Frjáls verslun - 01.08.1963, Side 7

ili hans var látlaust og fábrotið, og segja má
að í því sé enginn hlutur ónauðsynlegur.
Mér finnst að einmitt þessi umgjörð um hin
dýrmætu og fögru listaverk hafi snert marg-
an gestinn, sem í húsið hefir komið, ekki sízt
erlendu gestina, en margir þeirra þekkja slík
listamannahús, — oft fátækleg heimili stórbrot-
inna listamanna. Ég man hve djúpt það snerti
mig er ég skoðaði í Bonn litla hvítskúraða þak-
herbergið, sem Beethoven fæddist í. Þetta var
helgur staður.
Erlendir gestir
— Leggja útlendingar ekki leið sína hingað
nú, þegar ferðamannastraumurinn stendur sem
hæst?
— Jú, það gera þeir sannarlega, — gestir Ás-
grímssafns að sumri til eru aðallega útlending-
ar. í safnið koma aldrei stórir hópar „túrista“
— húsið rúmar ekki slíka, aðeins tvær litlar
stofur og lítið eldhús auk vinnustofunnar. En
flestir gestir sem safnið skoða er fólk sem áhuga
hefir á listum, og virðist það sannarlega ekki
verða fyrir vonbrigðum, — margir, meðal þeirra
eftirminnanlegir, sem látið hafa í ljós mikla
hrifningu og aðdáun á listaverkum Ásgríms
Jónssonar. I fyrrasumar kom t. d. kona frá Hol-
landi, sem virtist lifa og hrærast í myndlistinni.
Hún varð afar hrifin og sendi safninu eftir heim-
komuna forláta gestabók ásamt innilegri kveðju.
Ég get líka nefnt franskan listelskan kaup-
sýslumann, sem kom í safnið í fyrrasumar, en
hann lét hafa eftir sér í blaðaviðtali hér, að
hann áliti Ásgrím Jónsson eiga heima í sama
flokki og Rembrandt og aðrir slíkir snillingar.
Þessi maður var hér á ferð aftur nú í sumar og
kom þá líka í safnið. Og nýlega heimsótti safn-
ið kaupsýslumaður frá Lundúnum. Hann virt-
ist sleginn undrun yfir þeim mikla listauði, sem
varðveittur er í þessu litla húsi. Skildist mér sá
maður eiga mikið safn listaverka. Um leið og
Englendingurinn kvaddi mælti hann: , Hingað
mun ég áreiðanlega koma aftur ef ég kem til
íslands öðru sinni“. Nokkrir erlendir gestir hafa
sent mér persónulega kveðju sína ásamt gjöf-
um, og með því viljað votta þakklæti sitt fyrir
ógleymanlega stund í húsi málarans Ásgríms
Jónssonar. Já, — það sem þetta litla hús og
íburðarlausa hefur að geyma vekur hrifningu
þess fólks, sem ann fögrum listum og skilur það
og veit, að ekki þarf stóra og íburðarmikla um-
gerð til þess að skapa stórbrotið og sígilt lista-
verk.
Safninu komið fyrir
— Var það ekki mikið verk að koma safninu
fyrir?
— Jú, það var geysimikið verk. Við Jón, bróð-
ir Ásgríms, komum öllum listaverkunum fyrir
í húsinu eins og nú er um þau búið. Þegar við
fórum að kanna húsið, eftir lát Ásgríms, kom
í ljós að fullgerðar myndir voru 469, — 192 olíu-
málverk og 277 vatnslitamyndir. Auk þess mik-
ill fjöldi þjóðsagnateikninga, og líka ófullgerð-
ar vatnslitamyndir og olíumálverk, — sumar
myndanna fögur listaverk, þótt ekki séu alveg
fullgerð. Við skrásettum allar myndirnar, og
nú á hver þeirra sitt númer, og allar full-
gerðar sitt hólf í málverkageymslunni, sem
br svefnstofu Ásgríms Jónssonar listmálara.
FKJÁLS VERZLUN
7