Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1957, Blaðsíða 20

84
Útflutningur og uppbætur.
Þrátt fyrir allt verður því ekki neitað, að útflutningur
kjöts og mjólkurafurða og útflutningsuppbætur þær, er
greiða verður á þessar vörur, er nokkurt vandamál, en verð-
ur þó að skoðast og leysast í sambandi við aðrar útflutnings-
uppbætur og ívilnanir, og er þá komið inn á víðara svið en
þessum hugleiðingum er ætlað. Það er ekki hægt eða sann-
gjarnt að gera hróp að landbúnaðinum, þótt hann fái út-
flutningsuppbætur á örlítið brot af framleiðslu sinni, meðan
meginútflutningur þjóðarinnar býr við sömu kjör og marg-
háttaðar útflutningsívilnanir. Þessi stuðningur ríkisins við
útflutningsframleiðsluna hefur ekki verið skilgreindur sem
styrkur eða stuðningur, af forráðamönnum þjóðarinnar,
heldur sem endurgreiðsla á því, er atvinnuvegirnir hafa of-
greitt í framleiðslukostnað. Þetta er hliðstætt því, er nást
mundi, ef krónan hefði sitt rétta gengi og getur hver haft
sína skoðun á þessum aðferðum sem vill, en meðan þessi
háttur er á hafður, getum við í raun og veru ekki dæmt um
ágæti útflutningsins nema með hliðsjón af reynslunni fyrir
stríð, áður en haggrundvöllur þjóðfélagsins raskaðist, en þá
var kindakjöt mjög sæmileg útflutningsvara og gaf, að
minnsta kosti sum árin, eins gott verð á erlendum markaði
eins og innanlands. Hins vegar mun útflutningur mjólkur-
afurða lengst af hafa verið mjög örðugur.
Allar aðstæður hníga í þá átt, að kjötframleiðsla ætti að
vera hagkvæm hér. Haglendi er hér mikið, grasræktarskil-
yrði ágæt og kindakjöt eða kjöt af holdanautum má fram-
leiða mestmegnis með innlendu fóðri. Líklegt er, að eftir-
spum eftir kindakjöti fari vaxandi, vegna þess, að sum
þeirra landa, sem ennþá hafa verið notuð til sauðfjárræktar,
verða smám saman tekin til akuryrkju.
Á hinn bóginn er það auðskilið, að meðan útflutningur-
inn er aðeins kúfurinn af framleiðslunni, er getur verið