Vísir - 19.06.1972, Blaðsíða 15

VÍSIR. Mánudagur 19. júni 1972.
15
Draumlaus svefn
orsök tímburmanna
Umsjón:
Edda Andrésdóttir
,,Ég hef ekki sofið
nógu vel um nokkurn
tima. Ég þjáist af
höfuðverk, ég hef bletti
fyrir augunum, og mér
finnst eins og heilinn
starfi ekki. Mér er kalt,
en ég svitna, og ég get
ekki unnið”.
Hver kannast svo sem ekki
viö þetta. Þetta er nokkuö sem
kemur fyrir hvern og einn, aö
sofa af einhverri ástæöu ekki
nógu vel eða lengi. Þaö var boð-
iö til stórrar og mikillar veizlu,
sem stóð langt fram á nótt, eða
þá að setið var yfir sjónvarpinu
langt fram eftir kvöldi, og svo
getur það hreint og beint verið
að maður eigi erfitt með svefn,
sama hvað maður reynir.
Það er þvi varla nema skilj-
anlegt að svefnpillur og svefnlyf
eru eins mikið notuð og raun ber
vitni. Fæstir vilja lenda i þvi, að
vakna snemma til þess að mæta
til vinnu, algjörlega óútsofinn.
En það er þó galli á gjöf
Njarðar. Svefnpillur veita ekki
þann eðlilega og rétta svefn,
sem hver maður þarf á að
halda. Af svefnpillum sefur
maður mjög djúpt og öðlast ekki
)á drauma i svefninum eins og
skyldi. Afleiðingar vilja svo oft
verða þreyta, spenna og alls
kyns truflanir, jafn andlega sem
likamlega.
Vitneskjan um það, að hver
manneskja þarfnast þess að
dreyma á meðan hún sefur, er
ekki gömul, en hún er stað-
reynd.
Annars eru svefnlyfin ekki
eina ástæðan fyrir þvi að fólk
sefur fullkomlega draumlaus-
um svefni, heldur einnig alkó-
hól. Margir læknar telja það
ástæðu timburmannanna svo-
kölluðu.
Hver ein og einasta mann-
eskja þarfnast hvildar, og hvild-
ina öðlast hún bezt með svefnin-
um. Hvers vegna manneskjan
og öll önnur dýr eru þannig gerð
er ekki gott að svara. En um það
bil einum og hálfum tima eftir
að manneskja sofnar, byrjar
hana að dreyma. Draumarnir
geta staðið i yfir allt að 10-30
minútum, en eftir það sofnar
hún mjög djúpt i um það bil 60
minútur.
Þeim svefni, sem hver þarf á
að halda á einum sólarhring má
skipta ihluta. Einn hluti stendur
yfir i 90 minútur, fyrst draumar
i misjafnlega langan tima, eins
og áður er getið, en siðan tekur
við þessi djúpi draumlausi
svefn, og samanlagt tekur þessi
eini hluti 90 minútur. Þannig
endurtekur þetta sig, þann tima
sem sofið er.
Meðan manneskju dreymir,
geta þeir sem vakandi eru og
horfa á, séð hvernig augun
hreyfast hratt undir augnalok-
unum. Ef manneskjan er siðan
vakin rétt á meðan á draumun-
um stendur, verður hún langt-
um ruglaðri og þreyttari, heldur
en ef hún er vakin upp i hinum
djúpa draumlausa svefni.
Að vera vakinn upp af djúpa
svefninum, veldur þvi að fólk
man ekkert af þvi sem það hefur
verið að dreyma fyrr um nótt-
ina. En aftur á móti ef einhver
er vakinn i miðjum draum og
liggur dálitla stund kyrr, rifjast
allurdraumurinn að mestu leyti
upp.
En aðeins það að þurfa að
fleygja sér yfir vekjaraklukku,
sem klingir af fullum krafti,
gerir þaö að verkum, að
draumarnir hverfa út i veður og
vind, en ekkert situr eftir.
Fólk myndar sér ýmsar
margir draumar þannig, aðeins
markleysa.en suma dreymir þó
oft hluti sem siðar meir eiga svo
eftir að koma fram i lifinu.
En svo vikið sé aftur að svefn-
leysi sem þjáir marga hverja,
þá vita flestir að of mikill hiti
eða þá of mikill kuldi i svefnher-
bergi getur verið orsök svefn-
skoðanir um drauma. Sumir
segja þá aðeins vera rugl, og
ekkert annað komi þar fram en
það sem fólk er sifellt að hugsa
um, eitthvað sem hvflir þungt á
einhverjum, áhyggjur eða
annað þvi um likt. Enda eru
leysis. Jafnvel litir veggjanna
hafa mjög mikið að segja. En
það eru ýmsar fleiri ástæður
fyrir svefnleysi, svo sem það að
lesa mjög spennandi bók áður
en farið er að sofa, eða þreyta
sig á einhverjum áhyggjum úr
hinu daglega lifi.
Sumir ráðleggja hjónum jafn-
vel aðsofa alls ekki á einni sam-
fastri dýnu. Annar aðilinn getur
verið langtum þyngri, og það
valdið óþægindum fyrir hinn, og
er fólki ráðlagt að nota fremur
tvær dýnur, sem hægt er lika að
færa saman. — EA

Allt merkt með upphafsstöfum
Og nú vilja þeir láta
merkja allt með bók-
stöfum. Peysur, jakka,
töskur, dúka og húfur.
Bókstafirnir eiga að
vera stórir og áber-
andi, og auðvitað eiga
þeir að tilheyra nafni
hvers þess sem i fötun-
um gengur eða sem á
hlutina.
I dúka og föt er bezt
að sauma stafina með
finu garni, og þá helzt
moulinéegarni, en
einnig er hægt að
klippa stafina út úr filt-
er eða öðru efni og lima
þá siðan á, þó búast
megi við, að þeir eigi
hætt með að detta af
eftir stuttan tima.
Einnig er hægt að
sauma stafina i með
bómullargarni, en það
verður þó að kljúfa það
áður en byrjað er að
sauma, þar sem það er
annars of þykkt. En
það verður þá lika að
muna að bómullar-
gamið er ekki alltaf lit-
ekta.
Að merkja hlutina
með bókstöfum hefur
lengi tiðkast, en þetta
hefur þó aldrei látið
neitt verulega að sér
kveða i tizkuheiminum,
en svo virðist þó vera
nú. En stafir i dúkum
hafa þó alltaf verið vin-
sælir.
—EA