Dagblaðið - 30.06.1980, Síða 13

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 30. JÚNÍ 1980.
13
Hvers vegna styðja
Islendingar grimmdar-
legt dráp á hvölum?
Ísland hefur í meira en 30 ár verið meðlimur í Alþjóðahvalveiðiráð-
inu (IWC) og verið þar áhrifamikill talsmaður þess, að haldið væri
áfram að drepa stórhveli jarðarinnar.
Íslenzka ríkisstjórnin hefur tekið þá afstöðu, að halda verði áfram
að nýta hvalastofnana, þrátt fyrir að hvalir séu ekki lengur efnahags-
leg nauðsyn nokkurri þjóð. Hefur ríkisstjórnin þannig dyggilega stutt
stórfelldar gróðahvalveiðar Japana og Sovétríkjanna og hvalveiðar
Suður-Kóreu, Noregs, Perú, Chile, Danmerkur og annarra, sem eru
minni í sniðum en valda jafnmikilli eyðingu.
Íslenzka sendinefndin hjá Alþjóðahvalveiðiráðinu hefur með fast-
heldni við þessa stefnu vakið athygli á skorti sínum á sveigjanleika,
þegar til hefur staðið að samþykkja fjölmargar af ráðleggingum
vísindanefndar Alþjóðahvalveiðiráðsins, og hefur vakið athygli á
kæruleysi sínu gagnvart neyð hinna stórfenglegu dýra.
ísland hefur um allan heim getið sér góðan orðstír fyrir náttúru-
friðun og náttúruvernd, en á þann órðstír hafa æ ofan í æ fallið blettir
vegna stuðnings þess við hagsmuni Japana, Sovétríkjanna og
annarra landa af hvalveiðum í gróðaskyni.
Hin grimmdarlega og ómannúðlega eyðilegging á þessum
háþróuðu og skynsömu spendýrum skipar íslandi á bekk með þeim
þjóðum, sem eru staðráðnar í því að reka allar tegundir hvala fram á
yztu brún tortímingar.
Á undanförnum árum hafa hvalveiðar í gróðaskyni höggvið svo
djúp skörð í hverja tegund stóru hvalanna á fætur annarri, að hval-
veiðimenn hafa orðið að leita uppi sífellt minni og minni tegundir
hvala. Fyrst var gengið frá þeim stofnum steypireyða, sem fyrir-
fundust, en að því búnu sneru hvalveiðimenn sér að langreyðinni og
hnúfubaknum. Þegar þeir höfðu gengið svo nærri þessum stofnum,
að þær veiðar borguðu sig ekki lengur, urðu veiðimennirnir að leita
uppi enn minni hvali. Nú, þegar slátrað hefur verið linnulaust í mörg
ár, eru veiðimennirnir farnir að elta uppi hrefnuna, minnsta dýrið af
stóru hvölunum, sem verður ekki stærri en 9 metrar á lengd. Alþjóða-
hvalveiðiráðið lagði í fyrra — með atkvæði íslenzku sendinefndarinnar
— blessun sína yfir dráp á meira en 12.000 hrefnum, dýrum, sem eru
e.t.v. eins viðkvæm og mennirnir eru sjálfir.
Hvalveiðimennirnir hafa fram að þessu drepið stærri tegundir stóru
hvalanna með því að skjóta inn í dýrið 200 punda skutli. Var komið
fyrir sprengju á skutlinum, sem sprakk þegar skutullinn var kominn
inn í búk dýrsins. Dauðann bar brátt að, ef skutullinn hitti vel í mark,
en það er afrek, sem erfitt er að vinna úti á sjó. En oft þurfti fleiri en
einn skutul til að drepa hvalinn. Stundum batt dauðinn ekki enda á
þjáningar dýrsins í næstum því klukkutíma.
Þegar hvalveiðimennirnir sneru sér að hrefnunni, hættu þeir við
sprengjuskutulinn og tóku að nota ,,kaldan" skutul. Kaldi skutullinn
er járnstöng, hálfur metri á lengd, með önguljárnum en engri
sprengju. Skutlinum er skotið inn í hvalinn, og dýrið er blóðugt í
þjáningum dregið að veiðibátnum. Dauðinn kemur ekki fljótt, jafnvel
þótt vel sé skotið. Miklu er það algengara að skjóta verði mörgum
skutlum í dýrið.
Þessi ástæðulausi harmleikur verður miklu átakanlegri vegna þess
að hrefnan kemur upp að bátunum af forvitni. Þessi forvitnisviðbrögð
breytast í blóðugt svið mannlegrar grimmdar, sem ekki mundi líðast í
sláturhúsum okkar eða við nokkrar veiðar dýra á þurru landi, hrein-
dýra eða antilópa.
Dýralæknir, sem hvalveiðiráðið réð til að fylgjast með hrefnu-
veiðum við Ísland, komst að þeirri niðurstöðu, að hrefnudrápið væri
einstaklega ómannúðlegt. Hrefnudrápið og notkun kalda skutulsins,
sem er pyntingartæki, verður að hætta.
Hvernig getur þú orðið að liði?
íslenzka þjóðin á sér langa sögu um stuðning við verndun
umhverfis og varðveizlu náttúrugæða. Nú er kominn tími til að bera
kvíðþoga fyrir sóun og ómannúðlegri eyðileggingu á gæðum heims-
hafanna. Það er kominn tími til fyrir íslenzku þjóðina að krefjast þess,
að ísland breyti um stefnu, hætti að styðja grimmdarlega slátrun
hvala og snúi sér í þess stað að verndun þeirra.
Ef þú ert sammála milljónum annarra manna í heiminum um það,
að hvalveiðar séu grimmdarlegar, ómannúðlegar, og þjóni engum
frumþörfum nokkurrar þjóðar, gakktu þá í lið með okkur í dag og
krefstu þess, að hvaladrápi sé hætt. Þegar haft er í huga, að 32.
fundur hvalveiðiráðsins verður haldinn eftir nokkrar vikur, er mikil
þörf fyrir hjálp þína, til að við getum bundið enda á nauðsynjalausa
slátrun og verndað hvalina fyrir komandi kynslóðir íslendinga. Þú
getur hjálpað með því að gera eftirfarandi:
1. Hringdu eða skrifaðu Ólafi Jóhannessyni, utanríkisráðherra, utan-
ríkisráðuneytinu, Hverfisgötu 115, Reykjavík, og segðu honum, að
þér finnist hvalveiðar grimmdarlegar og villimannlegar og að þú
sért hlynntur því, að hvalveiðum í hagnaðarskyni verði hætt.
Vísindamenn hvalveiðiráðsins hafa margsinnis látið í Ijósi áhyggjur
yfir því, að aðeins séu fyrir hendi ófullnægjandi upplýsingar um þá
hvalastofna, sem eftir eru, og þess vegna sé frestun hvalveiða eina
ábyrga afstaðan, sem unnt sé að taka.
2. Gerðu kröfu til þess, að ábyrgur hvalverndarsinni verði útnefndur í
íslenzku sendinefndina hjá Alþjóðahvalveiðiráðinu til þátttöku í
athugunum og ákvörðunum umboðsmanns Íslendinga. Hvalireru
náttúrugæði þjóðarinnar, og við ættum að hafa hönd í bagga um
það, hvernig þau eru nýtt.
3. Komdu á framfæri beiðni til Þórðar Ásgeirssonar, hvalveiði-
umboðsmanns Íslendinga, sem einnig er formaður Alþjóðahval-
veiðiráðsins, um að hann styðji tillögu um það, að umboðsmenn
blaða, útvarps og sjónvarps fái aðgang að öllum fundum hvalveiði-
ráðsins. Fundir ráðsins hafa alltof lengi verið haldnir fyrir luktum
dyrum, og er kominn tími til, að allar umræður og samningar fari
fram í áheyrn almennings.
Ef þú vilt fá að vita meira um það, hvernig þú getur orðið að liði
alþjóðlegri viðleitni til að bjarga hvölunum, viltu þá hafa samband við:
SKULD,
félag áhugamanna um hvalavernd,
c/o Edda Bjarnadóttir
Mávahlíð 30, sími 12829,
Reykjavík.
The Whale Protection Fund, Washington, D.C., U.S.A., stendur að auglýsingu
þessari, sem er þáttur í viðleitni þess til að upplýsa almenning um allan heim, og stuðla
að björgun hvalanna.