Vísir - 15.06.1972, Blaðsíða 9

VtSIR. Fimmtudagur 15. júni 1972.
9
Umsjón EA og ÞS
Einn af þeim sjúkdóm-
um, sem konur fá oftast
er bólga í þvagfærum, en
hún er allt að því 10 sinn-
um algengari hjá kven-
fólki, en körlum. Jafnvel
börn fá alloft snert af
blöðrubólgu. Ein helzta
hættan við þennan sjúk-
dóm er sú, að alvarlegir
nýrnasjúkdómar geta
fylgt í kjölfarið ef ekki
tekst að stöðva sjúkdóm-
inn í tíma. Þótt sjúkdóm-
urinn sé svona alvarlegur,
veit almenningur yfirleitt
sáralítið um hann.
Algengasta orsökin
Bólga i þvarfærum skiptist
alallega i þrennt: blöðrubólgu,
Hvernig höldum við
nýrunum heilbrigðum?
— Þvagfœrabólga er allt að þvi 10 sinnum algengari hjó kvenfólki en karlmönnum — 4% af
konum gengur með þvagfœrabólgu, ón þess að nokkurra einkenna verði vart.
þvarrásarbólgu og bólgu i nýr-
um. Algengasta orsökin eru
svokallaðar colibakteriur (sem
finnast i þörmunum). Köld böð
og ónógur klæðnaður er einnig
oft orsökin. Hætt er við að þunn
nælonundirföt, stuttbuxur eða
minipils sé ekki hentugasti
klæðnaðurinn fyrir konur, sem
vilja komast hjá þvi að fá þenn-
an sjúkdóm.
Sjúkdómurinn
kemur aftur og aftur
Læknavisindin þekkja ekki allar
orsakir þvarfærabólgu. Smá-
vægilegur galli á þvagfærum er
ekki óalgengur, en slikt er hægt
að sjá á röntgenmynd. Fjölda-
margir hafa engan slikan galla,
en virðast af einhverjum ástæð-
um fá sjúkdóminn aftur og aft-
ur. <■
Leitið strax læknis
Algengasta einkenni þvagfæra-
bólgunnar er að sjúklingnum
finnst hann stöðugt þurfa að
tæma blöðruna, sviði i þvarrás-
inni, krampi eöa verkur. En ein-
kenninn eru mjög ólik hjá sjúkl
ingum. Stundum eru þau mjög
létt, en hjá mörgum konum er
sársaukinn meiri en við barns-
fæðingu. Verði maður var ein-
hverra þessara einkenna, er
nauðsynl. að leita strax læknis.
Foreldrar ættu lika að gefa
nákvæman gaum að börnum
sinum, t.d. ef þau hafa þvaglát
mjög oft. Ýmisk. vandamál i
sambandi við þvaglát barna,
svo sem að missa i rúmið, or-
sakast einmitt oft af þvagfæra-
bólgu. Nái bólgan til nýrnanna
fylgir oftast hiti og verkur i
baki. Það er oft erfitt að greina
nýrnaverk frá verk i eggja-
stokkum, eða þreytuverk i baki.
Lyfjameðferð
nauðsynleg
Á siðustu árum hafa komið
fram geysimörg lyf til þess að
lækna þvagfærabólgu, en mjög
er mismunandi hvaða lyf hæfa
hverjum. Oft dugar lyfjakúr i
10-14 daga, en komi bólgan aftur
og aftur er nauðsynlegt að taka
lyfin i fleiri mánuði, og er þá
fylgst með þvagi sjúklingsins..
Einnig er ekki óalgengt að bólg-
an sé „þögul” eins og kállað er.
þ.e. að engin einkenni séu
sjáanleg. Talið er að um 4 af
hverjum 100 konum gangi með
svokallaða ”þögla” bólgu.
Jafnvel nýrnabólgan lýsir sér
stundum aðeins i þreytu. Væg
einkenni gera það oft að verk-
um, að fólk gengur með sjúk-
dóminn lengi, án þess að vita
um hann, og geta nýrun skaðasi
óbætanlega við það.
Leitið læknis
Það er sáralitil fyrirhöfn að láta
kanna hvort um þvagfærabólgu
er að ræða. Oftast dugar að
senda þvagprufu i ræktun, þó að
slik rannsókn sé ekki alltaf
áreiðanleg. Oft þarf að senda
þvag nokkrum sinnum, til þess
að hægt sé að reiða sig á niður-
stöðuna. Blóðrannsóknar er
einnig þörf, eigi að rannsaka
nákvæmlega, hvort nýrun starfi
rétt og hvort sökk sé óeölilega
hátt i blóðinu,en það bendir til
bólgu. Rannsókn á blóði og
þvagi er nauðsynleg, til þess að
kanna hvort um þvagfærabólgu
er að ræða. Það er vissulega full
ástæða til þess að vera á verði
gagnvart þessum sjúkdómi,
sem getur valdið miklum óþæg-
indum og skaða.
ÞS.
w
w
BLUNDUR OG BRODERINGAR..
Skyrtublússur og muss-
ur halda stööugt velli sín-
um, og þess háttar
klæönaður virðist einna
mest ríkjandi í sumartízk-
unni í ár.
Blússurnar og mussurn-
ar eru þannig klæðnaður
að hægt er að klæðast
þeim allt árið um kring,
og við næstum hvaða að-
stæður sem er.
Þessar ungu og hýru
stúlkur sem við sjáum á
meðfylgjandi myndum
sýna það sem nágrannar
okkar Svíar bjóða upp á í
sínum tízkuheimi.
Blúnduefnin eru þar mjög
vinsæl, en ekki er þó enn
farið að bera mikið á
þeim í tízkuverzlunum
hérlendis.
Ýmiss konar svuntur og
litla kjóla utan yfir, peys-
ur og buxur bjóða verzl-
anir hér þó upp á, mikið í
köflóttum efnum. Sniðið,
hefur verið vítt, sú víddin
sem blekkt hefur fólk og
komið hefur kjaftasögum
af stað. Spurningin vakn-
ar yfir kaffibollunum, en
gengur síðan milli
manna, þartil hún kemur
fram í formi staðreynda.
Þess háttar vídd í
fatnaði er þó dálitið farin
að minnka, enda verið
vinsæl um nokkurn tima,
en virðist þó ætla að halda
velli í sumar.
En svo vikið sé aftur að
sænsku stúlkunum í
blúndunum og bródering-
unum, þá má geta þess að
flestar eru blússurnar úr
léttum bólullarefnum og
allar hvítar að lit. Innan
undir eru hafðar blússur
eða peysurog jafnvel ekki
neitt.
Fyrsta myndin sýnir
blússu með víðum erm-
um, hneppta niður og með
belti um mittið. Undir er
höfð rauð- og hvítköflótt
skyrtublússa.
Stúlkan við hliðina sýnir
blússu með púffermum,
og breiðum kraga, en
síddin er ekki nema rétt
niður í mitti. Rauð ber,
sem alls staðar fást hér í
tizkuverzlunum eru höfð
til skrauts.
Blússa eða mussa með
rúnnuðu hálsmáli og víð-
um ermum kemur þar
næst, en undir er köflótt
skyrtublússa til þess að
gera heildarsvipinn
skemmtilegri.
í neðri röðinni kemur
svo blússa úr bómullar-
popplini með sniði, alls
ekki nýju af nálinni, en
lífgað er upp á með
svartri slaufu í hálsinn.
Sjómannatízkan svo-
kallaða herjar á tízku-
heiminn, og við hliðhinn-
ar sígildu skyrtu, er blússa
með sjómannakraga. Að
framan er v-hálsmál og
hneppf niður.
Að síðustu er svo víð
mussa með mjög víðum
ermum og rósabrydding-
um í hálsmálinu.
Allurerþessi klæðnaður
þannig, að auðvelt ætti að
vera fyrir hvern og einn
að setjast niður með
blúndu- eða popplinefni,
ag sauma og sniða frá eig-
in brjósti.
— EA