Vísir - 20.08.1971, Blaðsíða 6

6
V í SIR. Föstudagur 20. ágúst 1971,
Hagkvæmt
Viljið þiér selja góðan bíl á réttu
v'erði?
ryjir 300 kr. kostnaðarverð komum
tiugsanlegum kaupendum í sam
band við yöur. Gildistími er 2 mán
aðír. fjigin sölulaun. Nauðsynlegar
jppKtsingsr með nákvæmri lýsingu
á bílnuvn ásamt ofangreindum
vostnaöi teggist inn í bréfakassa
>kkar Álfheimum 42 auðkennt
,SölubCl“. Einnig sótt heim eftir
>öntunum laugardaga og sunnu-
iaga Sala bílsins tilkynnist okkur
>eg»;.
Sölumiðstöð bifreiða
slmi 82939 milli kl. 20 og 22
daglega.
Iltllll I /É f//
Verjum
gróður
mmmm

Skilnaðar-
kveðjur
Eftir 14 ára búsetu með lög-
heimili I Reykjavík, er ég fluttur
í einn a? svokölluðum „svefn-
bæjum“ Reykjavíkur. — (Undir
þá flokkast víst Seltjamames,
Mosfellssveit, Kópavogur, Garða
hreppur og Hafnarfjörður að
nokkm leyti)_ Tíu ár af þessum
fjórtán hefur Reykjavík samt
verið „min soveby". þar sem ég
hefi unnið utan borgarinnar
þessi ár, þótt ég hafi greitt
skatta mina og gjöld til höfuð
borgarinnar allan tímann.
Fyrstu ár míns búskapar í
Reykjavík gerði ég ítrekaðar til
raunir til þess að fá úthlutaö
lóðarskiká undir hús en fékk
yfirleitt aldrei svar við þeirri
málaleitan enda hefur vafalaust
enginn stjómmálaflokkur borg-
arinnar talið sig eiga mér lið-
veiz'.u að launá.;
Álögð gjöld hvers árs hefur
mér álltá’f tekizt að grelða fyfif '
lok álagningarárs, þar með tal-
ið alm.tryggingagjaíd og sjúkra
samlagsgjald en gjöld þessi eru
alltaf greidd fyrir yfirstandandi
ár.
Að þessum inngangi loknum,
langar mig til þess að skýra
lauslega frá kveðju borgarinn-
ar til mín og minnar fjölskyldu,
er við fluttum þaðan nýlega.
Þessar línur em ekki skrifaö
ar af neinni beiskju eða óvildar
hug til höfuðstaðarins heldur til
þess að reyna að opna augu
manna fyrir hinni ópersónulegu
„vélmennsku", sem víða virðist
nú ryðja sér til rúms, einkan-
lega hjá opinbemm fyrirtækjum.
„Robot“ eða vélmenni getur sjálf
sagt verið gott, sé það „matað“
á réttum upplýsingum en getur
orðið býsna hættulegt ef skökku
„prógrami" er stungið að þv£.
Hefst nú frásögnin af viður-
eigninnj við skrímslið:
Fjórum dögum eftir brottflutn
ing okkar I nágrannabæ Reykja
víkur fór konan mín meö nokk-
urra mánaða gamalt bam okk-
ar ti! reglubundinnar skoðunar
og bólusetningar 'á Heilsuvemd
arstöðina I Reykjavik. Heimsókn
þessi virtist ætla að takast hið
bezta. Konan hélt síðan af stað
út með viðkomu í „móttök-
unni“. Þar bað hún um tíma fyr
ir næstu „heimsókn" en lækn-
irinn hafði sagt henni að fá tfma
eftir ca. 1 mánuð, þar sem nú
væri aðeins bólusetning við kúa
bólunni eftir Þama fengum við
kveðju höfuðborgarinnar. Fékk
hún þarna að heyra smá-lexíu
um það, að Reykvíkingar
greiddu þá þjónustu. sem þama
væri veitt, sú þjónusta væri fyr
ir Revkvíkinga eina en „utanbæj
arfólk“ ætti þama engan að-
gangsrétt.
Ég spurði sjálfan mig nokk-
"ufrá sþuminga og leýfi mér að
skjóta þeim spurningum áfram
“'tll' hhitaðeigamli"málsvara borg
aryfivalda: 1) Hvort ofannefnd
ur fulltrúi tali í anda þeirra
stefnu (margir tala nú um vem
legan samruna fyrrnefndra
staða f Stór-Reykjavík) eða
hvort þessi „robot“ hafi ekki
fengið hjá þeim rétt „forskríftar
spjald?" 2) Þýöir þessi málsmeð-
ferð. aö ég og aðrir sem ál'ika
kveðjur hljóta fái ógjaldfallinn
hluta 8.040.00 króna sjúkrasam
lagsgjalds ársins niöur felldan?
3) Telja borgaryfirvöld, að aliir
þeir kalkvistar, sem viröast
myndast á hinni lim-miklu
„Alma mater“ höfuðborgarinn-
ar, séu burtu klipptir, svo að
sómasamlegt megi teljast?
Burtfluttur.
Menningar-
snauðar
útsfillingar
44
//
Og hér er enn eitt orð í þágu
hreinlætisins:
„Ég féllst sannarlega á þá
skoðun Ragnars f Smára, að
„sópa“ beri með gát, svo að
ekki fari forgörðum ýmislegt
það sem betur er ótýnt.
Hins vegar þykir mér borgar-
stjórinn okkar latur við að
„reka trippin" hvað snertir út-
gáfu reg!ugerðar og um fram-
kvæmd snyrtimennsku. Sú ó-
hæfa er látin viögangast, aö lóð
ir og garöar séu í óhiröu ár eft
ir ár og íbúöir sem og verzlunar
og iðnaðarhús séu ómáluö og
illa hirt ár eítir ár. Slíkt á ein-
faldlega ekki aö þo!a. Ber borg-
arstjórn tvímælalaust skyJda til
að aðhafast eitt>hvað f málinu.
Til dæmis setja reglugerð um
viðhald og snyrtingu sé bún
ekki fyrir hendi og ^
Iit með að ákvæði séu hakfin
skilyröislaust annars að láta
snyrta og mála á kostnaö eig-
enna. Slík framkvæmd getur
aldrei talizt ti! skerðingar á ein
staklingsfrelsi því að subbuhátt
ur einstakra borgara á aln«anna
færi er ekki einkamál helduT
kastar rýrð á þá sem þun’a
nærri þvílíku að búa og það að
ósekju. Það getur á stundum
valdið saklausum beinu fjárhags
tjóni að „s!abbmenni‘‘ fái aðfara
sínu fram.
Þá kem ég að atriöi. sem
lengi hefur sært mig, en það er
hin furðulega árátta húsmæðra
hér að hengja þvott tij þerris
og viöra íatnað og teppi á svöl-
um fbúða sinna alla daga. Þessi
háttur varpar leiðinlegum blæ
á annars þokkaleg hús og bend
ir til menningarsnauðra sambýl-
ishátta. Margir erlendir gestir
mfnir hafa undrazt þessa stöð-
ugu tauburrkun okkar og haft á
orði skyldleika okkar við
Napolibúa og Sikileyinga. En þá
ber að hafa f huga að svona út-
stillingar á þvotti sjást aðeins
í fátækrahverfum Suðurlanda á
daginn. í löndum þar sem menn
ing þykir f bezta lagi er bannað
að hengja út þvott á svalir eftir
kluklcan 10 á morgnana.
M. M.
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15
VtSIR i VI KU LO M N
HA NDDÚK i ■iilMlllllHIIIJIilllll 1 MSA \Æl mmm )RA m M
VÍSIR í VIKULOKIN
fylgir aðeins til fastra áskrifenda.
Vönduð mappa getur fylgt á
kostnaðarverði.
VÍSIR í VIKULOKIN
er orðin 388 síðna litprentuð bók í fallegri möppu,
sem inniheldur allt sem viðkemur konunni og
heimilinu.
VÍSIR í VIKULOKIN
er afgreiddur án endurgjalds frá byrjun
til nýrn áskrifendu.
(nokkur tölublöð eru þegar uppgengm)