Helgarpósturinn - 13.02.1997, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR13. FEBRÚAR1997
Framtíö Alþýöublaösins
hefur veriö í mikilli
óvissu síöustu vikur en
nú viröist lausnin fengin.
Össur Skarphéöinsson,
þingmaöur Alþýöuflokks- y
ins, er oröinn ritstjóri, aö
minnsta kosti í bili.
Hvernig er svo nýja
starfið, Össur?
Össur til bjargar
minnsta blaöinu
„Ég tek þessu eins og hverju
öðru sem á mínar fjörur rekur,“
segir þingniaðurinn. „Þetta bar
mjög brátt að og ég hafði ekki
hugmynd um þetta fyrr en
seinnipart mánudags. Síðan hef
ég ekki haft mjög mikinn tíma til
að velta þessu fyrir mér. Hér
hafa verið mjög aðkallandi verk-
efni, að koma blaðinu út á nýjum
stað, en blaðið er flutt úr Al-
þýðuhúsinu upp í gamla ísafold-
arhúsið við Brautarholt. Þannlg
að jrað eru umsvif.“
Hvernig er að vera bœði al-
þingismaður og ritstjóri. Er
þingmannsstarfíð svo litilvœgt
að þú getlr sinnt ritstjóra■
starfí líka?
„Ég tel að mér verði ekki
skotaskuld úr því að sinna rit-
stjórastarfinu með þingmennsk-
unni. Þetta fellur að mörgu leyti
saman. Alþýðublaðið er pótitfskt
blað og það liggur í eðli slíkra
blaða að þau skrifa fyrst og
fremst um stjórnmál. Sem þing-
maður og í stjórnarandstöðu
þarf ég að setja mig vel inn í
mörg mál, einmitt inál sem eru
efst á baugi. Það er það sem
þetta blað hefur
skrifað um og mun
skrifa um. Ég
minni líka á að ég
skrifaði 300 blaö-
síðna bók á síð-
asta ári, Urriða-
dans. Mér tókst að
gera það bærilega
með starfi mínu í þinginu. Svo er
líka hefð fyrir því að forystu-
menn I stjórnmálaflokkum hafi
samhliöa verið ritstjórar pólit-
ískra málgagna.“
Er þetta bráðabirgðastaða
hjá Alþýðublaðinu?
„Þetta er „um tímabundið
skeið“ eins og segir í fréttatil-
kynningunni sem send var um
þessa ákvörðun. Það er alveg
klárt að þetta er tímabundin
ráðning. Ég er þátttakandi í
björgunarleiðangri. Þess var far-
ið — ineð engum fyrirvara — á
ieit við mlg að ég yrði meðlimur í
þessari björgunarsveit. Mér þyk-
ir vænt um Alþýðublaðið og mér
þykir vænt um þá sem hafa stað-
ið að þessu blaði á síöustu árum.
Ég hef ineira en snefil af róman-
tík í eöli núnu og mér þætti afar
slæmt að sjá þetta biað hverfa.
Þess vegna var erfitt fyrir mig að
skorast undan þessu þegar Jón
Baldvin iiorfði í augu mín og
sagði „Gerðu það“.“
En það eru ennþá þreifíng-
ar í gangl um framtið blaðs-
ins?
„Ég ímynda mér það já. Ég
gerði það sjálfur að tillögu í
ræðu, sem ég hélt á flokksstjórn-
arfundi Alþýðuflokksins, að þess
yrði freistað að kanna hvort
hægt væri að sameina fieiri smá-
fjólur á akri vinstrimennskunn-
ar. Ég ímynda mér að það sé eitt-
hvað sem menn eru til í að
skoða. Ég tala þar sérstaklega
fyrir minn munn. En 1 hreinskiini
sagt kom ég ekkert að þessum
viðræðum og fylgdist ekki einu
sinni með þeim og þetta kom allt
saman mjög flatt upp á mig þeg-
ar þróunin hneig í þennan far-
veg.“
Verða einhverjar breytingar
á blaðinu?
„Mér hefur nú ekki gefist tóm
til þess að íhuga það mjög. Með
nýju fólki eru alltaf einhverjar
nýjar áherslur. Ég var meira en
sáttur við það Alþýðublað sem
Hrafn .lökulsson gaf út. Ég tel
það raunar hafa verið eitt af
glæstustu skeiðunum í sögu
blaðsins. Og á meðan hans naut
við hafi þetta verið best ritaða
blað í það núnnsta á íslandi og
þótt víðar værl leítað. Ég yrði nú
ánægður ef mér tækist meö ein-
hverjum hætti að slaga upp í
það. En ég er raunsær maður og
geri mér ekki óhóílegar vonir.“
Rætt við
Eyþór Gunnarsson
í Mezzoforte
Stjömurí
Inaónesíu
og Búlgaríu
Hljómsveitin Mezzo-
forte er lífseig þrátt fyr-
ir að ekki fari mikið fyr-
ir henni á vinsældalist-
um og í tónleikahaldi
hérlendis. Það hefur aft-
ur á móti farið þeim
mun meira fyrir þeim
austur í Indónesíu und-
anfarin ár, en þar njóta
þeir mikilla vinsælda og
hafa sótt eyjarnar heim
þrisvar undanfarin ijög-
ur ár.
Þeir komu úr síðustu ferð
sinni þangað í desember síð-
astliðnum með viðkomu og
tónleikahaldi í Búlgaríu. Eyþór
Gunnarsson, einn meðlima
hljómsveitarinnar, segir Ind-
ónesíu-ævintýrið hafa byrjað
árið 1993.
„Skyndilega fengum við
þetta áhugaverða boð um að
spila á djasshátíð sem við
höfðum aldrei heyrt um í Jak-
arta. Aðstandendur hátíðar-
innar buðust til að borga flutn-
ing, ferðir, uppihald og dágóð
laun. Við álwáðum að slá til
þótt við hefðum ekki hugmynd
um út í hvað við værum að
fara,“ segir Eyþór. Það kom
þeim félögum því mjög á óvart
þegar við þeim blöstu plaköt
hátíðarinnar þar sem þeir voru
feitletraðir og efstir á lista.
Með öðrum orðum voru
Mezzoforte stjörnur hátíðar-
innar og mikið hampað. M.a.
birtist stór litmynd af meðlim-
um hljómsveitarinnar á for-
síðu stærsta blaðsins í Jakarta
og undir stóð Hip, hip, húrra!
„Við höfðum ekki hugmynd
um að við værum yfirhöfuð
þekktir í Indónesíu. Að vísu
virðist bræðingstónlist og
seinni tíma djass njóta tölu-
verðra vinsælda í Asíu, en það
var ekkert sem hafði gefið til
kynna að við værum neitt sér-
staklega vinsælir í Indónesíu.
Plötusala þar var ekkert sér-
stök, enda ekki við því að bú-
ast, því plötumarkaðurinn
þarna og raunar í allri Asíu
byggist á sjóræningjastarf-
semi. Við sáum ólöglegar plöt-
ur með sjálfum okkur og fleir-
um, til að mynda Björk.“
Síðan þetta var
hefur hljómsveitin
heimsótt Indónesíu
tvisvar. Árið 1994
spiluðu þeir víða
um Indónesíu og
einnig í Malasíu og
Singapor. Alls stað-
ar var þeim tekið
með kostum og
kynjum, bjuggu á
glæsihótelum og
alltaf var troðfullt á
tónleika.
íbúar Indónesíu
eru um 160 milljónir
og búa á um fjórtán
þúsund eyjum. Und-
anfarið hefur landið
notið mikilla vin-
sælda ferðamanna,
sérstaklega eyjan
Balí. Eyþór segir
Indónesíu vissulega
vera afar heillandi
og sannkallaða par-
adís, að minnsta
kosti fyrir þá sem
eiga peninga. „Auð-
æfum landsins er
mjög misskipt. Það
eru náttúrulega ekki mikil
merki um fátækt á Hilton-hót-
elinu í Jakarta en maður sér
t.d. á leiðinni út á flugvöll kofa-
hreysi sem ekki ættu að standa
uppi. Þarna er geysileg auðæfi
að finna og hins vegar algjöra
fátækt," segir Eyþór.
Tekið sem stórstjörnum í
Búlgaríu
Eyþór segir Mezzoforte hafa
spilað í mörgum löndum sem
venjulega eru ekki áfangastað-
ir tónlistarmanna. Síðasta
landið sem þeir sóttu heim var
Búlgaría. „Viðtökurnar þar
voru með ólíkindum,“ segir Ey-
þór. „Við vorum sóttir út á
flugvöll í risavöxnum límósín-
um og það varð ekki þverfótað
fyrir ljósmyndurum sem jafn-
vel gerðust svo áleitnir að
stinga hausnum inn í drossí-
urnar. Svona nokkuð átti sér
kannski stað á Garden Party-
tímabilinu en ekki lengur og
þetta kom okkur algjörlega í
opna skjöldu. Þetta var satt að
segja fullkomiega súrrealísk
upplifun,“ segir Eyþór og hlær.
Mezzoforte hélt eina tón-
leika í Búlgaríu og var aðsókn á
þá mjög góð. „Það
kom okkur mjög á
óvart miðað við
efnahagsástandið í
landinu, því fólk var
að borga sem svar-
ar mánaðarlaunum
fyrir aðgöngumiða
á tónleikana." Ey-
þór kveður höfuð-
borgina, Sófíu, hafa
verið heldur
drungalega og allt
mjög litað af þreng-
ingunum sem þar
ríkja. Þrátt fyrir allt
hafi fólkið þó verið
ákaflega skemmti-
legt og reynt að láta
fara sem best um
þá félagana þótt
hótelin hafi ekki
jafnast á við Hilton í
Jakarta.
Mezzoforte orð-
in sígild
Eyþór segir það
alltaf koma þeim
jafn mikið á óvart
hvað hljómsveitin er Iífseig og
líklega megi segja að þeir séu
að verða eins konar klassík.
„Úr því tónlistin er enn spiluð,
fólk kaupir plötur og mætir á
tónleika þá sjáum við ekki
neina ástæðu til að leggja árar
í bát. Þetta gefur okkur tæki-
færi til að ferðast og gera ýmis-
legt sem við annars gætum
ekki gert.“ Hljómsveitin hefur í
hyggju að gefa út plötu á árinu
og eins munu þeir leggja land
undir fót, þótt ekki sé stefnan
tekin á nein sérkennileg lönd
að þessu sinni. „Við förum ef
til vill til Noregs í mars og síð-
ar á árinu munum við líklega
fara til Þýskalands, Hollands,
Belgíu og Englands.“
Eyþór segir gríðarlega dýrt
að fara í tónleikaferðir og vita-
skuld fylgi því aukakostnaður
að „gera út“ frá íslandi. „Við
reyndum að búa á Englandi um
tíma og það gekk ekki sérlega
vel. Eftir á að hyggja var
kannski ekki mjög skynsamlegt
að fara til Englands. Þetta virt-
ist vera réttlætanleg ráðstöfun
á sínum tíma en það er einfald-
lega ekki nógu stöðugur mark-
aður fyrir svona tónlist þar. Ég
segi ekki að við hefðum átt að
fara til Indónesíu en líklega
hefðum við verið betur settir á
einhverju Norðurlandanna.
Þar eigum við stöðugan mark-
að, sérstaklega í Noregi, þar
sem við seljum meira af plöt-
um en nokkurs staðar annars
staðar, að minnsta kosti miðað
við höfðatölu. En ég hef engan
áhuga á að flytja af landi brott
aftur, ég hreinlega nenni því
ekki. Ég er íslendingur og það
fer ágætlega um mig hér.“
Eyþór Gunnarsson: Ég hef engan áhuga á að fiytja af landi
brott aftur, ég hreinlega nenni því ekki. Ég er Islendingur og
það fer ágætlega um mig hér.
IMeðanmáls
Hinn ástsæli söngvari okkar íslendinga, Björgvin Halldórsson, vann í síðustu viku
söngvakeppni á írlandi með lagið sem hann söng í Evróvisjón í fyrra. Ertu á leiðinni
að verða heimsfrægur? „Neinei. Þetta er bara liður í mörgum verkefnum sem mað-
ur tekur sér fýrir hendur. Sjálfsagt er ég þekktari í vissum deildum en áður. En það
er alltaf gaman að taka þátt í einhvers konar keppni og ganga vel."
Hvaða listamaður hefur haft mest áhrifá þig?
Þeir eru margir, en ég nefni The Beatles, með Lennon og
McCartney í broddi fylkingar.
Hvaða stjómmálamaður lifandi eða látinn er í mestu
uppáhaldi hjá þér?
John F. Kennedy.
Hvaða skáldsagnapersónu vildirðu helst líkjast?
Það er voðalega erfitt að fara út í þetta. Ef ég ætti að nefna
einhvern í fljótu bragði, þá yrði það einhver af frábærum per-
sónum Ernests Hemingway.
Hvaða persóna mannkynssögunnar vildirðu helst
hafa verið?
Tónskáldið Giacomo Puccini. Hann samdi allar fallegu
óperurnar.
Efþú fengirað lifa lífinu aftur myndirðu þá breyta ein-
hverju?
Þetta er þetta stóra EF alltaf. Ég myndi sjálfsagt breyta ein-
hverju. Ég myndi bara ekki segja neinum frá því.
Hver er merkilegasti atburður sem þá hefur upplifað?
Ætli það sé ekki fæðing barnanna minna.
Hver er merkilegasti atburðurinn sem þú œtlar að
upplifa?
Aldamótin 2000.
Hvaða atburður, verk eða manneskja hefur mótað lífs-
viðhorfþitt framar öðru?
Ég veit ekki hvaða atburður það gæti verið. Ég held að það
sé ávallt röð atburða sem mótar okkur öli.
Efþá œttir kost á að breyta einu atriði í þjóðfélaginu
eða umhverfinu, hvaðyrði fyrir valinu?
Einmitt í dag myndi ég vilja lækka verð á nauðsynjavörum
hér á íslandi.
Sérðu eitthvað sém ógnar samfélaginu öðru fremur?
Þynningu ósonlagsins.
Mottó?
Taka einn dag í einu og vera bjartsýnn.