Frjáls verslun - 01.05.1975, Qupperneq 82

diriisijárn
Viðskiptaþing
Verzlunarráð íslands ákvað í vetur að
taka upp þá nýbreytni í starfi sínu að boöa
til viðskiptaþings að minnsta kosti á
tveggja ára fresti til að fjalla um hag verzl-
unarinnar í landinu og móta stefnu í mál-
um Verzlunarráðs íslands.
Þessi ákvörðun kom fyrst til framkvæmda
nú í maímánuði er fjölsótt viðskiptaþing
var haldiö í Reykjavík. Þingfulltrúar voru
einróma þeirrar skoðunar, að allur undir-
búningur þess hefði tekizt með ágætum og
að ákjósanlegt tækifæri hefði gefizt til að
skiptast þar á skoðunum um brýn hags-
munamál verzlunarinnar á líðandi stund og
hlýöa á vel unnin og fræðileg erindi sér-
fræðinga um þau.
Starfa viðskiptaþings hefur verið ítarlega
getið í Morgunblaðinu, sem greindi vel frá
almennum umræðum og erindum nokkurra
framsögumanna. Þáttur annarra fjölmiðla
i umsögnum um þingið hefur verið mjög rýr
enda kannski ekki við öðru að búast af pólit-
ískum ástæöum. Þó er skipulagi þingsins
að sumu leyti líka um að kenna. Því var
ekki ætlað að komast að ákveðnum niður-
stöðum, sem túlkaðar yrðu í stuttum og
hnitmiðuðum ályktunum. Hinir opinberu
fjölmiðlar og sum dagblöðin virðast aftur á
móti helzt leita næringar í niðursuðuvarn-
ingi af því tagi um þessar mundir. Af því
verða hagsmunasamtök eins og Verzlunar-
ráð íslands að hafa hliösjón við undirbún-
ing ályktunarhæfra funda og þinga. í því
þjóðfélagi vígorða'og heimtufrekju, sem við
nú lifum í, stoöar lítt að halda að sér hönd-
um vegna eðlislægrar kurteisi. Rödd hins
frjálsa atvinnureksturs verður að berast
þjóðinni til eyrna ekki síður en belgingur-
inn í verkalýðsrekendunum.
Víti til varnaðar
Ovenju kröftuglega hefur verið blásið í
herlúðra undanfarið og þjóðin hefur sann-
arlega haft tilefni til alvarlegrar umhugs
unar um nokkur grundvallaratriði þess lýð-
ræöislega stjórnarfars, sem hún hefur kosið
sér. Eða kæra sig ekki allir kollótta nú orð-
ið? Að því leyti til virðast íslendingar nálg-
ast nágranna sína Breta með ískyggilegum
hraða.
En til þess er samanburðurinn gerður, að
við megum láta reynslu Breta á síðustu tím-
um okkur að kenningu verða. Brezkur
fréttamaður, Robin Knight, sem starfar fyr-
ir bandaríska vikuritið U.S. News and World
Report, lýsti ógöngunum, sem þjóð hans er
komin í, á mjög eftirtektarverðan hátt í
blaðagrein nýlega. Hann segir meðal ann-
ars:
„Brezka þjóðin almennt, ekki nauðsyn-
lega sem einstaklingar, er gráðug. Fórnir,
sjálfsögun og virðing fyrir öðrum eða fyrir
lögum og rétti — allar dyggðirnar, sem svo
mikilvægar þóttu áður fyrrum tíðkast ekki
lengur. Tökum lítið dæmi um árangur, — í
viðskiptum, stjórnmálum, listum, vísindum,
hvaðeina. Eitt sinn glöddust Lundúnabúar
yfir góðu gengi annarra. Nú er tilhneiging-
in sú að gera lítið úr afrekum. Ef einhverj-
um tekst aftur á móti að hagnast á árang-
ursríku starfi á einhverju sviði, sér ófrýni-
legt skattkerfið brezka um að hirða afrakst-
urinn. Það eru því fáir reiðubúnir að leggja
eitthvað á sig til að ná árangri."
Síðar í greininni segir:
,,An þess að undraverðar breytingar verði
til hins betra, munu milljón menn ganga at-
vinnulausir síðar á árinu. Um þessar mund-
ir nema verðhækkanir 25% á ári, — eru
miklu meiri en í flestum öðrum iönríkjum
og næstum þrefalt hærri en í Bandaríkjun-
um. En víðtækt atvinnuleysi og hættulega
lítil aukning framleiðslu, sem er undir 2%
á ári, virðast ekki valda verkalýðsleiðtogum
áhyggjum. Þeir halda áfram að heimta
kauphækkanir upp á 32,6%.“
Þannig er ástatt fyrir Bretum, sem um-
heimurinn virðist sammála um að séu
staddir á heljarþröminni. Maður, lít þér
nær!
82
FV 5 1975