Dagblaðið - 19.03.1981, Blaðsíða 2

2
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 19. MARZ 1981.
Þarna cr verið að framkvæma gjörning.Sá sem lumar á upplýsingum um fyrir
bærið mætti gjarnan skrifa linu eða tvær.
Raddir
lesenda
Sjónvarp — Vaka:
Öll met í fíf laskap
og af kárahætti slegin
—gætu f engið eitthvað þarfara að gera, það er nóg af
afætum í þjóðfélaginu fyrir
Skipverjar Jóni Jónssyni SH 187,
Ólafsvik, skrifa:
Okkur sem ritum þetta bréf finnst
mál til komið að álit alþýðu manna á
ýmsu því sem kallast list nú á dögum
komi í ljós.
| í listaþætti sjónvarpsins, Vöku,
;sem var sýndur þann 11. marz sl.,
voru öll met sett í fiflaskap og af-
jkárahætti slegin.
Reyndar virðum við rétt fólks til að
þaga sér eins og fífl en þegar al-
mannafé er varið til kennslu í fífla-
skap og kjánalátum er fulllangt
gengið. Það virðist sem fjáraustri
ráðamanna í hvers konar óþarfa séu
engin takmörk sett. Út yfir allt tók
þegar einn gjörningsmeistaranna full-
yrti að trúðsháttur hans niðri í jörð-
inni ætti að sýna hve óvirkur almenn-
ur vinnandi borgari væri í þjóðfélag-
inu.
Hið vinnandi fólk hlýtur, eins og
við, að sjá eftir peningum sem það
vinnur fyrir hörðum höndum en eru
svo rifnir af því jafnharðan til að
fjármagna slíka og þvílíka forsmán.
Til úrbóta bendum við á að þetta
blessaða vesalings fólk, sem beinir
2663-3419 hringdí:
Mig langar til að þakka Birni Th.
Björnssyni fyrir frábæran þátt um
Jóhannes Kjarval sem hann var með
sl. sunnudagskvöld.
Ég hef aldrei verið neitt sérstaklega
hrifinn af Kjarval en nú sé ég að það
hefur eingöngu verið vegna þess að ég
hugsun sinni og starfsorku að þvílíkri
fásinnu, gæti örugglega fengið eitt-
hvað þarfara að fást við, það er nóg
af afætum í þjóðfélaginu fyrir.
hef ekki kunnað að meta hann. Björn
Th. benti svo sannarlega á leið til að
læra að meta list Kjarvals.
Þættir Björns Th., Leiftur úr lista-
sögu, sem hann hefur verið með í
vetur hafa verið hverjum öðrum betri
og á Björn Th. svo sannarlega skilið
þakkir fyrir þá.
Sjónvarp — Leiftur úr listasögu:
GÓÐUR ÞÁTTUR UM
JÓHANNES KJARVAL
— Bjöm Th. Bjömsson á þakkir skilið fyrir góða
þættiívetur
Virkjun Blöndu:
Jörðin er helgur dómur sem
aldrei verður metinn til fjár
— hvað voni Skagfirðingar að gera íþessum hópi?
Sigurunn Konráðsdóttir
Hverfisgötu 28 Hafnarfirði, skrifar:
„Þótt þú langförull legðir
sérhvert land undir fót
bera hugur og hjarta
samt þins heimalands mót.”
segir Stephan G í ljóði sem hann
yrkir í Vesturheimi því sjálfsagt verða
átthagarnir alltaf hluti af okkur. Og
eftir því sem við kveðjum þá yngri
verður hvert atriði, sem þá snertir,
okkur viðkvæmara mál, ekki sízt ef
fara á að hrófla við gróðurlendinu og
fögrum stöðum sem hugurinn geymir
og gistir í minningunni. Jörðin er
ekki einungis kær vegna gagnsemi í
gripakviðfyllingu heldur einnig vegna
helgra dóma sem atdrei verða metnir
til fjár!
Ég sá Laxárdalinn í sumar, sem
bændurnir björguðu frá tortímingu
virkjunarinnar, og munu áreiðanlega
börn framtiðarinnar gjalda þeim
ómældar þakkir fyrir því að það eru
til verðmæti sem aldrei verða með
gulli greidd!
En ástæðan til þess að ég vek máls
á þessu er sú að ég horfði á sjón-
varpsþáttinn á þriðjudagskvöldið,
frá Alþingi, sem sjónvarpað var
vegna förumannaflokksins að
norðan, í sambandi við Blönduvirkj-
un. Þetta pumpulið kom mér sem
sagt spánskt fyrir sjónir. Meiripartur-.
inn af þvi var Skagfirðingar og líka
undirskrifendur, að því að mér skilst!
Og menn úr Vestur-Húnavatnssýslu!
Þó var þarna einstaka páfagaukur úr
austursýslunni sem galaði með en
áberandi lítið af bændum sem raun-
verulega eiga þar heima og eiga þar
hagsmuna að gæta.
Hvað voru Skagfirðingar að gera i
þessum hópi, voru þeir þarna til þess.
að koma í veg fyrir að skagfirzku
landi yrði sökkt undir uppistöðulón
við virkjun jökulvatna Skagafjarðar,
sem kæmi ekki til ef Blanda yrði
virkjuð! Hvernig sem þessu er varið
þá er ég hrædd um að þingmenn
Norðurlandskjördæmis vestra eigi
upptökin að þessari smölun því þeir
hafa vitað að nú yrði farið að ræða
virkjanir í iðnaðarráðuneytinu og

*iöí**j^
i 1
SL %
„Blöndungar” á Alþingi.
DB-mynd Sig. Þorri.
þess vegna hóað. ... Og þessir
sauðir hlýtt kalli. . . . Og mér finnst
þessi mynd skýrast og liggja ljós fyrir
eftir að hafa hlustað á ræðu Eyjólfs
Konráðs Jónssonar. Þar segir hann
meðal annars, að það sé lífsnauðsyn
að virkja Blöndu til þess að bjarga
orkumálum Reykjavikur. Og orku-
þörf Álversins I Straumsvík. Og járn-
blendiverksmiðjunnar á Grundar-
tanga! Því að við sem byggjum hér á
Suðurlandi værum bjargarlaus ef við
hefðum ekki nóg rafmagn sem
skortir mikið á eftir stækkun Álvers-
ins! Þess vegna væri nauðsyn á að
virkja utan eldvirkra svæða til að
tryggja Reykjavíkursvæðinu næga
orku! Ekki orð um hvaða kosti, eða
ókosti þetta hefði fyrir búendur í
hans kjördæmi!
Ég held að Jón heitinn Pálmason
hefði snúið sér við í gröfinni við að
heyra að það ætti að drekkja fleiri
tugum ferkílómetra af húnvetnskri
gróðurmold og jafnvel þrengja svo
kost bænda á hans gömlu æskustöðv-
um, . . . að þeir yrðu að yfirgefa
jarðir sínar, til þess eins, að erlend
stóriðja og fyrirtæki á Stór-Reykja-
víkursvæðinu gætu dafnað og jafn-
vel fært út kviarnar. Því nefni ég
Jón Pálmason að hann var eitt
traustasta virki sem Húnvetningar
hafa átt á Alþingi fyrr og síðar. Hann
barðist af hugsjón fyrir framgangi
sinnar sveitar og síns kjördæmis.
Hann var sjálfstæðismaður, ekki
íhald! Hann var sá foringi sem flestir
kusu, jafnvel þó að hefðu aðrar
stjórnmálaskoðanir, því að þeir
vissu að hann myndi berjast fyrir
hagsmunamálum héraðsins og ekki'
hika við að vera ósammála síðasta
ræðumanni, hver sem í hlut átti.
Og gott væri nú að vita til þess að
enn væri slíkt foringjaefni, heima í
héraði sem hefði víðsýni, trú og
drengskap til að takast á við vanda-
málin, burtséð frá öllum stjórnmála-
skoðunum. Til þess að tryggja
framtíðarbúsetu og hagsæld í hún-
vetnskum byggðum
Ég er nefnilega hrædd um að ef af
Blönduvirkjun verður muni sagan
endurtaka sig sem gerðist á
uppvaxtarárum mínum á Skaga-
strönd. Þegar byrjað var á hafnar-
gerðinni, voru ýmsir búendur þar
búnir að komast yfir trillur því að
sjósókn var aðalatvinnuvegur Skag-
strendinga þá sem nú. Kaupfélagið
hafði lánað til kaupanna í þeirri von
að með bættum tækjum yrði meiri
afli og betri afkoma. En svo byrjaði
hafnargerðin!
Þar voru vinnulaun borguð í
peningum, en þeir voru ekki mikið i
umferð manna á meðal í þá daga.
Trillurnar óborguðu voru flestallar
settar upp á malarkamb því eig-
endumir voru í hafnargerðinni, og
þarna fékk sól og vindur að vinna sín
skemmdarverk í friði! Sumir bændur
hirtu ekki um heyskap. Þeir voru i
hafnargerðinni og fengu borgað í
peningum! Um haustið urðu þeir að
drepa búféð. Handa því var ekkert
fóður. Trillukarlarnir gátu ekki róið,
tíð var orðin spillt fyrir ekki stærri
farkosti. Og nú gat náttúrueyðilegg-
ingin haldið áfram í friði, fram til
vors. En þá hélt hafnargerðin áfram
og enginn vannst timinn til að sinna
bátunum.
En einn maður hafði flutt frá
Kálfshamarsvík til Skagastrandar.
Hann átti litinn árabát og fékk strák
um eða innan við fermingu til að róa
með sér á handfæri. Þeir höfðu tölu-
vert meira upp úr róðrunum um
sumarið en hinir í hafnargerðinni!
Verkinu lauk. Kaupfélagið var á
gjaldþrotsbarmi vegna ógreiddra
skulda þorpsbúa. Því að dagkaup
þeirra gerði ekki meira en að hrökkva
fyrir daglegum nauðþurftum. Bátarnir
voru ónýtir og nú hófst flóttinn
suður! í bjarma hins rauða málms
hafði mönnunum sem sé láðst að
hugsa til þess að hafnargerðin mundi
ekki vara til eilífðar! Jón Pálmason.
fékk því til leiðar komið að byggðar-
lagið fór ekki alveg í eyði með því að
útvega lán fyrir frystihúsbyggingu en
það kom ekki hinum brottfluttu til
góða. En fólk frá Ströndum fluttist
norður og settist þar að.
Því set ég þetta hér að ég er hrædd
um að sagan endurtaki sig ef það
óheillaspor væri stigið að virkja
Blöndu. Og nú eiga Húnvetningar
engan Jón Pálmason! Mig minnir að
það hafi verið minnzt á að Stranda-
sýsla myndi njóta góðs af Blöndu-
virkjun. En mér er spum? Hvers
vegna er ekki áin virkjuð í Ófeigsfirði
á Ströndum, sem vatnsmælingamenn
telja að mundi duga Orkubúi Vest-
fjarða og kosti ekki mjög mikið að
virkja og valdi ekki miklum spjöllum
á gróðurlandi, gæti jafnvel stuðlað
að endurreistri byggð á Ströndum.
Hafa þingmenn Vestfjarða ekki heyrt
minnzt á það? Ég set þetta bara hérna
vegna þess, að mér er ekkert mannlegt
óviðkomandi. Og mér finnst satt að
segja ýmsir þingmenn harla gleymnir
á hagsmunamál umbjóðenda sinna!
Ég mun ljúka máli mínu á að láta í
ljós þá von og ósk að austur-hún-
vetnskir bændur og aðrir ábyrgir
menn þar láti ekki Skagfirðinga né
Reykvíkinga segja sér fyrir verkum í
þeim efnum sem lúta að heill og
framgangi héraðsins!