Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1983, Síða 40

Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1983, Síða 40
40 BRÉF WILLARDS FISKES „Balder the beautiful is dead,“ said Longfellow, and it turns out to be true. The white Balder was only the mythic shadow of the white Christ, projected through a pagan camera. Höðr the blind was a masked Paris. Nanna, the tenderly-loved of Balder, is only Oinone. Loki is Lucifer. The jarl Angantyr is only Kentaur, witli a Keltic article prefixed to his name. Loðyn, Thor’s mother, is nothing but Latona. And how long is this to go on? When Völva proves to be merely Sibylla, with the first syllable of her name cut oíf, what certainty is there that we shall be able to keep Thor and Oðinn and Freyr? Will not some philologist soon find out that they, too, are false gods, who belong not to the old North, but to India or some other remote clime? Seriously I feel a sort of tender compassion for you poets. For, whom will you sing now? Whose deeds will you chant? When Balder is gone, who is there left to praise? And the prose-writers, too, are shorn of half their glory. Here are the great volumes of Keyser, and Grimm and Simrock and Finnr Magnússon on the old Northern or Teutonic Mythology. Many of their leaves must be torn out. Well may Dr. Maurer speak of these new results of Eddic study as an „úberraschende Entdeckung“ and as „wahrhaft verbluífend“. I wish that I could see you once more, and talk all these things over with you. But I can’t, and so I can only sigh with you over the tarnished splendor of the ancient myths. Good bye! ever faithfully yours, Willard Fiske Mr. Steingrímur Thorsteinsson. Kæri herra. Heyrið þér skáldin ekki pípur Pans hljóðna mæðulega í íjarska? Sjáið þér ekki ljós Valhallar blakta daufara langt í burtu? Er ekki sem þér skynjið faldaþytinn af gömlu guðunum, er þeir þjóta hjá og hverfa, eins og óttaslegnar vofur, að fullu inn í skuggalega afkima gleymskunnar? Því að er það ekki einmitt um þetta sem þær snúast þessar uppgötvanir þeirra doktoranna Bangs og Bugge. Hinum fornu guðum er steypt af stóli, eins og þegar synir Satúrnusar kollvörpuðu honum, og þeir verða ekki framar kunnir í heimi skáldskaparins. Þeir ganga fylktu liði út úr Eddu, þar sem þeir réðu ríkjum, en reynast nú einungis hafa verið dulbúnir guðir og hetjur suðursins, er flúðu á
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur
https://timarit.is/publication/280

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.