Helgarpósturinn - 21.09.1995, Blaðsíða 20

20
Sfct— ' -orv
FlMIVmJDAGUR 2L SEPTEMBER1995
Björn Leifsson hefur ásamt þijátíu iðnaðarmönnum unnið dag
og nótt í tvo mánuði við að koma upp stærstu og, að því er
hann segir, flottustu líkamsræktarstöð landsins.
Björn Leifs í World Class
Opnar langstœrstu tíkams-
rœktarstöð landsins
„Það er ekki nóg með að
þetta verði langstærsta líkams-
ræktarstöð landsins, heldur sú
alflottasta," fullyrðir Björn
Leifsson, betur þekktur sem
Bjössi í World Class, sem í gær
opnaði nýja 1.800 fermetra lík-
amsræktarstöð í Fellsmúla,
þar sem Ikea-lagerinn var áður
til húsa.
Gamla World Class var um
1.200 fermetrar og má því
segja að íþróttaaðstaðan verði
með þessari tilfæringu stækk-
uð um það sem nemur tveimur
vænum einbýlishúsum. Þrjátíu
iðnaðarmenn hafa lagt nótt við
dag í tvo mánuði til að koma
líkamsræktarstöðinni upp.
En hvað er svona flott?
„Til dæmis allt sem snýr að
votrými; böð og sturtur eru
flísalögð í hólf og gólf. Sérinn-
fluttur gúmmídúkur frá Banda-
ríkjunum hefur verið settur á
1.100 fermetra, skáparnir eru
einnig sérinnfluttir, aðgengi
hefur verið bætt, þ.e.a.s. nú
þarf fólk ekki lengur að ganga í
gegnum salinn til að komast
inn í búningsklefa, vel er hugs-
að um fatlaða og svo mætti
áfram telja. Nýja stöðin er með
öðrum orðum mjög vel hugs-
uð, enda höfðum við Guöna
Pálsson arkitekt okkur innan
handar. Þetta er líka þriðja lík-
amsræktarstöðin sem ég set
upp, þannig að ég ætti sjálfur
að hafa Iært af reynslunni."
En þótt opnað hafi verið í
gær verður opnunarhátíð ekki
haldin fyrr en 30. september á
tíu ára afmæli World Class, en
stöðin átti afmæli 10. sept-
ember.
Eðli málsins samkvæmt
verður þjónustan aukin í
stærra húsnæði; meðal annars
er Sóley Jóhannsdóttir gengin til
liðs við Björn. Og vert er að
geta þess að auk góðs tækja-
salar, klúbbdansa, skvasssala,
nuddstofu, fimm einkaþjálfara
og bæði sér og sameiginlegrar
gufubaðsaðstöðu er í smíðum
150 fermetra verönd í hásuður
með heitum pottum og tilheyr-
andi, sem komin verður í gagn-
ið fyrir næsta sumar.
Atlantic, nýr veitingastaður
Rómantíkvið
Þingholtsstrœtið
„Matseldin verður í heimsklassa," segir
Georg Georgiou, einn hinna svokölluðu
Pizza ‘67-manna, sem á föstudag opnar
veitingastaðinn Atlantic þar sem skemmti-
staðurinn Déjá vu var áður til húsa. Að lík-
indum verður nýi staðurinn ekki bara sí-
sona veitingastaður, því Georg hefur að
sögn fengið til liðs við sig tvo metnaðar-
fulla matreiðslumenn, þá Jón Arnar Guð-
brandsson og Þórð Bragason.
„Þeir hafa báðir unnið á fyrsta flokks
skemmtiferðaskipum. Hvert á land sem
þeir komu stúderuðu þeir það nýjasta og
ferskasta á hverjum stað, en þess ætla
þeir að láta okkur njóta hér. Jafnframt
munu þeir leggja mikið upp úr að vera í
góðu sambandi við kúnnann. Að öðru leyti
verður aðal þessa nýja veitingastaðar
rómantík.“
Eins og mörgum ætti að vera kunnugt
hefur ýmis starfsemi farið fram í Þing-
holtsstræti 24; kántrýstaðurinn Borgar-
virkið, mexíkóski veitingastaðurinn Canc-
un og nú síðast skemmtihúsið Déjá vu. En
hvað rekur menn til þess að reyna eina
ferðina enn?
„Staðsetningin er fyrst og fremst frábær
og svo kemur matseldin í þetta sinn til
með að verða stórkostleg," segir Georg, en
er leyndardómsfullur varðandi smáatriði.
„Við viljum bara að gæðin spyrjist út.
Ganga góðir staðir ekki alltaf vel?“
Kokkamir Þórður Bragason og Jón Araar Guðbrandsson hafa siglt um heimsins höf á skemmtiferðaskipum og stúderað það nýj
asta og ferskasta frá hveiju landi.
Hvemig fannst
þér á Himnaríki?
Ingvar Viktorsson bæjar-
stjóri:
„Satt að segja fór ég á leik-
ritið með blendnum huga.
Þótt búið væri að segja mér
að leikið yrði á tveimur svið-
um leist mér ekkert á blikuna
í fyrstu: í byrjun sat ég þar
sem kallað er inni og heyrði í
upphafi aðeins óminn af því
sem var að gerast úti. Við
það hrundi allt hjá mér, ég
hélt að hljóðburðurinn væri
svona lélegur. En svo opnuð-
ust gluggar og hurðir og ég
áttaði mig. Sýningin verður
enn skemmtilegri eftir hlé
þegar hún er leikin í annað
sinn. Þá fær maður fyllinguna
og hlær ekki síður að því sem
er að gerast inni en úti.
í stuttu máli naut ég sýn-
ingarinnar út í ystu æsar.
Mér kom mest á óvart hvað
leikararnir eru góðir og hvað
Hilmari hefur tekist geysilega
vel upp. Og ekki síður félaga
mínum og vini, Árna Ibsen.
Texti hans er bráðfyndinn og
skemmtilegur.
Ég er ánægður og stoltur
yfir að hafa átt frumkvæði að
því að hafa styrkt þetta fram-
tak. Ég ráðlegg öllum Hafn-
firðingum sem öðrum að sjá
þessa sýningu — ef menn
vilja á annað borð hlæja og
rasa út.“
Magnús Gunnarsson, oddviti
sjálfstæðismanna í Hf.:
„Mér fannst sýningin stór-
kostleg. Það kom mér á mest
óvart hvað hægt er að gera
úr húsakynnum sem hingað
til hafa frekar höfðað til
manns sem fiskverkunar-
stöð. Þá var leikmyndin sér-
lega skemmtileg, auk þess
sem atburðarásin kemur
manni kunnuglega fyrir sjón-
ir. Þessir ungu, ágætu leikar-
ar stóðu sig frábærlega. Það
er óhætt að segja að Arni Ib-
sen hafi gert góða hluti með
handriti sínu.“
Rósa Guðbjartsdóttir frétta-
maður:
„Ég hef að vísu bara farið á
rennsli, en formið er sérlega
skemmtilegt og nýstárlegt. í
raun vissi ég ekkert hvað ég
var að fara að sjá og leist því
ekkert á blikuna þegar í ljós
kom að við áttum að horfa á
leikritið aftur. Ég bara horfði
með svip á sessunaut minn.
En það voru ekki liðnar nema
fimm mínútur þegar ég áttaði
mig á hvað formið er snið-
ugt; að sjá leikritið aftur frá
hinu sjónarhorninu fyllir
mjög vel út í skemmtunina.
Krakkarnir voru mjög góð-
ir, sérstaklega hin margróm-
aða Guðlaug Elísabet Olafs-
dóttir, sem maður hefur ekk-
ert séð né heyrt af fyrr. Leik-
ritið skilur í sjálfu sér ekki
mikið eftir sig. Hins vegar hef
ég mikið hugsað um formið
eftir á.
Maður elskar alla þá sem
stuðla að aukinni menningu í
Hafnarfirði og því hlýtur
þetta framtak að teljast frá-
bært. Með því að byrja svona
vel lilýtur Hafnarfjarðarleik-
hópurinn að eiga bjarta fram-
tíð. Ég er staðráðin í að sjá
leikritið aftur fullskapað, en
þá ætla ég að taka manninn
minn með.“