Alþýðublaðið - 12.02.1976, Blaðsíða 16

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Hekstur: Reykjaprent h.f.
Tæknil. frkvstj: Ingólfur Steins-
son. Ritstjóri: Sighvatur Björg-
vinsson Ritstjórnarfulltrúi:
Bjarni Sigtryggsson Aðsetur rit-
stjórnar Siðumúla 11, simi 8-18-66.
Prentun: Blaðaprent h.f. Askrift-
arverð: Kr.: 800 á mán. Lausa-
söluverð: Kr.: 40.-
KÓPAVOGS APÓTEK
, Opið ötl kvöld til kl. 7
♦
i laugardaga til kl. 12
SENDIBIL ASTÖOIN Hf
Ritstjórn Sióumúla II - Slml 81866
Flokksstarfid
Félag ungra
jafnaðarmanna
heldur félagsfund fimmtudag-
inn 12. febrúar nk. aðTjarnar-
götu 10 og hefst hann stundvis-
lega kl. 8.30.
Dagskrá
1. Starfsáætlun
2. Er Alþýðuflokkurinn
sósialiskur verkalýðsflokkur
eða miðflokkur?
3. Onnur mál.
Frummælandi verður Finnur
Torfi Stefánsson.
FUJ
Akureyri
Kvenfélag Alþýðuflokksins
á Akureyri heldur kvöld-
veröarfund, laugardaginn 14.
febrUar kl. 18, eftir hádegi á
Strandgötu 9. Gestir fundarins
verða Kristin Guðmundsdóttir
og Helga Einarsdóttir frá
Ueykjavik. Konur fjölmennið.
Látið vita um þátttöku i sima
23792 eða 22424. — Stjórnin.
TROLOFUNARHRINGAR
Fljót afgreiðsla.
Sendum gegn póstkröfu ;
GUÐM. ÞORSTEINSSON
gullsmiður, Bankastr. 12
UH UG SKAHIuKIPIR
KCRNFLÍUS
JONSSON
SKÚLAVÖHÐUSI1G 8
BANKASTRÆ116
^%1B*)H8-106GO
MEGUM
VIÐ KYNNA
Einar t*. Guðjónsson,
framkvstj. Utivistar, er fæddur á
Bakkafirði árið 1922. Hann er son-
ur Sveinbjörns Guöjónsen Þórö-
arsonar Guðjónsen, sem var
verzlunarstjóri á HUsavik. Hann
var allnokkuð i ævintýrum og fór
m.a. til Klondyke i gullgröftá sin-
um tima. Þar var hann ásamt
Hálfdáni Jakobssyni Hálfdánar-
sonar stofnanda kaupfélagsins á
HUsavik. Þannig voru synir erki-
ijandmannanna, að sagt var,
einkavinir og félagar.
Móðir Einars var Hallgerður
fædd á Kirkjubæ i Hróarstungu,
fósturdóttir séra Einars og eftir
honum var Einari gefið nafn.
Einar flutti ungur til HUsavikur
og ólst þar upp þar til hann hélt til
náms á Akureyri. Að loknu shid-
entsprófi hélt Einar til náms i við-
skiptafræöi i H.I., en fór til Ame-
riku áður en námi lauk. 1 Ame-
riku var Einar i skóla lifsins og
vann lengst af hjá Eastman
Kodak. Einar segir: ,,Á þeim ár-
um ferðaðist ég mikið, klifraði á
fjöll og fleira, m.a. fór ég eitt
sumar til ferðalaga i Alaska.
Eftir 4 ár i Ameriku hélt ég sið-
an heim til lslands og starfaði um
hrið á Keflavikurflugvelli, en
flutti siðan alfarinn til Reykjavik-
ur. Fljótlega hóf ég störf hjá
Oinasmiöjunni og vann þaralls 10
ár. Jafnframt þvi vann ég sjálf-
boðaliðastarf ólaunað hjá L’erða-
félagi lslands, en tók við starfi
framkvæmdastjóra þar að lokum
og vann þar alls 12 ár. Á siðasta
ári áttiég siðan þátt i stofnun Uti-
vistar og gegni framkvæmda-
stjórastööu þar.
Ferðamálin hafa, allt frá þvi ég
var strákur heima á HUsavik, átt
huga minn. Meðan ég var i Há-
skólanum feröaðist ég mest með
Farfuglum og var m.a. eitt ár for-
maður i Reykjavik.
Þaö er alltaf eitthvað nýtt að
sjá i náttUrunni og þó maður komi
oft á sama staöinn, þá er alltaf
eins og séu ný viðhorf i hvert
skipti. NáttUran er alltaf söm við
sig, maður þarf aðeins að hafa
auga fyrir þvi.
Ég hef ferðast mest hér innan
lands, en einnig ferðast nokkuð
erlendis. Það er skemmtilegt að
t.d. i Ameriku sér maður alltaf
likindin við heimaslóðirnar, sér-
staklega ef farið er upp fyrir
skógarlinu þá er komið sama
heiðalandslagið og hér heima og
jöklar taka við fari maður enn of-
ar.”
Einar var giftur GuðrUnu
Alfonsdóttur frá Siglufirði og eiga
þau tvo syni, Björn Jóhann 14 ára
og Sigurð Kristinn 13 ára.
EB.
HEVRT, SÉÐ
SÉÐ: 1 fréttabréfi Otflutnings-
miðstöðvar iðnaðarins, að velta
þeirra sauma- og prjónastofa,
sem framleiða til Utflutnings, hafi
á siðasta ári numið jafngildi
verðmætis ársafla þriggja velbU-
inna skuttogara. 1 fyrra voru
fluttar Ut ullarvörur fyrir einn og
hálfan milljarð.
LESIÐ: Á sinum tima i Morgun-
blaðinu, að Olafur Jóhannesson
var titlaöur forsætisráðherra. NU
hefur Timinn tekið þetta upp og
talar um Óíaf sem forsætisráð-
herra, — a.m.k. ræddi Þ.Þ. um
árásirnar á forsætisráðherra i
siðasta sunnudagsblaði Ti'mans.
Vel á minnst — hefur nokkur
heyrt til Geirs nýlega?
IILERAÐ: Að nU séu afgangar
Samtaka og frjálslyndra að skila
sértilsinsheima — og brátt verði
ekkert eftir óklofið nema atómið.
S6D: 1 Sveitarstjórnarmálum, að
i ráði sé, að koma á fót bygging-
arþjónustu á Vestfjöröum i þvi
formi, að stofnaður verði vinnu-
flokkur, sem fari milli byggðar-
laga og reisi mannvirki með nU-
tima tækni og vinnubrögðum.
Bændur binda vonir við slika
starfsemi.
LESIÐ: 1 Sambandsfréttum, að
Landssamband isl. samvinnu-
starfsmanna hafi beitt sér fyrir
myndun náms- og umræðuhóps
um atvinnulýðræði. Vikulega
kemur saman 20 manna hópur til
aö ræða þessi mál. Kunnugir telja
að atvinnulýðræði sé i algjöru
lágmarki innan vébanda fyrir-
tækja SÍS og þvi verði þetta aðal-
umræðuefni næsta aðalfundar
Landssambandsins, sem haidinn
verður i sumar.
0G HLERAÐ
SÉD: t Morgunblaðinu, að Luns
hafi nær eingöngu farið til
Washington til þess að ræða við
Ford og Kissinger um landhelgis-
deilu tslendinga og Breta. Þótt
Mbl. standi i þessari trU, er ekki
sömu sögu að segja um önnur
stórblöð heimsins. Þau rétt drepa
á, að litillega hafi verið minnst á
landhelgismálið, er þessir höfð-
ingjar þinguðu, enda hafa Banda-
rikin forðast aö blanda sér inn i
þessa deilu.
HLERAD: Að ef til frekari við-
ræðna komi við Breta til lausnar
landhelgisdeilunni, sem liklegt
má telja að verði, muni islenzka
rikisstjórnin setja það sem skil-
yrði, aö Roy Hattersley taki ekki
þátt i þeim viðræðum. Hann hefur
þótt sýna hroka og skilningsleysi
fyrir nU utan það, að maðurinn er
sagðursvo leiðinlegur, að það eitt
nægi til að gera návist hans óþol-
andi með öllu.
Er þaö satt...
...að fyrir dyrum standi liópupp-
sagnirhjá nokkrum stdrum fyrir-
tækjum vegna hins ótrygga á-
stands i kaup- og kjaramálum. —
og m.a. Iiafi 30 manns vcrið lofað
uppsögn hjá álverinu i Strauins-
vík ?
ÖRVAR HEFUR 0RÐIÐ M
Byssuglaðir íandar
Það er e.t.v. ekki að
ástæðulausu, sem forsæt-
isráðherra fann þörf hjá
sér til þess að hvetja
landsmenn til þess að
sýna gætni og stillingu i
landhelgismálinu og forð-
ast að iáta kappið hlaupa
með sig í gönur. Stað-
reyndin er nefnilega sú,
aðþetta sifellda striðstal i
mönnum hefur orðið til
þess, að margir virðast
halda, að við séum komn-
ir Ut i raunveruleg vopna-
viðskipti við brezka flot-
ann — eða ættum að gera
það. Allir íslendingar
kannast við fólk, sem
heldur þvi fram i æsingi
miklum, að við verðum
að búa varðskip okkar
fleiri byssum, setja á þau
fallbyssur, vélbyssur og
tundurskeyti og sökkva
bévuðum Bretanum bara
niður á botn. Þessum við-
horfum hefur jafnvel ver-
ið hreyft á alþingi íslend-
inga. Sá brezki sé orðinn
svo aumur, að við þyrft-
um ekki nema svo sem
eitt tundurskeyti til þess
að þeir leggðu rófuna nið-
ur á milli fóta og flýðu i
ofboði brott.
Brosleg heimska
Til allrar hamingju er
mikill meginþorri þjóðar-
innar enn svo skyni bor-
inn, að hann gerir sér
ljóst hversu barnalega
fráleitar þessar hug-
myndir eru. Talað er um,
að brezka ljónið sé orðið
tannlaust og máttlaust.
Það fer nú eftir þvi,
hvernig á það er litið.
Menn skyldu ekki gleyma
þvi, aö Bretland er enn
þriðja mesta flotaveldi
heims. Frammi fyrir
slikri staðreynd er bók-
staflega ámáttlegt að
heyra Islendinga, sem
vart vita hvað snýr fram
og hvað aftur á byssu,
tala um það að við getum
sigrað brezka flotann i
striði með svo sem eins oe
tveimur, þremur tundur-
skeytum og álika af vél-
byssum — með fugla-
byssur, kindabyssur,
selabyssur og teygju-
byssur landans að bak-
hjarli. Ef við hefðum háð
þorskastrið fyrir svo sem
eins og þremur — fjórum
mannsöldrum — áður en
herveldi þóttust þurfa að
taka tillit til samvizku
heimsins — hefðum við
sjálfsagt fljótt fengið okk-
ur fullsadda af brezka
flotanum. Eins og nU
standa sakir erum við
álika vopnlausir gagn-
vart Bretum og forfeður
okkar voru gegn Tyrkjum
á sinum tima, þegar
handfylli tyrkneskra sjó-
ræningja gat smalað Is-
lendingum saman eins og
sauðfé i rétt og flutt þá til
þrælastarfa i fjarlægum
heimkynnum.
Nei, góðir hálsar. Úrslit
landhelgismálsins velta
ekki á þvi að við förum að
skjóta á brezka flotann.
Við verðum að átta okkur
á þvi á hvaða timum við
lifum. Styrkur okkar ligg-
ur einmitt i þvi, að á þeim
timum er hægt að vinna
deilu eins og þorskastrið-
ið án þess að beita vopn-
um. Væri það ekki hægt
ættum við enga sigurvon.
FIMM á förnum vegi
Sven Gustafsson, lukkutröll
Norræna Hússins: Ég horfi á
þær, og reyndar flest annað i
sjónvarpinu. Ég hef þó meiri
áhuga á umræðuþáttum og þul-
um sjónvarpsins.
Asgeir Arnoldsson, skrif-
vélavirki: Ég geri það já, mesta
ánægju hef ég þó að horfa á fót-
boltann. Ég ætla að fylgjast með
ólympiuleikunum i Innsbruck i
sjónvarpinu.
Sigrún Sigurðardóttir, húsm.:
Ég geri nU afskaplega litið af
þvi, en það skásta sem sýnt er
finnst mér vera fótboltinn. Það
ætti ekki að verja meiri tima til
að sýna iþróttir.
Horfir þú á íþróttir í sjónvarpi?
Þorbjörg llalldórsdóttir, nenii:
Ég geri voða litið af þvi. Þó er
stundum gaman að horfa á þær.
Það er nóg um iþróttir i
sjónvarpi eins og er.
Jón M. Smith, leigubilsstjóri:
Ég geri mjög litið af þvi. Ég er
þó ekki á móti iþróttum i sjón-
varpi en ég hef bara ekki áhuga
á að horfa á þær. Ég vil fá annað
efni sýnt á þeim timum sem
iþróttirnar hafa nU, efni sem
fleiri hafa áhuga á. iþróttirnar
ætti aö færa til i dagsránni.
EB