Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1983, Qupperneq 53

TIL ÍSLENDINGA
53
arrangement not be satisfactory, if you will return the check I will at
once forward you the volume (insured for the sum for which it was
insured when you sent it to me).
Please give my kindest regards to Dr. Jón Þorkelsson, Dr. B. M.
Ólsen and all the other friends I have left in Reykjavík and believe me
always faithfully yours,
W. Fiske.
Enclosed - my check (No. 18529) on The Bank of British North-
America, London (3 Clement’s Lane, E.C.) for sixty five pounds
sterling.
W. F.
Kæri Valdimar Ásmundsson.
Á heimleið veiktist ég hastarlega í Köln og Lucerne, og það var ekki fyrr en í síð-
ustu viku, að ég komst til að bera eintakið af Testamenti Odds Gottskálkssonar nægi-
lega vel saman við önnur eintök. Eins og ég skrifaði yður í íljótheitum frá London,
varð ég nokkuð fyrir vonbrigðum af ásigkomulagi þess, miðað við hversu þér höíðuð
lýst því.
Því fer svo fjarri, að þetta eintak sé tvímælalaust bezt allra eintaka (þ. e. þeirra,
sem til eru), að þrjú eintök, sem ég hefgrandskoðað, taka því langt fram, nefnilega 1)
annað tveggja eintaka hinnar miklu Konungsbókhlöðu í Kaupmannahöfn, 2) eintak
Háskólabókasafnsins í Kaupmannahöfn, og 3) eintak dr. Rolfs Arpis í Uppsölum.
Annað eintak Konungsbókhlöðu í Höfn er að sumu leyti betra en þetta eintak.
Enski skrifaði textinn (frá 17. öld) í upphafi og lok bókarinnar er alls óviðkomandi
Testamentinu 1540, einhver eigandi hennar aukið honum í. Slíkir íaukar eru áþekkir
því, er sjá má í fjölda guðræknirita, prentaðra í Englandi á 17. og 18. öld.
Bandið virðist miklum mun yngra en prentun bókarinnar, en ég er ekki mjög
dómbær um það.
Það að eitt blað skuli vanta (B viij) rýrir e. t. v. gildi eintaksins ekki svo stórlega í
sjálfu sér, en á það sem sölugrip hefur það alvarleg áhrif. Sé um mjög gamalt prent
að ræða, virða kaupendur það venjulega til 10-20% lækkunar. Sex öftustu blöðin,
sem á eru efnisskrá og eftirmáli, eru hörmulega farin, svo að ekki sé meira sagt, þar
sem upphaf (3-4 orð) allra lína á forsíðu aftasta blaðsins og síðustu orð hverrar línu
baksíðunnar eru gersamlega ólæsileg. Þetta er afar slæmur galli.
Áður en ég fór frá London, sýndi ég eintakið Hr. Quaritch (hinum fræga
fornbóksala), George Allen (er annast kaup á gömlum og fágætum bókum fyrir
nokkur helztu stórsöfn í Ameríku), tveimur öðrum uppboðshöldurum og kaup-
mönnum, er verzla með gömul rit, og loks forráðamönnum British Museum. Ég
sagði þeim frá öllum þeim eintökum, er mér væru kunn, og gat þess sérstaklega, að
einungis eitt eintak og það gallað væri til í opinberu safni í Bretlandi, eftir því sem