit yfir því að yfirgefa
börn sin.
Sumar þessara kvenna fengu
sér atvinnu og nokkrar fóru i
nám. En það sein vakti mesta
undrun okkar var að þær virt-
ust hafa takmarkaðan áhuga á
öðrum karlinönnum og fæstar
þeirra tóku upp samband við
aðra karlmenn strax.
Af öllum konunum sem tóku
þátt í þessari rannsókn var
aðeins ein sem giftist fyrrver-
andi eiginmanni sínum aftur.
Þær sneru ekki aftur, einfald-
lega vegna þess að þær langan
ekki aftur heim. Aftur á móti
hitta þær börn sín nokkuð oft.
Athyglisvert er að sú
ákvörðun kvennanna að yfir-
gefa heimili sín var ekki tekin í
fljótfærni heldur að vel
athuguðu máli og flestar hafði
þær lengi langað til þess að
losna úr hjónabandinu. Allar
höfðu þær sagt eigininönnum
sínum frá ákvörðun sinni. að
minnsta kosti einu sinni, áður
en þær létu verða af því að
fara. Þær biðu hins vegar eftir
hentugum tíma og hann kom.
Konur virðast ráðgera burt-
för sina betur og af meiri
nákvæmni og umhugsun en
karlmennirnir." segir Todres.
Stúlkur eru ekki Ijónamatur en það vissi vesalings Ijonynjan hara ekki
og nartaði þvi i handlegg leikkonunnar.
í GINIUÓNSINS
Þetta var aðeins saklaus kvik-
myndaupptaka sem sk.vndilega
varð að bláköldum raunveruleika.
Við upptöku kvikmyndarinnar
sem er að mestu leyti leikin af
dýrum, s.s. tígrisdýrum, ljónum,
hiébörðum og öðrum villidýrum,
réðst fokill ljónynja á leikkonuna.
Melanie Griffith.
Þegar Tippi Hedren, sem
leikur móður Melanie, sá hvað var
um að vera settist hún klofvega á
bak ljónynjunnar og tókst að
draga hana í burtu. Melanie slapp
því með smávægilegt bit i hand-
legginn og rispur í andlitið sem
voru saumaðar saman með 12
sporum.
Seinna. á meðan á upptökunni
stóð. braut fíll annan ökkla Ti|5pi
Hedren.
En þ.'tta voru ekki einu
óhöppin v’ð þessa óheillamynda-
töku. Ljói. beit einn af Ijós-
myndurunun og þurfti ;>ví að
sauma 200 s|.or í hann. Einn af
kokkunum n.issti framan af
fingri og kikstjórinn Noel
Marshall hafði næ»rri því misst
annan handlegginn upp í gapandi
gin ljóns.
Ætti hann nú ekki að hugsa sig
um tvisvar áður en hann hefur
upptöku á nýrri dýramvnd?
Melanie Griffith slapp með
nokkrar skrámur í andlitinu sem
hægt var að sauma saman með 12
sporum.
Leikkonan er vitanlega skelfingu lostin þegar Ijónynjan ræðst á hana með opið ginið.