Helgarpósturinn - 21.09.1995, Blaðsíða 18

FlMMrnjDAGUR 2X SEPTEMBER1995
Flest íþróttafélög á íslandi ern smá og févana og varla hœgt að ætlast til þess að þau reisi leikvanga eins og Wem-
bley eða Nou Camp. En þau reyna að spjara sig og nú síðustu árin hafa mörg þeirra verið í óða önn að koma upp
áhorfendastúkum—sem sumar hljóta að teljast með sérkennilegustu íþróttamannvirkjum...
Stúkur bæjarins
(og nágrannabyggðanna)
Víkingur má muna fífil sinn fegri og líka þetta mannvirki sem er áhorfendastæðið við knatt-
spymuvöll félagsins í Blesugróf. í fyrrahaust sást til ungs fólks sem tíndi stuðsveppi á þessu
svæði.
Á íslenskan mælikvarða telst stúkan við gervigrasvöllinn í Laugardal nokkuð vegleg bygging.
Þar era sjaldnast neinir áhorfendur, nema kannski þegar þar fer fram úrslitaleikur Reykjavíkur-
mótsins á vorin. Annars hefur stúkan fyrst og fremst þann tilgang að koma í veg fyrir að boltinn
lendi úti í móa þegar honum er sparkað út af vellinum.
Stúkan við FH-völlinn í Kapla-
krika er bara nokkuð reisu-
legt mannvirki. Hið einkenni-
lega er að hún stendur bara
við annan helming vallarins.
Úr henni er því best að horfa
á fótbolta sem er spilaður á
eitt mark.
Heiðursstúkan á Valsvellin-
um við Hlíðarenda. Þaraa fá
engir að sitja nema sérstak-
lega góðir Valsmenn og vinir
þeirra. Stúkan er að mestu
reist úr spónaplötum og geng-
ur í daglegu tali undir nafn-
inu „bálkösturinn".
Stúkan við Laugardalssundlaugina er eitthvert stærsta íþrótta-
mannvirki á íslandi. Nýskeð hafa líka farið fram á henni gagn-
gerar viðgerðir vegna steypuskemmda. Eiginlegir áhorfendur
sjást aldrei í stúkunni, utan hópar ferðamanna sem eru komnir
til að skoða sundlaugagesti. Þijá daga á sumrin nýtist stúkan til
sólbaða.
Kópavogur hefur alltaf verið seinheppnastur byggðarlaga þeg-
ar arkítektúr er annars vegar. Það er eins og stúkan við Breiða-
bliksvöllinn hafi verið hrærð saman úr afganginum af steyp-
unni sem Hamraborgin var byggð úr, og snögghætt þegar
steypan var á þrotum. Annar kosturinn við stúkuna er að úr
henni er ágætt útsýni út á völlinn; hinn kosturinn er að þegar
maður situr í henni sér maður hana ekki. Bak við vegginn í
hægra horninu er pláss fyrir hörðustu Breiðabliksmenn.
Tvífarar
Það er fleira en hárið, dulúðugur svipurinn og djúpúðg
augun sem sameinar þau Bob Dylan og Jónu Rúnu Kvaran
miðil. Þeir sem hafa heyrt í Jónu Rúnu vita að röddin er henn-
ar aðalsmerki, alveg eins og Dylans. Og eins og Dylan var yf-
irleitt hátt uppi líður Jónu Rúnu best ofar mannheimum. Það
er helst að Jóna Rúna sé ögn glaðlegri á svipinn, enda með
ólíkindum jákvæð eins og alþjóð veit.
„Vinsamlegast hafið meðferðis hrein nœrföt“
Helgarpóstinum barst óvenjulegt fax
um daginn, afrit af bréfi frá lögreglustjór-
anum í Reykjavík til þjóðþekkts fjöl-
miðlamanns. Faxið var sent af vinnustað
hans, stórum fjölmiðli í Reykjavík, og
virtist við fyrstu sýn býsna forvitnilegt.
Bréfsefnishaus og undirskrift virtust
ekta, en textinn var óvenjulegur. Við
nánari skoðun var augljóst að um var að
ræða brandara og um leið óvenjurætna
atlögu að mannorði viðkomandi.
Eflaust vakti fyrir sendendum faxins
að HP myndi fjalla um „málið“ og þeim
verður hér með að þeirri ósk sinni. Nafni
fjölmiðlamannsins verður haldið leyndu
til að firra vinnufélaga hans grun um að
hafa sent faxið. Þeim seku ber hins vegar
að þakka fyrir ágætan brandara.
Reykjavík, 25. júrtí 1995
Jón Jónsson
Austurstrœti 46
Reykjavík
Embœtti lögreglustjórans f Reykjavík hefur
borist kvörtun vegna framgöngu yðar laugar-
LÖGREGLUSTJÓRiNN i REYKJAVfK
HMrftooðtu 116 • 5*ml«#*0*0
S*iyk.j*vlk
7.5. júnl 1995.
Embacti Lögreglustjfirana i Reykjavik hefur borlat
-kvörtun vegna fram*öngu yöar laugardaginn 24. Júnl
sl. G«8tir á barna- og fjölskylduakamtun I
Mosfollsbs sáu kl. 15.44 hvsr blfreið yöar var ekið
á íxr.tal sverður.i hraða i gegnum bainn. Þcgar bifreiðih
var á móts vlð oliusölu Easó var dregin niður framrúpa
farþegamegin og afturendi beraður 1 fttt að sanácocaigescun
Eirm þeirro, Þuríöur Sólraundardóttlr, bar kennsl &
það aem fyrir augu bar og telur hön sig hafa fullviasu
ifyrir þvl að þar híifi þftr verið A ferð.
Uœratt atvik olli miklu uppnáini & hátiðinni og þurfm
nokkrir goata að leita aðhlynningar. Reyndar hafa '
anbattinu einnig borist fyrirapumir um heimiiiofang yðar
og hefur þaö vetlð l&cið í té.
Embacti lðftregluatjóra hefur ákveðið að þér natið tll
yfirheyralu og akoðunor að Hverfisgötu 119 föatudagllnn
30. júni nk., harb. 14. 3. hað. Vinaamlegast hafið
meðferðla lirein nmrfðt.
daginn 24. júní sl. Gestir á barna- og fjöl-
skylduskemmtun í Mosfellsbæ sdu kl. 15.44
hvar bifreið yðar var ekið á umtalsverðum
hraða í gegnum bœinn. Þegar bifreiðin var á
móts við olfusölu Essó vardregin niðurfram-
rúða farþegamegin og afturendi beraður t átt
að samkomugestum. Einn þeirra, Þuriður
Sðlmundardóttir, bar kennsl á það sem fyrir
augu bar og telur hún sig hafa fullvissu fyrir
því að þar hafið þér verið á ferð.
Umrœtt atvik olli miklu uppnámi á hátíð-
inni ogþurftu nokkrir gesta að leita aðhlynn-
ingar. Reyndar hafa embœttinu einnig borist
fyrirspurnir um heimilisfang yðar og hefur
það verið látið í té.
Embœtti lögreglustjóra hefur ákveðið að
þér mœtið til yfirheyrslu og skoðunar að
Hverfisgötu 119, föstudaginn 30. júní nk.,
herb. 14, 3. hœð. Vinsamlegast hafið með-
ferðis hrein nærföt.
Virðingarfyllst
Fhl. (fyrirhönd
lögreglustjóra)
Elsa Jónsdóttir
Vnglingarnir slá Jónasi við
Hvert er mál málanna?
Vitaskuld málið. Ákveðið
hefur verið að þetta blað
láti sig mál málanna einhverju
varða og undirritaður ætlar,
a.m.k. næstu vikurnar, að fjalla
um sitthvað sem tengist tungu
Mál málanna
Guðni
Kolbeinsson
feðranna, móðurmálinu.
í þessum fyrsta þætti ætla ég
að gera málfar unglinga að um-
ræðuefni. Oft er talað um orð-
fæð þeirra og málfátækt. Þeir
sem hæst hafa um slíkt vitna
gjarnan í fyrri tíðar menn sem
höfðu gott vald á íslensku og
mikinn og góðan orðaforða,
jafnvel í höfunda fornritanna.
En er það sanngjarnt? Gagn-
vart fyrri tíðar mönnum, á ég
við.
Ef við gætum vakið Jónas
Hallgrímsson upp og sent
hann með einhverjum ung-
lingnum í kennslustund í sam-
félagsfræði, þaðan heim í eld-
hús, svo út í kjörbúð og loks á
hljómsveitaræfingu, er ég ansi
hræddur um að listaskáldið
góða skorti víða orð, þar sem
unglingurinn ætti þau mörg. Ég
er nefnilega handviss um að
unglingur á 20. öld, sem gjör-
þekkir tölvuna sína, tónlistina,
íþróttirnar, kvikmyndirnar og
rafmagnstækin heima hjá sér
og veit sitthvað um bíla, vél-
sleða, stangveiði og skokk, hef-
ur mun meiri orðaforða en
listaskáldið góða.
Hugleiðum aðeins þær kröf-
ur sem við gerum til barna og
unglinga nútímans. Mín kyn-
slóð er alin upp við orðaforða
aldarinnar sem leið. En það
var einmitt orðaforðinn sem
hafði dugað þjóðinni í þúsund
ár, við torfristu, heyskap, tó-
vinnu og sjóróðra. Gjörbreyttir
atvinnuhættir tæknialdar hafa
kallað á ný orð sem við höfum
tileinkað okkur jafnóðum og
þau urðu til. Gamla málfarið,
með högldum sínum, reiptögl-
um, amboðum og hákarlasókn-
um, var það tungumál sem við
lærðum í bernsku. Þetta kom
allt af sjálfu sér hjá okkur.
En við, sem eigum rætur
okkar í árabátaöld, krefjumst
þess af æsku landsins að hún
„Afi og amma eru ýmist í
vinnu eða eróbikk og
langafi og langamma í
þjónustuíbúð svo að
samvistirnar við þœr
kynslóðireru stopular. “
skilji og noti orðtök á borð við
að færa út kvíarnar, hafa töglin
og hagldirnar og heltast úr
lestinni. Og þegar við tölum
um orðfæð unglinga erum við
oftast að tala um að þau kunni
ekki skil á torfbæjartungunni.
En hvar á æskufólk að læra að
nota þessi orðtök, sem eru
okkur svo töm af því að við ól-
umst upp við þau? Eiga börn
að læra þennan orðaforða í
samtölum við foreldra sína?
Varla er hægt að krefjast þess.
Ef blessuð börnin heyra ein-
hvern tíma rödd sívinnandi
foreldra sinna er umræðuefnið
naumast atvinnuhættir alda-
mótamanna. Afi og amma eru
ýmist í vinnu eða eróbikk og
langafi og langamma í þjón-
ustuíbúð svo að samvistirnar
við þær kynslóðir eru stopul-
ar.
Eigum við að láta skólana
um þetta máluppeldi?
Eða skiptir þetta kannski
engu máli? Eigum við að hætta
þessari heimtufrekju?
Hugleiðum það í viku.