Dagblaðið - 29.01.1981, Blaðsíða 2
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 29. JANÚAR 1981.
íhvað fór skatturínn minn?
—Japanann með bindið—niðurgreiðslur á lambakjöti—stórbyggingu í Krísuvík
Krisuvikurskóli.
Grétar H. Óskarsson flugvclavcrk-
fræðingur.skrifar:
Ég var að fá álagningarseðilinn
minn nú um daginn. Mér datt þá i
hug hvernig sköttunum mínum hefði
verið varið sl. ár, þá einkum laun-
þegaskattinum, sem við launþegar
verðum einir að borga, án þesis aö
forystumenn sjáist gera nokkurn
skapaðan hlut okkur til hjálpar.
Að sjálfsögðu borgum við okkar
skatta eins og vera ber, því annað
getum við ekki, en misjafnlega mikið
getum við séð eftir peningunum eftir
þvííhvaðþeirfara.
f hinum ágæta söngleik Gretti, sem
Leikfélag Reykjavíkur sýnir nú, er
komizt að þeirri niðurstöðu, að ekki
þýði að vekja upp nútímadrauga á
gamla móðinn, heldur verði að aug-
lýsaeftir þeim.
Gafst sú aðferð vel i söngleiknum
og þar sem þjóðlífið er orðið einn
farsi hvort eð er hér á landi ætla ég að
reynasömuaðferð.
Hér með auglýsi ég eftir þeim
draugum, sem eyddu tekjuskatti
mínum í þau 3 atriði sem ég sé mest
eftir:
1) Himinháa greiðslu og kostnað til
einhvers geðbilaðs Japana fyrir
að koma til fslands, vefja getn-
aðarliminn á sér með tuskum og
spígspora svo nakinn um götur
Reykjavíkur. (Vafamál er kann-
ski hvor var geðbilaðri Japaninn’
eða þeir draugar, sem fengu hann
hingað).
2) MiIIjarða króna niðurgreiðslu á
lambakjöti til útlendinga (mér er
efst i huga kindahóparnir sem
voru að kropþa þessi fáu strá sem
til voru á Hveravöllum og Land-
mannalaugum í sumar).
3) Þær milljónir, sem fóru í bygg-
ingu glæsilegrar stórbyggingar í
Krísuvík, sem siðan var aldrei
notuð og gjörónýt orðin.
Hvort þeir draugar, sem að þessum
geðbiluðu gerðum stóðu og bera á
þeim ábyrgð, vakna upp við svona
auglýsingu er eftir að sjá, en hingað
til hafa ekki bitið á þá venjuiegar
særingar. Hver veit nema rétt sé, að
nútímadrauga sé ekki hægt að vekja
upp, eftir þem verði aðauglýsa.
Raddir
lesenda
Aðgát skal höfð
í nærveru sálar
Stefán Lárus Pálsson, Deildartúni 10
Akranesi, skrifar:
Hvað ætlar Guðrún Helgadóttir og
mannréttindasöfnuður hennar, þessir
friðelskandi, að eigin sögn, og sá með
stærstu samvizku þessa lands, að
geraí máli Mark Fredriksen sem kom
kurteis og prúður i sendiráð vort i
París.og óskaði eftir aðstoð til að
komast til vina sinna á íslandi? Á
sama tíma og Guðrún og co. börðust
hvað harðast fyrir landvist marg-
nefnds Gervasonis sem kom hingað
ólöglega á fölskum skilríkjum. Á
ekkert að aðhafast til bjargar þessum
manni? Á ekki að efna til útifundar
og setu friðarsinna á göngum dóms-
málaráðuneytisins vegna synjunar
yfirvalda á þvi að nasiztaforinginn
Fredriksen fái landvist? Hann er þó
líka upp á kant við ríkisbáknið í
Frans.
Hvar er nú andi mannkærleika og
þessi stóra samvizka sem svo títt var
nefnd fyrir jólin, þegar þetta fólk
setti Gervasoni i sæti Krists frá
Nazaret? Það er ef til vill ekki lengur
hægt að slá um sig i fjölmiðlum, þeg-
ar einu sinni er búið að missa niður
um sig opinberlega.
31. janúar nk. fer fram allsherjarskráning eða svokallað manntal. Spurt er hvar ertu og hvar varstu? Mörgum finnst þetta
vera upphafið að varhugaverðri þróun. Myndin er af útifundi á Lækjartorgi.
MANNTAL ER ÓÞARFT
—fullkomnar upplýsingar eru til
Fæðingardeild Landspitala Islands.
Þormóður Guðlaugsson, 9702-6939,
skrifar:
Nú á að fara að taka opinbert
manntal á íslandi en það hefur ekki
verið gert í 20 ár. Manntal þetta er
tekið að undirlagi.Sameinuðu þjóð-
anna, sem vantar fullkomnari upp-
lýsingar um íslendinga. í þessu
manntali verður einnig gerð eigna-
könnun, t.d. hvað fólk leyfir sér að
vera í rúmgóðum íbúðum.
Og það á einnig að fylgjast með
Hvar er mannkærleikurinn?
Einstæð móðir hringdi:
■ í tvo mánuði hef ég beðið eftir að
mér rynni reiðin yfir rangiæti í sam-
bandi við heimsóknartíma áf:íUðing-i
ardeild Landspítaians sem ég kynntist
þegarég iá þar.
En ég er ennþá alveg jafn reið og ég
var fyrst.
Málið er það, að á kvöldin eru sér-
stakir heimsóknartímar ætlaðir
feðrum. Þá mega engir koma nema
karlmenn. Þær mæður, sem þannig
er ástatt fyrir að barnsfaðirinn annað
hvort vill ekki eða getur ekki komið í
heimsókn til þeirra á þessum tíma,
hafa það ekki beinlínis skemmtilegt
Þær eru auðmýktar með augnaráði
sem er ýmist þrungið djúpri með-
aumkun eða fyrirlitningu. Viðhorf
sjúkrahússins virðist vera: „Þér var
nær, gæran þín, að láta barna
þig ...”
Það er ömurlegur skilningsskortur
hjá forráðamönnum fæðingardeildar
innar að nota svona reglur til að
nudda salti í sárin hjá ungum
stúlkum sem lenda í því að ala barn
sem faðirinn kærir sig ekki um. Nú
fékk systir mín að vera hjá mér
meðan barnið fæddist, í staðinn fyrir
föðurinn, en bæði henni og mömmu
minni var bannað að heimsækja mig í
„pabbatímunum”.
Vinkona mín sem lent hefur í þvi
sama var svo snjöll, að fá kunningja
sinn einn til að koma í heimsókn á
kvöldin. Hann var ekki faðirinn, en
það virtist ekki gera neitt til. Hann
varnefnilega karlkyns.
hvernig hjónabandsmálin ganga hjá
fólki. Haldi fólk framhjá mökum
sínum, sem þjóðin er nú fræg fyrir,
þá skulu þeir skrá sig sem gistivini á
viðkomandi stað. Hvað eru þetta
ánnað en persónunjósnir?
Hér á landi er eitt fullkomnasta
manntalskerfi sem til er, það er byggt
þannig upp að það endurnýjast sjálf-
krafa árlega. í því er að finna upplýs-
ingar úm hvern einstakling, svo sem
nafn, heimilisfang, nafnnúmer,
fæðingarár, -dag og -númer, kyn og
hjúskaparstétt. Einnig eru þarna
skrásett trúarbrögðog ríkisfang. Hvar
éru til fullkomnari upplýsingar um
borgarana? Spyr sá sem ekki veit.
Höfundur þessa fullkomna kerfis
er Klemens Tryggvason. Hann hefur
hingað til fengið sérstakt orð á sig
fyrir að eyða ekki fé í óþarfa, en nú
þykir mér honum bregðast bogalist-
in.
✓