Frjáls verslun - 01.03.1939, Blaðsíða 19

írá lesendunum
bezta vörnin
Herra ritstjóri.
Hér með sendi eg yður lista yfir nöfn 17 manna og
kvenna, sem óska eftir því að verða fastir áskrifendur
að blaðinu. Mér er það ljóst, að til þess að „Prjáls
verzlun" nái tilgangi sínum, þá þarf hún að ná til sem
flestra landsmanna. Það er því skylduverk mitt og ann-
ara landsmanna að aðstoða eftir megni við útbreiðslu
blaðsins.
„Prjáls verzlun“ er prýðilegasta blað. Skemmtilegt
og fræðandi og frágangur allur betri en hér hefir sézt
áður. Að einu leyti finnst mér blaðinu þó ábótavant, og
munu margir vera mér sammála um það.
Hvers vegna tekur „Prjáls verzlun" ekki á kýlun-
um? Hvers vegna er ekki skrifað rækilega um fríðindi
Sambandsins og kaupfélaganna og upplýst, hve mikið
þau kosta þjóðina á ári hverju? Hvers vegna er ekki
skrifað um trassaskapinn og sleifarlagið á skrifstofum
hins opinbera? Hvers vegna er ekki skrifað um hina
gengdarlausu spillingu, sem þróast í skjóli Framsókn-
ar? Getur blaðið ekki upplýst, hvað hæft er í þeim orð-
róm, að háttsettur framsóknarmaður í Reykjavík noti
áhrifamikla stöðu sína til þess að slá peninga til eigin
þarfa? Hvers vegna svarar „Prjáls verzlun“ ekki hin-
um svívirðilegu árásum Jónasai' á verzlunarstéttina?
Eiga pólitískir stigamenn óátalið að fá að halda uppi
árásum á verzlunarstéttina og verzlunarfrelsið? Menn
eins og Jónas, sem með æfistarfi sinu hafa leitt meira
böl yfir þjóðina en dæmi eru til um áður.
Svona mætti leng'i telja.
Sókn er bezta vörnin!
Tobías.
Raddir
Sókn er
Búmannsklukkan
Herra í'itstjóri.
Ef bæjarbúar ættu þess kost að greiða atkvæði um
það, hvort flýta skyldi klukkunni um 2 klst. yfir sumar-
tímann, þá myndi það sýna sig, að allur þorri manna
er því fylgjandi.
Það hefir verið töluvert um þetta mál rætt í blöð-
unum og hefir þar komið fram, að nálega allar stéttir
manna myndu hafa hag af breytingunni.
En því hefir ekki verið nægilega mikill gaumur gef-
inn, hversu mikla heilbrigðislega þýðingu þetta mál
hefir fyrir alla þá, sem vinna störf sín innan fjögurra
veggja og hafa miklar kyrrsetur, þ. e. verzlunarfólk.
Veturinn er langur, og dimmur, en sumarið stutt. Hver
sólskinsstund undir berum himni er því ómetanleg.
Verzlunarfólk hefir yfirleitt ekki lokið vinnu sinni fyrr
en síðla dags. En með því að taka daginn snemma og
hætta fyrr, gefst verzlunarfólki tækifæri til þess að
njóta sólar og sumars meir en áður. Því gefst tæki-
færi til þess að iðka íþróttir — knattspyrnu, golf, sund
o. s. frv., fara gönguferðir um nágrennið — á meðan
enn er dagur. Bændur hafa búmannsklukku af efna-
hagslegum ástæðum. Verzlunarfólki myndi hún færa
aukna lífsgleði, betri heilsu, lengra sumar og aukinn
viðnámsþrótt gegn kvillum og vítamínleysi skammdeg-
isins. — Þessar linur eru ritaðar, eftir að hafa átt við-
tal við fjölda verzlunarmanna —■ til þess að lýsa því
yfir, að verzlunarstéttin er breytingunni eindregið
fylgjandi. Hún skorar á ríkisstjórnina að leysa þetta
mál samkvæmt vilja alls þorra bæjarbúa. — Með þökk
fyrir birtinguna.
Valur.
Á a3 færa vínnutímarm fram?
Herra ritstjóri.
I 2. tbl. þessa rits er g-rein um þetta efni, eftir hr.
Jóhann G. Möller. I Morgunblaðinu hefir verið bent á
það, að þessi færsla matmálstímans sé grímuklædd til-
raun atvinnurekenda til þess að lengja vinnutímann.
— Var þá haft á móti því, að svo væri, í sama blaði.
Hr. Möllei' segir m. a.: „. . . ef færsla matmálstímans
yrði framkvæmd, mundi það verða með þeim hætti, að
menn borðuðu um hádegi á vinnustöðvunum og eyddu
ekki til þess meira en hálfri klukkustund . . . og hinn
núverandi matmálstími um hádegi yrði þannig að raun-
verulegum starfstíma“.
Núverandi vinnutími í skrifstofum og bönkum er
kl. 9—12 og 1—5 eða 6. Einstaka gamaldags skrifstof-
ur hefja ekki vinnu fyrr en kl. 10. Allir þeii', er á skrif-
stofum vinna, vita, hversu afarmikils virði hádegis-
kiukkutiminn er, bæði til hressingar, hvíldar og til þess
að afljúka ýmsum smá erindum, sem ella yrði enginn
tími til að framkvæma. — Eins og nú er, geta menn
alveg eftir eig'in geðþótta etið aðalmáltíðina kl. 12 eða
þá kl. 6. — Þessi uppástunga hr. Möllers er þvi, auð-
sjáanlega, annnaðhvort vísvitandi tilraun til þess að
lengja starfstima skrifstofufólks eða þá vanhugsuð.
Allt skrifstofufólk veit, hversu mikils virði það er, að
fá þennan klukkutíma um miðjan daginn og eg er viss
um, að afköstin verða engu meiri, þótt hann yrði af
því tekinn. — 7—8 klt. starf á skrifstofu er alveg
nægilega langur vinnutimi og þótt frí sé gefið í einn
tíma, er hægt að hætta kl. 5 eða 6 og eta þá miðdegis-
verð, ef vinna er hafin kl. 9, svo sem víðast mun gert
og alstaðar ætti að gera.
Þorsteinn Jónsson.
Svar frá Jólianni Möll er.
Herra ritstjóri!
Þér hafið góðfúslega leyft mér að sjá athugasemd
Þ. Jónssonar við grein mína um tilfærslu vinnutimans.
Hvað viðvíkui' skrifum Mbl., er fyrst hóf máls á breyt-
ingu vinnutimans, þá skal eg ekkert segja um þá hugs-
PRJÁLS VERZLUN
19