Dagblaðið - 02.03.1979, Blaðsíða 24
28
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 2. MARZ 1979.
4 hljómleikum með Joe Cocker
Stórskuldugur alkóhólisti, en
alltaf sami, gamli söngvarinn
Árin hafa eitt af öðru sett
mark sitt á andlit svita-
söngvarans mikla, Joe
Cocker, en hin tilfinningaríka
og grófa rödd hans er enn
bráðskemmtileg á að hlýða.
Margir minnast Cockers á-
reiðanlega ennþá frá því er
hann söng bítlalagið With A
Little Help From My Friends
og mjög fleiri á sinn sérstæða
hátt. Þegar Joe var staddur
hér í San Francisco á dögun-
um, og hélt hljómleika í
klúbb einum á stærð við
fyrstu hæð Klúbbsins við
Borgartún, þótti mér vel við
hæfi að rifja upp gamlan
kunningskap og heyra
drenginn syngja.
Konsertinn hófst á því, að
countryhljómsveit lék nokkra
„bikkjublúsa”, sem allir höfðu sama
takt og hljóma. Við og við kom þó
fiðlusóló, svona til tilbreytingar.
Ekki þótti tónlist þessarar hljóm-
sveitar sérlega merkileg og var fáum
eftirsjá að henni er síðasta laginu
lauk og rótarar tóku til við að undir-
búa komu Cockers og hljómsveitar
hans. Spennan var orðin gífurleg og
þegar rótararnir voru búnir að nostra
við snúrur og fleira í hálfa
klukkustund, en loks gekk hljóm-
sveitin inn ásviðið. Hún hóf leikinn á
instrumentallagi, sem gerði fólk enn
órólegra í bið sinni eftir Jóa
söngvara.
Liðsmenn hljómsveitarinnar eru
allir ungir að árum. Þeir ganga undir
nafninu The All American Band
Stand. Þrjár vel þybbnar söngkonur
voru einnig með á sviðinu, en mér er
ekki kunnugt um, hvort þær tilheyra
hljómsveitinni. En hvað um það.
Þær hljómuðu vel saman með blæ af
kirkjutónlist blökkumanna.
Loksins kom Joe inn á sviðið.
Hann byrjaði vel með laginu Feelin’
Allright. Það var upphaflega flutt af
hljómsveitinni Traffic, en Joe gerði
það einnig frægt á sinn hátt líkt og
mörg önnur lög.
FráFeelin’ Allright lá leiðin síðan
að bluesnum. Lög eins og Mississippi
og Chicago gcrðu góða lukku,
sömuleiðis nokkur ensk blueslög.
Ómögulegt er að lýsa með orðum
Við ræddum um þorskastríð, húsakost Islendinga og stelpurnar. Joe þótti fýsi-
legt að heimsækja landann og halda hér hljómleika. DB-mynd.
Nýr umboðsmaður Dagblaðsins á
Djúpavogi er Hjörtur Arnar Hjartar-
son, Kambi, sími 97—8886.
íBLAÐIÐ
FELAG
LOFTLEIÐAFLUGMANNA
AÐALFUNDUR
F.L.F. verður haldinn föstudaginn 2. marz kl.
20.30 í LEIFSBÚÐ, Hótel Loftleiðum.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur mál.
Stjórnin.
JOE COCKER — Skuldar
brezka ríkinu stórar upphæðir i
skatta og fyrrverandi útgáfu-
fyrirtæki sínu enn meira. Þrátt
fyrir alla erfiðleika er litinn bil-
bug á kappanum að finna.
flutningi Joe á þessum lögum, það
hefur allt að segja að sjá hann og
heyra. Til að gera prógrammið ekki
of einhæft laumaði hann rólegum
lögum inn á milli. Sem dæmi um
þau lög má nefna You Ar So
Beautiful og Jamaica Say You Will.
Frægasta lag Joe, With a Little
Help From my Friends, var stórkost-
lega flutt. Það byrjaði ljúflegaog lágt
með hárfinum söng þybbnu
söngkvennanna þriggja. Þær og Joe
kváðust á góða stund, en brátt
slógust gítar og trommur í hópinn
með bassanum. Flutningur þessi gekk
mjög skemmtilega fyrir sig og gerðist
lagið sífellt magnaðra. Á endanum
voru blásararnir fjórir komnir með í
leikinn, svo ekkert skorti á nema
strokhljóðfæri til að lyfta þakinu af
klúbbnum.
Auk framantalinna laga og
nokkurra annarra söng Joe Cocker
nokkur lög af nýju plötunni sinni, A
Luxury You Can Afford. Margt
skemmtilegt mátti heyra i þessum
lögum, þó að gamli, góði
„feelingurinn” sitji að mestu leyti í
fyrirrúmi. Jóe er söngvari sem líkist
engum öðrum. Af þeim sökum halda
lög hans gæðum sínum þegar frá
líður og fyrnast seint.
Ég hélt að Joe væri orðinn stakur
bindindismaður á áfengi. Hann hefur
um langt skeið átt við alvarlegt á-
fengisvandamál að stríða. Því miður
er ég smeykur um að ekki hafi verið
vatn í öllum þeim Heineken-bjór-
flöskum, sem hann svalg úr um
kvöldið.
Joe sagði í viðtali fyrir skömmu
að hann væri þakklátur þeim vinum
sínum, sem enn tryðu á hann. Það
héldi honum frá því að fara
endanlega í skítinn.
,,Ef þessir vinir bregðast.. já,
þá er ekkert fyrir mig að gera en að fá
mér vinnu á einhverjum helvítis
bar,” sagði hann. ,,Ég ætti ekki síður
að geta sungið þar en hver annar. ”
Joe er skuldugur upp fyrir haus
um þessar mundir. A&M hljómplötu-
fyrirtækið á hjá honum yfir fjögur
hundruð þúsund dollara. í heima-
landi sínu, Englandi, skuldar hann
um 65.000 sterlingspund í skatta. En
þrátt fyrir þetta lætur hann ekki
bugast alveg, en heldur húmornum.
Ég hitti Joe eftir konsertinn. Ósköp
litið var þá eftir af honum nema bjór-
istran. En þrátt fyrir þreytuna
lifnaði hann allur við þegar hann
heyrði að ég væri frá islandi og sama
sígilda spurningin kom á augabragði:
„Hvernig eru stelpurnar á
Íslandi?”
Ég kvað þær vera fagrar og
hraustlegar með roða i kinnum og
óskemmdar tennur. Það hlakkaði i
Joe og hann stakk þvi að hljómleika-
stjóra sinum, að hann langaði til að
syngja á íslandi.
Þá hafði Joe Cocker einnig áhuga
á að vita hvort við byggjum í góðum
húsum. Þar brá nokkuð út af
vananum, þvi almennt telja menn
okkur búa í snjóhúsum. Ég leiðrétti
þann misskilning að íslendingar
hefðu ráðizt á fiskimenn Breta i
þorskastríðinu og fullvissaði hann
um að við Víkingar værum
siðmenntuð þjóð og notuðum sápu.
Með þvi lauk skemmtilegri kvöld-
stund með svitasöngvaranum Joe
Cocker. -Hallgrímur/ÁT-
/ oröaleik á veruleik
Þokkabót —IVERULEIK
Útgefandí: Fálkinn.
Stjóm upptöku: Alan Luca* &
Þokkabót.
Upptökumaðun Alan Lucas.
’ Hljoörltun: Hljóötiti, aapt-okt '78.
A þessum erfiöleikatimum i
plötuútgáfu og -sölu orkar það
tvímælis að gefa út plötu eins og I
veruleik. Á henni er ekkert sölulag,
sem á eftir að hljóma í Lögum unga
fólksins, Á frívaktinni eða Óska-
lögum sjúklinga fram á sumar.
Einnig er platan í heild afslöppuð
og greinilega gerð án þess að reikna
með því að hún þurfi að seljast.
Sé Veruleikurinn borinn saman
við fyrri plötur Þokkabótar er út-
koman heldur óhagstæð. Plötuna
skortir frískleika Upphafsins og
Bætifláka og músíklega er ekki eins
sterk og Fráfærur. í heild virðist
platan vera fremur gerð eftir
pöntun en af þörf.
Þessa skoðun mína styð ég fyrst
með því að benda á hve textar
Þokkabótar eru nú orðnir mun
veiklulegri en áður. Þá var tekin af-
staða til hlutanna á hnyttinn og
skemmtilegan hátt. Núeru textarnir
lítið annað en orðaleikur og éinstaka
innhverfar vangaveltur. — Einu
sinni mér áður brá.
Þá er einnig fullvíst að hægt
hefði verið að gera sönginn mun
betur úr garði á Veruleik en gert er.
Ingólfur Steinsson og Halldór
Gunnarsson eru hvorugur með
mestu söngvurum hérlendum, en á
þremur fyrstu plötum Þokkabótar
siuppu þeir mun betur frá söngnum
en nú.
Þá eru upp taldir tveir stærstu
ókostir plötunnar í veruleik.
Hljóðfæraleikurinn á plötunni er,
líkt og lögin, afslappaður, sléttur
og felldur. Ekkert er út á hann að
setja, en engu er heldur ástæða til
að hrósa sérstaklega nema ef vera
skyldi líflegum trommuleik Asgeirs
Óskarssonar. ,
Égerþess fullviss að Þokkabót
getur gert mun betri plötu en I
veruleik. Það hafa strákarnir sýnt
með fyrri plötum sínum. Það er
engin ástæða til að láta sér leiðast í
stúdíói — sá leiði skilar sér jafn
margföldum og upplag plötunnar
er. Þá er-ég einnig sannfærður um
að Þokkabótarmenn hafa enn
skoðanir á þeim hlutum og at-
burðum, sem fyrirfinnast allt 1
kringum þá. Hvernig væri að yrkja
um þá — og jafnvel dálítið póhtiskt
— frekar en að leika sér að orðum?
Slíkt spor afturábak er einungis við
hæfi þurrausinna textasmiða.
-AT-