Alþýðublaðið - 23.03.1976, Blaðsíða 11

aiþýðu-
blaðid
DÆGRADVÖL 11
Freistar sófinn þín á sunnudagssíðstundum? Þá
ættir þú að standast freistinguna, en drífa þig og
fjölskylduna frekar á skíði.
Skíðafélag Oslóborgar hef ur haf ið vakningu meðal
borgarbúa, og reynt að hvetja fólk til að bregða sér á
skíði á sunnudögum í stað þess að leggjast f yrir — og
hef ur þó ekki þurft að hvetja Norðmenn til að fara á
skíði — a.m.k. i samanburði við islendinga.
Þar í borg hef ur verið komið upp skíðagöngubraut-
um, sem eru upplýstar eftir að dimma tekur, til að
auðvelda borgarbúum að iðka skíðaíþróttina án þess
að þurf a að f erðast miklar vegalengdir. Þetta er gott
dæmi um samvinnu íþróttafélags og borgaryf irvalda
um trimm—herferð í reynd.
BAUÐSEX
MILLJÓNIR
FYRIR
NEKTARMYND
AF FORSETA-
DÓTTURINNI
STUNDUM er engu likara en tizkan sé að ganga
af göflunum. Þetta er nýjasta æMð i Bandarikj-
unum, skyrtubolir með handleggjum, fótieggj-
um, andlitum eða brjóstum — svo eðlilegum að
engu er likara en þú sért að mæta fjórarma
manneskju eða fjögurra brjósta kvenmanni
þegar þú rekst á einhvern í þessum nýja
tizkubúnaði. „Tungumál likamans” nefna menn
þennan búnað.
Þekkt vikublað i Ohio, hefur
boðib 10 frægum konum allt að
sex milljónir hverri, fyrir að fá
að birta af þeim nektarmyndir.
Hinar „heppnu” eru: Patricia
Hearst, Raquel Welsh, Caroline
Kennedy, Julie Nixon Eiscn-
hower, Susan Ford, Barbara
Watter, Sally Struthers, Mary
Tyler Morre, söngkonan Gher
Bono Allman og kvenréttinda-
konan Gloria Stinem.
Útgefandi blaðsins segir, að.
hann hafi valið þessar konur
vegna þess að þær hafi allt það
til að bera, sem gleður auga
ameriskra karlmanna.
Hún gat ekki halt hugmynd um
það, að þegar hann hafði virst svo
fjarlægur andartakinu áður, þá
hafði hann i rauninni ekki hugsað
um annað en hana, og hafði fund-
ið nærveru hennar með hverri
einustu taug likama sins.
t>au voru komin upp, og augu
Sinclair Arliss litu aftur í augu
hennar með þessum einkennilega
hlýja glampa... það var rétt eins
og iogi i miðju ishafi.
Hann bauð henni upp i fyrsta
dansinn.
Hún tók strax eftir þvi, hvað
hann var góður dansmaður. Hann
hélt henni laust, og það rann brátt
upp fyrir henni, að hann væri svo
góður dansari að hann hefðigetað
stýrt lélegasta dansfélaga á gólf-
inu, og fengið hana til að finnast
hún dansa dásamlega.
Phillida dansaði sjálf vel, en
hún gerði sér grein fyrir þvi, að
hún dansaði sérstaklega vel núna.
— En hvað þetta er fallegt hús,
sem þér eigið, sagði hún. — Ég
skil vel að þér hafið orðið hrifnir
af þvi.
— Já, það er mjög fallegt. Og
þaðer alltaf öruggt að verða hrif-
inn af húsi.
PUkinn i augum hans var einn
af þeim vingjarnlegri, og hún hló
við honum.
— Kannski það hindri yður þá i
þvi að gera vitleysur, sagði hún.
— Trúið þér á kraftaverk?
En.... þér hafið kannski rétt fyrir
yöur. Ég ætla að frelsast frá villu
mins vegar.... mikið verður þá
vinum minum skemmt!
En svo hélt hann áfrám alvar-
legri i bragði.
— Ég vildi gjarna sýna yður allt
húsið einhvern timann þegar ekki
eru hér svona margir. Og þegar
sólin skin. Mætti ég það?
— Mig langar afskaplega mikið
til þess, svaraði hún. — En... ég
held að ég fari héðan fljótlega.
Hvers vegna hafði hún sagt
þetta? Til þess að hafa afsökun
fyrir að koma ekki aftur, eða...
1 þessu var dansinn búinn og
Sinclair Arliss bauð henni inn og
leiddi hana út á svalirnar.
— Ég vil helst ekki fara of
langt, sagöi Phillida. — Ég var
búin að lofá manninum minum
næsta dansi, og...
Fagra kona, sagði Sinclair
Arliss með hljómfagurri drafandi
rödd sinni. — Maðurinn yðar er
ekki i neinum vanda staddur. Ég
sá hann fara út meö Beverly fyrir
andartaki siðan, og... eins og þér
hafið sjálfsagt tekið eftir... þá
hafa þau alltaf margt að tala um
sin á milli. Mig langar afskaplega
mikið til að sýna yður rósagarð-
inn minn. illustaðu.... hljómsveit-
in er byrjuð að spila sama dans-
inn aftur... það gefur okkur tima
til að iita á rósirnar áður en allir
hinir koma, og þær eru vissulega
þess virði að lita á þær. Vantar
yður eitthvað yfir herðarnar?
Hún hristi höfuðið.
— Nei, þakka yður fyrir, það er
óþarfi. Það er notalega hlýtt.
Þau gengu yfir stóru grasflöt-
ina, og beygðu inn á stétt á milli
snyrtilega klipptra runna.
Nokkru siðar fóru þau i gegn um
hátt hlið, og þá voru þau stödd i
svo draumfögru landslagi, að
Phillida stansaði snögglega og
stóð grafkyrr og starði með gal-
opin augu og hálfopinn munn.
Það voru allsstaðar rósir, á
bogagöngum, runnum og trjám.
Og skær birta ljóskastaranna
sýndi greinilega öll hin ótrúlega
mörgu litbrigði, sem náðu alveg
frá fölasta bleikum upp i dekksta
dimmrauða, sem virtist næstum
vera svartur. Þetta var allt svo
fagurt, og það gat varla verið
satt.
— Þetta er ekki nema byrjunin,
sagði Arliss. — Þessi staður
hefur alltaf verið frægur fyrir
rósagarðana sina, svo það hefði
rýrt verðgildi hans að vanrækja
þá. Þess vegna hafa þeir sem
betur fer verið vel hirtir og varð-
veittir. Þetta er rauði garðurinn.
Þarna aftar er sá guli...og þar
fyrir aftan er blandað saman
öllum litbrigðum. Komið þér.
Hann snart handlegg hennar
létt, og hún hreyfði sig næstum
treglega enn lengra inn i ilmandi
og þögulan garðinn við hlið hans.
Stuttu siðar sátu þau hlið við
hlið á útskomum steinbekk. —
Sigarettu?
Hann opnaði vindlingahulstriö
sitt, og rétti henni.
Hún tók eina sigarettu, og hann
kveikti i henni fyrir hana.
Hún þakkaði honum fyrir bros-
andi, og hallaði sér aftur á bak i
homið sitt.
Sinclair Arliss. sat og horfði
þögull á hana.
Aldrei á öllu hans flökkuiífi
hafði nokkur stúlka haft jafn
sterk dhrif á hann og Phillida
Cordrey, og . ..og hann gat ekki
varist þvi, að honum var svolitið
skemmt við tilhugsunina... aldrei
hafði hann áður verið jafn óviss
um hvaða leið hann ætti að velja
til að ná takmarki sinu.
Ilann var fullkomlega hrein-
skilinn við sjálfan sig.
Sú ákvörðun hans að reyna að
vekja áhuga hennar á honum
hafði bara magnast, i stað þess að
lognast útaf.
Og þar sem hann sat þarna og
virti fyrir sér yndislegt en alvöru-
gefið andlit hennar i tungls-
ljósinu, varð hann sannfærður um
að hún væri óhamingjusöm.
Skák
33. LAZAREVIC M,-
JOVANOVIC K.
Jugoslavija 1971
III
■ ■ ■sii
■ iiMi
■ u m m
■ ai j»r jd
® B.
i. ?
KOMBINERIÐ
Lausn annars staðar
á siðunni.
Bridge
Datt i gildruna!
Spilið i dag:
Norður
A D97
V AKDG
♦ G75
G63
Vestur Austur
♦432 4 5
T 5432 V 976
T 2 ♦ AD9863
98752 •• Á104
Su&ur
♦ AKG108&
¥ 108
♦ K104
♦ KD
Sagnirnar gengu:
Austur Suður Vestur Norður
ltlg. 2sp. Pass 4sp.
Pass Pass Pass
Ef spilin eru athuguð sést
glögglega, að Norður-Suöur
eiga 11 slagi i grandi. Unnt er
hinsvegar að hnekk ja á 4 spöð-
um með beztu vörn og það lá
sannarlega nærri, að svo færi,
ef Austur hefði ekki lesið úr
loftinu, sem hann athugaði
vandlega eftir fyrsta slag,
rangan spádóm.
Vestur sló út tigultvisti, sem
tkeinn var á ás i Austri. Nú
heföi legið beint við að spila
tigli til baka og Vestur gat
trompað, spilað laufi, sem
Austur fengi á ás og gæti
trompað tigul i' annað sinn og
þar með hnekkt sögninni.
Sagnhafa grunaði, að eitthvað
þessu likt væri i uppsiglingu
og kastaði þvi tigulkóng i ás-
inn án hiks. Austur gekk i
gildruna ogspilaði laufaási og
aftur laufi, en sagnhafi vann
sögnina með yfirslag. „Trúðu
ekki loftinu betur en makker
þinum”, var svo áminning
sem Austur fékk að launum
fyrir spilamennskuna!
og svo
var það
þessi
■■■
....ungu stúlkuna
sem leit á vin sinn og
sagði:
,,í alvöru talað,
Herjólfur, hverju á
ég að svara þegar
pabbi og mamma
spyrja hvað ég hafi
eiginlega séð við
þig.....?”
Gátan
TOPP /TJÍU-
5 0R6 GLUFP YlMufl
S£* &/rrr FlOKK flP
l "
T/£P,
Rftn 2f
aw EFl!
Tónn ToM
ÍErnUR mnR
r íUtMR
SKÍ66 OVÆ6
7/Uf) 'DUFr Fljot
ÚT ISE61JR
i
PF STfíÐ
r mÐK -rO
SKAKLAUSN
33. M. LAZARliVH!—
K. JOVAXOVIC
I. *i'6! ^16 2. IJgS
I Maric]

%>
• Aðeins stativið, sagði ég Finnur