Alþýðublaðið - 11.01.1977, Blaðsíða 14

14 LISTSR/MENNING
Þriðjudagur 11. janúar 1977 SKfö"
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ:
Einn fremsti leikstjóri Breta leikstýrir Lé
l'&tmmSír tonung'1 ' Þjóðleikhúsinu
Nýlega hófust
æfingar i Þjóðleik-
húsinu á leikriti Shake-
speares, Lér konungur.
Einn af þekktustu
yngri leikstjórum i
Bretlandi, Hovhanness
I. Pilikian stjórnar
verkinu, en leikmynd
gerir Ralph Koltai,
sem er yfirleikmynda-
teiknari við Royal
Shakespeares
Company i London.
Lér Konungur hefur aldrei
áður verið fluttur hér á sviði, en
þetta er einn kunnasti harm-
leikur Shakespeares og almennt
talinn hinn vandasamasti. Lér
hefur hins vegar verið fluttur i
útvarp. Steingrimur Thorst-
einsson þýddi fyrst leikinn fyrir
tæpri öld, sú þýðing hefur aldrei
verið leikin. Það er þýðing
Helga Hálfdánarsonar sem hér
veröur leikin, eins og i út-
varpinu um árið.
Stefán Baldursson er
aðs toðarleikst jóri, Rúrik
Haraldsson leikur Lé konung,
Baldvin Halldórsson fiflið, Er-
lingur Gislason Jarlinn af
Gloster og Kristbjörg Kjeld,
Anna Kristin Arngrimsdóttir og
Steinunn Jóhannesdóttir
dæturnar, Goneril, Regan og
Kordeliu. Leikst jórinn, Pilikian,
hefur staðið fyrir ýmsum mjög
umræddum sýningum i Bret-
landi undanfarin ár, t.d. i
hátiðarleikhúsinu i Chichester
og á Edinborgarhátiðinni.
Koítai er i hópi fremstu leik-
myndateiknara" heimsins um
þessar mundir og fékk m.a.
fyrstu verðlaun á alþjóðastef nu
leikmyndateiknara i Prag i
fyrra.
Frumsýning á Lé konungi er
fyrirhuguð 2. marz.
Myndin er af leikstjóranum
Hovhanness I. Pilikian.
„Rotturnar
deyja á
gangstétt-
um úti”
Bölverkssöngvar heitir nýút-
komin ljóðabók eftir Erni Snorra-
son.
Titill bókarinnar, Bölverks-
söngvar, er að sögn höfunda
„órökstudd þýðing á nafninu
Maldoror” sem Isidore Ducasse
orti um. Um hann segir i
formála: „Isidore Ducasse, öðru
nefni greifinn af Lautreamont, er
sem næst óþekkt skáld á islenzku.
Það sem hér er ritaö um hann er
ekki hugsað sem kynning á skáld-
inu. Oðru nær. Sennilega er ekki
ráðlegt að kynna neinum ljóð
hans eða hugsanir, þ.e. hann
verðurekkikynnturneinum. Hins
vegar er hugsanlegt að leggi
menn upp i langa ferð, að þeir
komi fram á veðurbarða vörðu á
hæð nokkurri reista i minningu
þessa óbilgjarna ungmennis. Frá
þessum stað má sjá mannlifið i
undarlegu ljósi”.
í lok formálans segir svo um
innblástur höfundar og hugmynd
hans aö verkinu:,,."L’homme
approximatif” eftir Tristan
Tzara var oft við höfðalag mitt er
Bölverkssöngvar voru ritaðir.
Þetta var um jólin 1968 að kvöldi
dags, að kráka barði óvægilega
væng sinum við glugga minn, sá
ég hana siðan hverfa upp i myrk-
an klukkuturninn á klaustri heil-
ags Mauritiusar, i Clervaux, þar
sem ég dvaldi um þær mundir.
Þessi kráka var aflvaki þessara
söngva. Hafa þeir legið óhreyfðir
hjá útgefanda siðan 1970, að þeir
eru nú dregnir fram til birtingar.
•■Híannski vegna þess að þeir timar
eru komnir að rotturnar fara að
skriða úr holum sinum og deyja á
gangstéttum úti fyrir augliti
manna”. Bölverkssöngvareru 32
blaðsiður að stærð, útgefandi er
Helgafell.
—ARH
„Embættismannalýðurinn
og kampavínsdtykkjan”
Á næstunni munu af
og til birtast i Alþýðu-
blaðinu hugleiðingar
eftir höfund, sem notar
dulnefnið Orion XXX.
— í þessum greinum
verður fjallað um
ýmislegt á stjómmála-
sviðinu, og líklega ekki
skafið utan af hlut-
unum. Hér á eftir fer
fyrsta greinin:
Það er orðin nokkuð gömul
venja, að formenn stjórnmála-
flokkanna rita langhund við lok
hvers árs og fjalla um ýmis
helztu mál á hinu pólitiska sviði
ársins, sem er að kveðja. Einnig
bregður fyrir vangaveltum um
hvað sé framundan, þótt þessir
garpar gerist ekki beinir spá-
menn, sem varla er von til.
Hvað gera broddarnir.
Það skein i gegnum þessar
greinar allar, að margt hefur
farið ömurlega hér á nýliðnu
ári. Eini ljósi punkturinn er
veruleg verðhækkun á erlend-
um markaði á fiskafurðum okk-
ar, einkum þó i Bandarikjunum.
Þessi verðhækkun erlendis
hefur stuðlað að þvi, að veruleg
minnkun á viðskiptahalla er nú
likleg, ef sómasamlegt aðhald
er fyrir hendi. Vonandi læra
landsfeðurnir af reynslunni. Ef
þeir gera það ekki eru þeir ekki
ásetjandi til frambúðar. Nú er
búið að sökkva landinu eða
þjóðinni i slikar ofsa skuldir að
ekki verður meira að gert að
sinni. Það er ofviða hverri þjóð
að greiða fimmtu hverja krónu
til lengdar af gjaldeyristekjum
sinum.þetta verða þessir menn
að skilja og taka mið af, hvað
sem liður kennisetningum ein-
hvers flokks. Það er stöðugt
nuddað á þvi, að allur almenn-
ingur verði að herða ólina, en
sýna þessir broddar einhver
merki um það, að þeir geri slikt
hið sama? Það væri fróðlegt að
fá um það dæmi.
Embættismannalýður-
inn.
Fróðlegt var að heyra i
þremur æðstu mönnum okkar
um áramótin, þ.e.a.s. forset-
anum, biskupnum og forsætis-
ráðherranum. Biskupinn hélt
stórmerka predikun kl. 11 á
nýársdag eins og gömul venja
er
En kirkjugestir voru að
þessu sinni sárafáir. Ekki eru
boðskort send út hjá biskupi
eins og gert er hjá forsetanum
sama dag kl. 13. En þar kom
embættismannalýðurinn og
mætti vel og sparaði ekki
kampavinið, enda billega
fengið, borgað af almenningi
þessa lands. Að mati greinar-
höfundar og sennilega margra
annarra, hefðu þó margir hverj-
ir embættismannanna haft gott
af þvi að hlýða á biskupinn og
muna orð hans. Forsætisráð-
herrann hóf mál sitt með þvi að
vitna til þessara orða i „Gullna
hliðinu”;Það er löng leið frá Is-
landi til himnarikis. Það má nú
segja”.
Himnariki.
Já, það má nú segja og meira
en það. Litt virðist hún vera háð
breytingum til hins betra, ef
dæma má eftir atburðum sein-
ustu ára. Að visu eru komin ný
lög frá Alþingi um rannsóknar-
lögreglu og meira fjármagni er
veitt til lögreglunnar en áður
hefur verið. En spyrja má: Er
þetta leiðin að himnariki? Varla
mun meirihluti þjóðarinnar
hallast að þeirri skoðun. Betra
væri fyrir landsfeðurna og ýmsa
aðra áhrifamenn að hlúa meira
að margvislegri starfsemi
hinna ýmsu félaga i landinu, svo
sem iþróttafélaga og leikfélaga.
Það er til skammar hve Alþingi
sýnir þessum málum litinn
ræktarhug. Unglingavanda-
málið svonefnda, væri vart til,
ef hinir velöldu unglingar gætu
eytt orku sinni við iþróttir og
leiki og aðra holla skemmtan.
Hvergi er meiri sjálfboðaliðs-
vinna en hjá iþróttahreyfing-
unni og ber að meta þetta starf
að verðleikum. Það er engin
fyrirmynd til hjá embættis-
aðlinum i þessu efni og þvi tæp-
ast með réttu unnt að áfellast
unglinga, er hvergi geta unað
við heilbrigða skemmtan eða
starf. Hér þarf til að koma
grundvallar breyting hjá opin-
berum aðilum. Verði þessi
breyting, má ætla, að skammt
sé i þau orð að segja megi að við
nálgumst himnariki með góðri
hegðan, hvað sem veglengdinni
h'ður. ORION
Útreikningar sýndu að þyngd
þessa hlutar var allt að 1000
tonn, v ar hér á ferðinni einhvers
konar risavopn.
Tækni/Vísindi
í þessari viku: Jörðin: Fljúgandi ruslatunna -1.
Árið 1972 urður radarstöðvar i
Bandarikjunum vararvið gifur-t
lega stóran hlut sem fór á mik-|
illi feröi gegn um frá austri til|
vesturs.
Menn biðu i ofvæni eftir þvi
livar þessi ókennilegi hlutur
myndi lenda. En allt i einu þcg-
ar liann átti einungis eftir 58 km
til jarðar tók hann strikið út i
geiminn. Sérfræðingar álita ná
að þarna hafi verið á ferðinni
loftsteinn, sem hcfði getað vald-i
ið gifurlegu tjóni, ef hann hefði
lent á iörðinni.
Þarna skall hurð nærri hæl-|
um. En þetta minnir á þá stað-l
rcynd að jörðin er eins ogj
fljúgandi öskutunna. Arlegaf
lenda hér um það bil 16000 tonn j
af geimsteinum og geimrykil
sem verða á vegi jaröarinnar á |
Indngsólihennarumgeiminn. I