Dagblaðið - 13.11.1979, Qupperneq 9

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 13. NÓVEMBER 1979.
9
Framkvæmdastjóri norskra útgerðarmanna um loðnuveiðar okkar:
RANYRKJAISLENDINGANNA
KALLAR STRAX Á 200 MÍLNA
LÖGSÖGU VID JAN MAYEN
loönuveiðibann Norðmanna íhaust aðeins vatn á myllu Islendinga — Norðmenn sitja eftir með sárt ennið
„Eini árangurinn af einhliða
veiðistöðvun Norðmanna á loðnu við
Jan Mayen i haust er að norskir
sjómenn sitja eftir með sárt ennið,”
segir Leiv Grönnevett, framkvæmda-
stjóri Landssambands norskra út-
vegsmanna, í viðtali við Fiskaren.
Þar bendir hann á að skv.
dllögum norskra og islenzkra
fiskifræðinga um 600 þús. tonna
heildarafla á haust- og vetrarvertíð
og lönduðum afla nú geti íslendingar
aðeins veitt 50 þúsund tonn eftir ára-
mótin, eða alveg fram á næstu haust-
vertíð.
„Maður þarf ekki að velta fyrir
sér spurningunni um hvort þeir
hyggist leggja flotanum þegar 50 þús.
tonnunum er náð, það verður farið
langt fram úr því marki.”
Hann fullyrðir að einhliða
veiðistöðvun Norðmanna hafi aðeins
gert íslendingum kleift að veiða
mun meira í haust en ella og vísar
algerlega á bug að Norðmenn og
íslendingar hafi gert nokkurt sam-
komulag um að norsku bátarnir
mættu veiða 90 þús. tonn við Jan
Mayen í haust. Því væri mál-
flutningur íslendinga þess efnis að
Norðmenn hafi farið 40% fram úr
því marki fyrirsláttur einn.
i ljósi þessa segir hann nú
deginum ljósara að það eina sem
Norðmenn geri rétt i stöðunni sé að
taka sér þegar í stað 200 mílna fisk-
veiðilögsögu umhverfis Jan Mayen. í
þeim orðum Grönnevetts virðist
liggja að Norðmenn geti þá framvegis
veitt þar loðnu að eigin vild.
Þá segir hann að þar sem
íslendingar ætli að veiða umfram
ráðlagðan kvóta fiskifræðinga sé
ljóst að of nærri hrygningar-
stofninum verði gengið þannig að
viðkoma heildarstofnsins sé í hættu.
Norðmenn geti aldrei sætt sig við
það.
Þess má að lokum geta að siðasti
loðnuleiðangur, sem íslendingar fóru
einir í nýverið, gefur tilefni til að
hækka markið úr 600 þús. tonnum i
650 þús. tonn. En þrátt fyrir þá
viðbót verður vetrarvertiðin aðeins
svipur hjá sjón miðað við fyrri ver-
tíðir.
-GS.
Adda Bára Sigfúsdóttir borgarfulltrúi:
„Borg og ríki geta
sameiginlega bætt
úr vandanum”
„Mér þykir leitt ef það á að vera
bitbein borgar og ríkis hvort fyrst eigi
að byggja hjúkrunarheimili eða íbúðir
fyrir aldrað lasburða fólk í Reykja-
vík,” sagði Adda Bára Sigfúsdóttir
borgarfulltrúi í samtali við Dagblaðið.
„Borgin ætlast tii þess að ríkið fjár-
magni byggingu hjúkrunarheimila í
samræmi við lög. Borgaryfirvöld hafa
séð um innréttingu í Hafnarbúðum
fyrir 25 sjúklinga og 30 rúm fyrir lang-
legusjúklinga á Grensásdeild Borgar-
■ spitala. Engin aðstoð kom frá ríkinu
þrátt fyrir að lög mæii fyrir um að það
skuli greiða 85% byggingarkostnaðar.
Ríkið telst skulda borginni 600
milljónir króna, fyrst og fremst vegna
uppbyggingar Borgarspítalans. Ef
skuldin er framreiknuð í samræmi við
verðlagsþróun er upphæðin mun
hærri. Borgin hefur þannig gengið í
verk fyrir ríkið — og borgað brúsann.
Tilætlun okkar er að á þvi verði
breyting.
Þegar Reykjavíkurborg gerði átak í
málefnum aldraðra 1976 var farið út i
byggingu dvalarheimila fyrir aldrað
lasburða fólk. 1 slíkum þjónustu-
ibúðum fær fólkið aðhlynningu og þarf
siður á langleguplássum að halda i
nánustu framtíð. Ef ég skil ummæli
Páis rétt þá vill hann að borgin haldi
áfram að ganga í verk rikisins i
uppbyggingu hjúkrunarrýma. Ég er
hjartanlega sammála því að hjúkrunar-
rými skortir tilfinnanlega, en það
vantar fjármagn frá rikinu.
Nú eru framkvæmdir við B-álmu
Borgarspítalans stopp í bili, álmu sem
ætluð er langlegusjúklingum. Hvenær
er útlit fyrir að þær fari af stað aftur?
„Það voru i gangi framkvæmdir við
2 álmur Borgarspítalans í einu, annars
vegar B-álmuna og hins vegar
þjónustuálmu sem hýsir meðal annars
slysadeildina. Okkur fannst það ekki
góður framkvæmdamáti að vera með 2
álmur í gangi í einu. Því var vinna við
B-álmu stöðvuð en allt kapp lagt á að
ijúka þjónustuálmunni sem var lengra
á veg komin. Hún verður væntanlega
öll tilbúin um mitt næsta ár. Þá ættu
endanlegar teikningar að B-álmu að
liggja fyrir til að lokaútboð geti farið
fram. Við viljum gera nýjan verk-
samning um B-álmuna, sem gerir ráð
fyrir hraðari uppbyggingu hennar en
áður var ætlunin. Vilji borgaryfirvalda
Adda Bára Sigfúsdótlir: „Leggi ríkið
sin lögboðnu 85% af mörkum mun
ekki standa á 15% frá borginni.”
-DB-mynd: Bj. Bj.
er að það verði 2ja ára áfangi að gera
álmuna fokhelda.
Það liggur ljóst fyrir að bæði
hjúkrunardeildir og ibúðir fyrir
aldraða eru brýnar nauðsynjar i
borginni. Ríkið og borgin geta sam-
eiginlega bætt verulega úr skorti á
hjúkrunarrými fyrir aldraða með
nýjum framkvæmdasamningi um B-
álmuna. Leggi ríkið sín lögboðnu 85%
af mörkum mun ekki standa á 15% frá
borginni,” sagði Adda Bára Sigfús-
dóttir. -ARH.
Páll Sigurðsson ráðuneytisstjóri á fundi hjúkrunarfræðinga nýlega. Til vinstri við Pál er Skúli Johnsén borgarlæknir og
til hægri Halldór Guðjónsson. DB-mynd: Ragnar Th.
Páll Sigurðsson ráðuneytisstjóri um málefni aldraðra
íReykjavík:
„Hjúkrunamstunin
situr á hakanum”
— ríkið skuldar borginni hundruð milljóna vegna Borgarspítalans
Þjónustumál aldraðra eru ein
samfelld keðja. Það dugir ekki að
einblína á einn hlekk og láta aðra
mikilvæga hlekki sitja á hakanum. Sér-
stakar legudeildir vantar nauðsynlega í
Reykjavík. Búið er að leggja grunn að
B-álmu Borgarspítalans, sem ætluð er
langlegusjúklingum, fyrst og fremst
öldruðum. Þar með strandaði verkið
vegna fjárskorts. Heildarkostnaður við
B-álmuna er um 2 milljarðar króna.
Ríkið á að greiða 85% af þeirri
upphæð.
eru mikil mistök í málefnum
aldraðra.”
Framangreint hafði Páll Sigurðsson
ráðuneytisstjóri í heilbrigðisráðuneyt-
inu meðal annars að segja á fundi
starfsfólks á ríkisspítölunum á Hótel
Sögu. Orð Páls vöktu talsverða athygli
viðstaddra.
„Frá mínu sjónarmiði er hér byrjað
á öfugum enda,” sagði Páll Sigurðsson
við Dagblaðið. Mér dettur ekki í hug að
gagnrýna að byggðar skuli íbúðir fyrir
aldrað fólk í borginni. En mér finnst
eðlilegra að vandamál sjúkra gangi
fyrir. Við höfum fjölda aldraðra sem
þurfa hjúkrun og aðhlynningu. Mér
skilst að borgaryfirvöld ætlist til þess
að rikið sjái um hjúkrunarmálin en við
fáum ekki fjármagn til þess.
Allstór hópur vistmanna á elliheimilum þarf reglubundna hjúkrun.
Það er góðra gjalda vert að reisa
íbúðir fyrir aldraða en ég spái því að
vandræðaástand skapist innan ekki
langs tíma þegar þennan hlekk
vantar,” sagði Páll Sigurðsson.
-ARH.
„Borgaryfirvöld hafa tekið þá
stefnu að leysa vanda þess gamla fólks
sem ekki þarf á hjúkrun að halda.
Hjúkrunarvistunin situr hins vegar á
hakanum, sama hvaða litur er á
flokkunum sem stjórna borginni. Það
er brýnt að leysa hjúkrunarvanda
aldraðra í Reykjavík og það hefði verið
hægt með því fé sem notað hefur verið í
íbúðir aldraðra síðustu 4—5 árin. Þetta
„DilkaraH” Dagblaðsins:
Skeiðamenn hirtu met-
ið af Strandamönnum
Leifur og Vilhjálmur Eiríkssynir á
Hlemmiskeiði á Skeiðum i Árnes-
sýslu lögðu í haust inn 161 dilk í slát-
^urtíðinni og fengu meðalvigtina 17,40
kg.
Leifur og Vilhjálmur hafa þar
með hirt meðalvigtarlandsmetið af
Stradamanninum Magnúsi
Gunnlaugssyni á Ytra-Ósi við
Hólmavík.
Dagblaðið hefur undanfarna daga
birt fréttir af vænu innleggi bænda
víðs vegar um landið í haust.
Bændurnir á Hlemmiskeiði eiga
þyngstu dilkana sem fréttir hafa
borizt af. Magnús á Ytra-Ósi lagði
inn 155 dilka og fékk meðalvigtina
17.35 kg. Þriðja hæsta meðalvigtin er
17.07 kg hjá Pétri Pálmasyni,
Reykjavöllum í Skagafirði.
Áfram heldur þetta óformlega
„dilkarall” Dagblaðsins. Býður
einhver betur en þeir bændur á
Hlemmiskeiði? -ARH.