Dagblaðið - 30.06.1980, Qupperneq 24

24
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 30. JÚNÍ 1980.
Stúdíóið á Akureyri er í litlu húsi á
Oddeyrinni. Húsið gengur i daglegu
tali undir nafninu Reykhúsið. Eins og
nafngiftin bendir til var húsið áður
notað til að framleiða indælt
hangiket fyrir Norðlendinga. Nú eru
framleiddir þarna útvarpsþættir.
Reykhúsið er á tveimur hæðum. A
þeirri efri eru tæki stúdíósins og litill
klefi til upptöku á töluðu máli. Á
neðri hæðinni verður í framtíðinni
litill salur fyrir upptöku á tónlist,
leiklist og fleiru þess háttar. Enn
vanlar að gengið sé frá nauðsyn-
legum innréttingum til að stóri
upptökusalurinn sé nothæfur.
Þangað er kominn flygill setn bíður
þess að verða notaður þegar þar að
kemur.
Björgvin er tæknimaður i hálfu
starfi. Hann er sömuleiðis bíóstjóri
Borgarbíós. Áður en Rikisúlvarpið
eignaðist eigið stúdió á Akureyri
vann Björgvin að i'rrúök nni f\t' út-
varpið við frumsiæð skilyrði að
tjaldabaki i Borgarbió! tlani h fur
„fengizt við útvarpstökur i ein tíu
ár.”
ATLI RUNAR
Ihalldórsson
„Ég vann ekkert afrek. Það er
ekki ástæða til þess að gera neitt úr
þvi, sem érgerði. 'sagði Guðmundur
A. Guðmundsson, 18 ára gamall
sundmaður af Álftanesi, sent
aðstoðaði lögregluna við björgunar-
störfin í Nauthólsvikinni aðfaranótt
sl. sunnudags. Þá var fjórum ung-
mennum bjargað, er skekta, sem þeir
voru á sökk. Sá fimmti, Theódór
Jónsson, drukknaði.
,,Ég var í heita læknum og kom
þarna að, stóð í flæðarmálinu og
fylgdist með störfum lögreglunnar,”
sagði Guðmundur. „Mér fannst
FÓLK
þetta ekki ganga nógu vel hjá þeim
þegar þeir voru að fara út að bauj-
unni. Vélin í bátnum hjá þeim fór
ekki í gang og þeir tóku ekki til við að
róa fyrr en þá hafði rekið þó nokkuð
langt frá baujunni. Þá tók ég það til
bragðs að synda út til stráksins, sem
ríghélt sér i baujuna og hrópaði sifellt
á hjálp. Ég kom að um leið og þeir
voru að draga hann um borð í bátinn.
Lögreglan var mér ekkert þakklát
fyrir að skipta mér af þessu en strák-
urinn ríghélt í höndina á mér. Það
slóð ekkert til að ég færi um borð
líka. Égsynti baraaftur til lands.”
„Nei, þetta var ekki langt. Ég veit
ekki, kannski 100—200 ntetrar. Jú,
ég er i nokkuð góðri þjálfun, syndi
oft og slundaði þó nokkur sjóböð
þegar ég var unglingur. Ég var strax
drifinn af félögum mímim í heita
lækinn. Méi varð ekkert titn þetta, en
þó kom aðcins hrollnrí ntig þegar ég
kom inn í bílinn áeftii.” -EVI.
Litið inn í stúdíó Reykhúsí höfuðstað Norðurlands:
Þar er bíóstjórinn
kóngur í ríki sínu
„Finnst þér þcir ekki standa sig
fínt strákarnir' !>;<•> þarf bara sáralítið
að klippa spjallið og lagfæra,” sagði
Björgvin Júniusson tæknimaður
Ríkisútvarpsins á Akureyri þegar
Dagblaðið heimsótti útvarpsstúdíóið
i höfuðstað Norðurlands á dögunum.
Þá sat Björgvin við tæki sín og tól og
hlustaði á samtal Böðvars Guð-
mundssonar menntaskólakennara og
Jóns Baldvins Halldórssonar úr
Svarfaðardal sem hann hafði tekið
upp á band daginn áður. Samtalið er
hluti af útvarpsþætti sem Böðvar
vinnur að og mun verða sendur út á
næstunni.
Útvarpshlustendur hafa margoft
notið góðs af aðstöðunni á Akureyri.
Stundum er efni sent beint út þaðan
og hafa Morgunpóstarnir Sigmar B.
og Páll Heiðar meðal annarst
notfært sér þennan möguleika marg-
oft. Um þessar mundir eru 2 fastir
þættir á útvarpsdagskránni teknir;
upp i Reykhúsinu. Annars vegar,
þátturinn „Mér eru fornu minnin
kær” í umsjón Einars Kristjánssonar
rithöfundar frá Hermundarfelli og|
hins vegar Litli barnatíminn í umsjón
Nönnu í. Jónsdóttur leikara.
Margir eru þeir sem telja að hinir
einstöku landshlutar, þar á meðal
Norðurland, geti látið miklu meira að
sér kveða í fjölmiðlum í gegnum
hljóðvarp og sjónvarp, eða eins og
Björgvin Júniusson orðar það;
„Norðlendingar eru áhugamenn
lum landshlutaútvarp. Það er
|ábyggilega grundvöllur fyrir sér úl-
varpi í þessum landsfjórðungi. Annar
möguleiki er að landshlutar fái sér-
þátt í dagskrána, sem send er út um
allt land. En hugmyndin hefur enn
ekki fengið hljóntgrunn hjá forráða-
mönnum.”
-ARH.
Björgvin Júniusson hrœrir i tökkum á tæki sem heitir á fagmáli mixer.
Þegar viö hinir spyrjum hvers konar tækiþetta sé þá fáum við að vita að
mixer blandi hljóð i upptökum. Sem sagt: Kokkteiihristari upptöku-
mannsins.
DB-mynd: ARH
Nýirknapará lögreglufákum
Guðmundur við vinnu sína i Hafnarfirði: „Stóð ekki tilað ég færi um borð
i lögreglubétinn. Ég syntibara aftur til lands."
DB-mynd: Ragnar Th.
Hvíla lúin bein
á Bakkanum
„Égvann ekkertafrek”
— segir GuömundurA. Guðmundsson
sem vakti athyglifyrir hjálp
við björgunarstörf í Nauthóls-
vík um síðustu helgi
Það getur oft verið þreytandi að vera hálfan daginn á leikskóla, ekki sizt
þegar sólin skin og hægt er að vera úti að leika sór allan timann. Þeim
finnst það þvi kærkomið þeim Ágústu, Hannesi og Hirti, sem öll eru á
leikskólanum á Eyrarbakka, að tylla sér aðeins niður og h vila lúin bein.
DB-mynd: Magnús Karel, Eyrarbakka.
Átta lögreglumenn luku nýlega námskeiðii Reykjavik sem veitirþeim róttindi tilað aka bifhjólum. Þeir heita
talið frá vinstri: Rúnar Lúðviksson, Keflavik, Guðmundur Ólafsson, Hafnarfirði, Jón Friðrik Bjartmarz, Reykja-
vik, Einar Þórarinsson, Reykjavik, Jónas Sigurðsson, Reykjavik, Jónas Helgason, Reykjavík, Þorgrimur St
Árnason, Keflavik, og Gissur Guðmundsson, Hafnarfirði. Þeir þrir sem standa til hægri á myndinni eru frá
vinstri: Garðar Halldórsson sem kenndi akstur og meðferð bifhjóla, William Möller fulltrúi lögreglustjóra og
Óskar Ólason yfirlögregluþjónn umferðardeildar lögreglunnar í Reykjavik.
Námskeiðið stóð yfir í 2 vikur og lögreglumennirnir æfðu akstur, kynntust eiginleikum bifhjólanna og fengu
ýmsa fræðslu sem kemur þeim að notum í starfi.
DB-mynd: Sveinn / - ARH