Frjáls verslun - 01.01.1979, Qupperneq 25

WíBaráttuár,
Stefnt verður að auknu
frjálsræði
Viðtal við Ingólf Jónsson,
viðskiptaráðherra
í ríkisstjórn þeirri, er Ólafur Thors myndaöi í sept s.l.,
varð Ingólfur Jónsson, kaupfélagsstjóri, 1. þingmaður
Rangaeinga, viðskiptamálaráðherra.
FRJÁLS VERZLUN kom að máli við Ingólf og bað hann
að svara nokkrum spurningum fyrir blaðið. Varð hann
góðfúslega við þeirri málaleitun. — Ritstj.
Hver verður stefna núverandi ríkisstjórnar í við-
skiptamálum?
— Stefna núverandi ríkisstjórnar mun verða sú
sama og þeirrar, er á undan sat: Aukið frelsi í við-
skiptamálum og minni höft, og þannig stuðlað að
fullkomnu réttlæti í verzluninni. Um leið verður að
tryggja það, að greiðslujöfnuður verði við útlönd.
Til þess þarf aukna og fjölbreyttari framleiðslu.
Framleiðsla atvinnuveganna verður að geta greitt
fyrir það, sem til landsins er flutt. Þetta er það
markmið, sem þjóðin verður ávallt að hafa í huga
og stefna ber að.
Teljið þér aukið verzlunarfrelsi hafa verið at-
vinnulífinu til góðs?
— Tvímælalaust. Öll höft og bönn í verzluninni
hljóta að vera dragbítir á atvinnulífi hverrar þjóöar.
Við þurfum ekki að seilast langt því til áréttingar. Á
tímum einokunar og verzlunarófrelsis bjó íslenzka
þjóðin við frumbýlisbúskap og atvinnulíf lands-
manna var í molum. Það er ekki fyrr en þjóðin tók
sjálf verzlunina í sínar hendur, að það fer að rofa til
í atvinnulífi landsmanna. Stórstígar framfarir hefj-
ast í þjóðlífinu og velmegun fólksins vex. Frjáls-
ræði í verzluninni verður þannig atvinnulífi þjóð-
arinnar ávallt til góðs.
Hvaða áframhaldandl aðgerða má vænta í verzl-
unarmálunum?
— Markmið ríkisstjórnarinnar í verzlunarmálum
er, að stefnt verði sem allra fyrst að fullkomnu
frjálsræði í verzluninni, eftir því sem gjaldeyris-
tekjur þjóðarinnar leyfa. Ríkisstjórnin mun haga
aðgerðum sínum eftir aðstæðum hverju sinni og
framleiðslugetu landsmanna. En stefnt verður að
því, að afskipti ríkisvaldsins af verzluninni verði
sem minnst, því að það er og verður farsælast fyrir
þjóðfélagsþegnana.
Hvernig er útlitið í gjaldeyrismálum þjóðarinnar?
— Segja má, að útlitið sé ekki sem verst.
Framleiðslan hefur selzt sæmilega. Þjóðin verður
að stefna að því að afla sér einhverra gjaldeyris-
sjóða, sem hægt er að grípa til, ef harðnar í ári fyrir
framleiðslunni og sölutregða gerir vart við sig á
mörkuöum vorum erlendis. Svo er það heldur
enginn búskapur aö eyða jafnóðum öllu, sem aflað
er, og eiga ekkert, ef illa gengur. Þjóðin verður
þess vegna að keppa að því að framleiða sem mest
og búa í haginn fyrir framtíðina.
Samtíningur
Árið 1787 var verzlunarlóð Reykjavíkur
útmæld.
Árlð 1788 kom til framkvæmda auglýslngin frá
18. ágúst 1786, en þar með var einokunarverzl-
unln úr sögunni, en hún hafði þá staðið í 121 ár.
Reykjavík er þannig jafn gömul verzlunarfrelsinu.
Þegar einokunin féll úr sögunni reis höfuðstaður
íslands upp.
Árlð 1789 er fyrsta verzlunarhúsið byggt í
Reykjavík, svonefnt Brekkmannshús, er stóð við
Kaðlarabraut „Innréttinga'1 Skúla fógeta, er síðar
nefndist Strandgata og nú heitir Hafnarstræti.
Árlð 1790 er enn byggt verzlunarhús og tveim-
ur árum síðar eru byggð þrjú ný verzlunarhús.
Verzlun P.C. Knudtzons byrjaði hór í bæ um
1792, og nefndist framan af Norðborgarverzlun,
en frá 1815 var hún alltaf kennd við Knudtzon eða
„grosserann", eins og það var kallað.
25