Frjáls verslun - 01.08.1971, Qupperneq 41

LM HEIMA OG GEIMA
Of þreytt ...
„Eg veit ekki hvað er að
mér,“ sagði vændiskonan við
lækninn, ,,ég hef ekkert þrek
þrátt fyrir öll vítamínin sem ég
fæ.“
Læknirinn skoðaði hana
gaumgæfilega og kvað síðan
upp úrskurð sinn: „Það er ekk-
ert að yður, þér vinnið aðeins
of mikið. Ég legg til að þér farið
ekki í rúmið næstu daga.“
Boðið út.
Við skulum hafa dásamlegt
kvöld, sagði verzlunarskólanem
andinn við vinstúlku sína. „Eg
fékk þrjá miða í Þjóðleikhús-
ið.“
„En hvers vegna þrjá miða?“
spurði vinstúlkan.
„Einfalt mál,“ svaraði verzl-
unarskólanemandinn, „þeir eru
fyrir mömmu þína, pabba og
bróður.“
— Segðu símastúlkunni að
hringja í lögregluna eftir hálf-
tíma!
Játningin.
Ragnar sat við dánarbeð konu
sinnar, Sigríðar. Rödd hennar
var mjög veikburða.
„Ragnar, elskan, ég verð að
játa fyrir þér áður en ég fer .. .
Það var ég sem tók peninga úr
peningaskápnum í fyrra, það
var ég sem hélt við vinnufélaga
þinn, það var ég sem hrakti
vinkonu þína burtu úr bænum
„Þetta er allt í lagi, hugsaðu
ekki meira um það,“ svaraði
Ragnar. „Það var ég, sem eitr-
aði fyrir þig.“
Þessi sérstœða kröfuganga átti
sér stað í Kaupmannahöfn fyr-
ir nokkru. Sú, sem mótmœlir,
er hin 19 ára gamla Sarsona
Christensen.
Að grípa fram í.
Móðir Bjarna hafði verið í
bui’tu í nokkra daga og var nú
komin heim. Hún spurði Bjarna
um síðustu daga.
,Jæja,“ sagði Bjarni, „eitt
kvöldið var ægilegt óveður, svo
þá svaf MIG og pabbi saman."
„Bjarni,“ greip fallega vinnu-
konan inn í, „þú meinar pabbi
og ég.“
„Nei, alls ekki,“ útskýrði
Bjarni. „Það var sl. þriðjudag,
en ég var að tala um mánudag-
inn.“
Hér er verið að velja Ungfrú alheimur (nakin). Þœr hafa ekkert
að fela fyrir dómendum og œttu úrslitin því að vera sanngjörn.
Sölumaður á ferð
Ég er viss um að þú hefur
heyrt um sölumanninn sem fór
norður í vor og bíllinn bilaði í
vonda veðrinu. Hann gekk til
næsta bæjar og bankaði á dyrn-
ar. Gamall bóndi kom til dyra
og sölumaðurinn bað um nætur-
gistingu. „Þú mátt gista^ en ég
á enga dóttur fyrir þig til þess
að sofa hjá,“ svaraði bóndinn.
„Jæja,“ svaraði sölumaður-
inn, „hvað er langt á næsta
bæ?“
FV 8 1971
41