Alþýðublaðið - 23.03.1976, Blaðsíða 12

12 ÚTLÖND
Þriðjudagur 23. marz 1976 blattd*
IÐJA,
félag verksmiðjufólks
Framhaldsaðalfundur verður haldinn i
Tjarnarbúð við Vonarstræti fimmtudag-
inn 25. marz n.k. kl. 8.30.
Dagskrá:
Reikningarnir.
önnur mál.
Reikningar félagsins liggja frammi á
skrifstofu félagsins frá og með þriðjudeg-
inum 23. marz.
Félagsstjórn.
Ferðafélag íslands
heldur kvöldvöku i
Tjarnarbúð
miðvikudaginn 24. marz kl.
21.00.
Húsið opnað kl. 20.30.
Fundarefni: 1. Sigurður Þór-
arinsson jarðfræðingur sýnir
litskyggnur frá Irlandi og út-
skýrir þær. 2. Frumsýnd
verður litkvikmyndin Þrir
svipir Islands, tekin af
Magnúsi Magnússyni, rektor,
Edinborgarháskóla, þjóð-
hátiðarárið 1974.
Aðgangur ókeypis, en kaffi
selt að loknum sýningum.
Ferðafélag tslands
simi 19533 og 11798.
VIPPU - BltSKURSHURÐIN
Lagerstærðir miðað við inúrop:
fJæð;210 sm x breidd: 240 sm
>W) - x - 270 sm
Aðror sUorðir. smlSaðar eflir beiðni
GLUCf4«AS MIÐJAN
Siðumúla 20, simi 38220
Hef opnað hárgreiðslustofu undir nafninu
Hárgreiðslustofan Anna
Stórholti 1.
Simi 2-55-54.
Athugið aðég héf opið á laugardögum eftir hádegi og á
sunnudögum yfir fermingarnar.
Anna G. Höskuldsdóttir.
+
Maðurinn minn, faðir okkar og tengdafaðir
Jóhann Þorsteinsson,
Suðurgötu 15, Hafnarfirði
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudag-
inn 25. marz, kl. 2 e.h. Þeim, sem vilja minnast hans, er
bent á að iáta Styrktarfélag aldraðra njóta þess, en minn-
ingarkort þess eru i bókabúðum og apóteki bæjarins.
Astrid Þorsteinsson
Kjartan Jóhannsson, Irma Karlsdóttir,
Inga Maja Jóhannsdóttir, Reynir Guðnason.
Útför eiginmanns mins
Sigþórs Guðjónssonar
f.v. verkstjóra, Miðtúni 86,
fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 24. marz kl.
13.30.
F.h. vandamanna
Bjarnfríður Guðjónsdóttir.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför eiginmanns mlns, föður okkar, tengdaföður og afa
Arnórs Þorvarðarsonar
frá Jófriðarstöðum,
Hringbraut 55, Hafnarfiröi.
Sólveig Sigurðardóttir
börn, tengdabörn og barnabörn
10 sinnum hættulegra að vinna á olíuborpalli í Norðursjó e
ÞEIR VINNA HÆTT
USTU STÖRF í HE
Sex létust þegar Deep Sea Driller strandaði við
Noregsstrendur.
En samt voru gæzluskip
send úr Norðursjó til að
stunda sjóræningjavernd
á íslandsmiðum
EINHVER ótryggasti
vinnustaður, sem um
getur i dag, og eru þá
kjamorkuver meðtal-
in, eru oliuborpallarnir
i Norðursjó. Þeir sem
ráða sig i vinnu á þess-
um ,,svarta-gull leitar-
pöllum” strandrikj-
anna i Norðaust-
ur-Evrópu gera sér
margir hverjir ekki
grein fyrir þvi að þeir
eru að hef ja störf á til-
búinni eyju i loftslagi
og veðurfari, sem við
Islendingar myndum
ekki einu sinni sætta
okkur við, og dögum
saman er ekkert annað
að sjá en fjallháar
bylgjur og brotsjói.
Hin miklu slys, sem
urðu á þessum pöllum
nýverið hafa leitt at-
hyglina að þvi hve
mörgum mannslifum
er fórnað við oliuleit og
oliuvinnslu i Norðursjó,
og gefur okkur Islend-
ingum nokkra hug-
mynd um hvernig yrði
að vinna oliu, ef hún
einhvern tima fyndist i
vinnanlegu magni und-
ir hafsbotninum við Is-
landsstrendur.
1 byrjun mánaðarins strand-
aði hinn 19.000 tonna borpallur,
„Deep Sea Driller” i'gifurlegu
óveðri, er verið var að sigla
honum til Bergen. Sex af áhöfn
pallsins komust i björgunarbát,
en drukknuðu þó allir er bátn-
um hvolfdi. Daginn eftir varð
svo að Ðytja 40 starfsmenn af
öðrum norskum palli, þegar
eldur kom upp í honum, en 20
manns urðu eftir á pallinum við
það hættulega starf að reyna að
ráða niðurlögum eldsins.
Ábatasöm áhætta
„Þetta er að sjálfsögðu á-
hættustarf ”, segir einn af tals-
mönnum þeirra oliufyrirtækja,
sem vinna oliu i Norðursjó.
„Veðrin þar um slóðir eru verri
enannars staðarþarsem olia er
unnin úr sjó, ölduhæðin er
meiri, vindarnir hvassari og
brotsjóirnir hættulegri ef þeim
tekstað laska mannvirkin. Ená
móti kemur lika, að þessi störf
eru langt um betur borguð en
önnur störf við oliuleit og oliu-
vinnslu.”
A brezku vinnslusvæðunum
einum i Norðursjó hafa 54
mannslátið lifið og meira en 200
slasazt verulega á þeim 11 árum
sem liðin eru siðan oliuleit hófst
á þessum slóðum, en hin gifur-
lega háu laun eru þess valdandi,
slysunum, sem orðiö hafa á
þessum slóðum. Alvarlegasta
slysið af þvi tagi varð árið 1965
þegar oliuborpallur valt fyrir
utan Englandsstrendur og 13
manns drukknuðu.
Brezku læknasamtökin hafa
látið reikna út áhættustaðal fyr-
irstarfsmenn við oliuvinnsluna.
Þeir komust að raun um það að
starfsmaður á borpalli er i tiu
sinnum meiri lifshættu en kola-
námuverkamaður, og 50 sinnum
meiri hættu en venjulegur verk-
smiðjustarfsmaður.
Þess vegna er hvergi slegið
slöku við að auka öryggið á öll-
um sviðum, bæði um borð á
pöllunum og við gerð þeirra.
Pallárnir 25 og hinar niu
dælustöðvar á brezka svæðinu
hafa þurft að fá blessun sér-
stakrar nefndar, sem vinnur
eftirlitsstörf samkvæmt mjög
ströngum staðli um öryggi á
vinnustöðum. Og við hvern pall
og hverja stöð skal alltaf vera
björgunarbátur til taks til að
geta bjargað mönnunum ef eitt-
hvað verður þess valdandi að
þeir fara i sjóinn.
Dráttarbátarnir, sem sendir
voru hingað á Islandsmið til að
vernda veiðiþjófa hennar
að aldrei er skortur á vinnu-
krafti þrátt fyrir þá ógn, sem
slysin eru.
27 kafarar drukknuðu
En þótt störfin séu hættuleg,
þá eru þau lika jafn mismun-
andi og þau eru mörg, og það á
við um áhættuna. Starf kafar-
ans er lang áhættumesta starf-
ið, og það hafa 27 kafarar látizt
þarna. Þeir þurfa að vinna á
miklu meira dýpi en starfs-
bræður þeirra við oliuvinnslu
annars staðar, og þess vegna er
þeim mun hættara við þvi sem
kallað er köfunarsýki — en það
er svo nefnt þegar blóðið nánast
„sýður” i þeim.
En mörg önnur dauðsföll á
hollenzkum, norskum og brezk-
um vinnslusvæðum i Norðursjó
flokkast lika undir mannleg mis
tök. Járnsuðumaður lét lifið
þegar logsuðutæki sprungu i
höndum hans, einn dó sam-
stundiser hann varð fyrir þegar
ankerisvir slitnaði. Ýmis vinnu-
slys hafa þannig orðið vegna að-
gæzluleysis eða af öðrum ástæð-
um en veðurham og vindgangi.