Vísir - 19.06.1972, Blaðsíða 24

sögðu „rosknir" nýstúdentarnir á skrílshátíð
Pulsur'og brennivin á Þjófthátiö
„Ölvunin kom ekki á óvart"
segir framkvœmdastjóri
,,ftg gct ekki beinlinis sagt, að
éghafiveriðl hátiöarskapi þegar
ég litaöist um i miöbænum aö
kvöldi þjóöhátiöardagsins.ölvun
unglinganna þar var ekki til
þe ss fallin aö kæta mann,” sagöi
liinrik Bjarnason framkv.istj.
Æskulýösráös, i viötali viö Visi i
morgun. Hann lét þess þó getiö,
aö ölvunin heföi ekki komiö
honum svo mjög á óvart.miöað
viö þaö, sem áöur var vitað um
áfengisneyzlu unglinganna.
,,Ég er sammála formanni
þjóöhátiöarnefndar um það, að
dansleikjahaldið i miðbænum er
gengið sér til húðar i þvi formi,
sem verið hefur,” hélt hann
áfram. ,,En ég er ekki svo
Viðbjóöslegur fnykur af spýju
ölvaöra manna gaus á móti
inönnum, þegar komiö var inn i
fangagey mslurnar i nýju
Lögreglustöðinni um nóttina eftir
17. júni.
Sóöaskapur og viðbjóöur voru
þau orö, sem oftast komu í hug
alisgáöra manna, sem leiö áttu
um miöborgina i lok hátiöahald-
anna upp úr miönælti, og hreins-
unaraðgerðir lögreglunnar fcngu
áiika iniklu áorkaö til þess aö
draga úr þcssu og hrcingcrningar
fangavarðanna i fangageymslun-
um hreinsuðu andrúmsloftiö þar.
„Það hefur verið talsvert á
annaö hundrað, sem höfðu hér
viökomu i fangageymslunum”,
sagði Þóröur Kárason, fanga-
vörður. „Eftiraðbúiövarað fylla
alla klefa lá þetta fólk eins og
hrúgöld út um alla ganga og gat
ekki einu sinni setið upprétt”.
„Einn bllfarm til viðbótar, og
það hefði orðið að geyma það fólk
i lyftunni”, sagði einn lögreglu-
maður, sem var meðal þeirra 60
lögregluþjóna, er störfuðu um
kvöldið og nóttina — mestan part
að flutningi á ofurölvi unglingum.
(Reyndar hafði þótt keyra um
þverbak á föstudagskvöldiö, þeg-
ar 42 voru settir i fangageymsl-
urnar fyrir ölvunar sakir.)
„Eftir föngum var reynt að
flytja sem flesta þessa unglinga
heim til þeirra — þá, sem gátu
sagt til nafns og heimilisfangs —
en þeir voru anzi margir, sem
voru ekki einu sinni færir um
það”, sagöi Bjarki Eliasson, yfir-
lögregluþjónn. „En ærið oft urðu
lögreglumenn að snúa aftur frá
heimilum þessara unglinga, þeg-
ar þeir komu þar annaö hvort að
tómu húsi, eða þá að heimafólk
var litlu betur á sig komið en ung-
viðið”.
Æskulýðsráðs
viss um að það beri að leggja
niður. Fremur teldi ég ráðlegt að
skipta samkomuhaldinu niður i
smærri samkomur i hverfunum.
Þessi aldurshópur, sem ölvaður
skemmti sér i miðbænum, á i
nógum vandræöum með
skemmtihald sitt.þó að ekki sé
lokað lika fyrir dansleikjahaldið
þetta kvöld. Eni það er með þetta
mál eins og svo mörg önnur, það
er ekki auðvelt að benda á ein-
hverja patentlausn, sem leyst
geti vandann.”
„Það er sifellt verið að skella
skuldinni á foreldrana, en
áfengisvandamálið er flóknara en
svo, að hægt sé að smella fingri
og visa þvi einfaldlega heim til
„I minum augum var þessi 17.
júni frábrugðin venjunni að þvi
leyti, að aldrei fyrr hefur verið
jafn fátt i miðbænum á úti-
skemmtuninni, og aldrei jafn litill
hluti þess fullorðið fólk, og ekki
fyrr borið jafnmikið á ölvun. —
Ennfremur sáust ekki stúdentar,
sem annars setja svip sinn á
þennan dag, þvi eftir miðnætti
virtust þeir horfnir”.
Þeir sem störfuðu að þvi að
hreinsa göturnar eftir hátiðahöld-
in höfðu ærinn starfa, þvi að um-
gengnin var hroðaleg að venju.
Bréfaruslið og flöskubrotin þöktu
götur og rennisteina.
Margur mátti hrósa happi að
sleppa úr fólksfjöldanum urri
kvöldið, án þess að hljóta stór-
meiösli af flöskum, sem ölvaður
Ilér áður fyrr fengu menn sér
snúning i Gúttó, cn á 17. júni var
dansaö á bilastæðinu, þar sem
Gúttó áður stóð. og sneru menn
sér þar i ræl og skottis cins og i
gamla daga. Liklega hefur
ölvunin þó verið öliu minni
meðan húsið stóð en hún var
þessa 17. júni nótt. Amk. varð
ibúum við Vonarstrætið litt svcfn-
samt meðan dansinn dunaði á
Alþingisbilastæðinu.
Þarna ægði öllu saman, ráð-
settum eldri hjónum, drukknum
unglingum, sjómönnum, prúð-
búnu þjóðdansafólki stúdentum
og lögreglu. Allt dansaði hvað
innan um annað, hver á sinn
hátt. Unglingarnir dönsuðu eilifa
hringdansa með miklum látum og
var gjarnan einn stúdent i
miðjum hringnum, sem lét ljós
sitt skina i tilefni dagnsins. Á
milli mátti svo sjá hörkufina ræla
foreldrahúsanna,” sagði Hinrik
ennfremur. „Ég veit jú, að for-
eldrarnir eiga i mörgum til-
fellum sökina. Ég fylgdist til að
mynda stutta stund með þvi, er
lögreglan fékkst viö að hringja
heim til foreldra þeirra unglinga,
sem i vörzlu lögreglunnar voru
aðfaranótt 18. Það náðist ekki
samband nema við, held ég megi
segja, helminginn af þeim sem
hringt var til, og margir for-
eldranna voru hreint ekkert á
þeim buxunum að sækja börnin
sin”.
Að lokum lét Hinrik þess getið,
að honum félli það ekki, þegar
verið væri að tala um áfengis-
vandamál unglinganna:
„Áfengismálið er EITT,” sagði
hann. —ÞJM
skrill kastaði frá sér — og miðaði
þá gjarnan þangað, sem ein-
hverjir stóðu fyrir.
„Það var stöðugur straumur
fólks frá miðnætti og fram til
morguns — allt með minniháttar
skrámur og skurði, sem það i
flestum tilvikum hafði hlotið af
flöskubrotum, eða að það hafði
orðið fyrir höggi af flöskum”,
sagði Sigurður Þorgrimsson,
læknir, sem var á vakt þessa nótt
á slysadeild Borgarspitalans.
Þrir lögregluþjónar urðu aö
vernda læknaliðið um nóttina
vegna óláta drykkjulýðs, sem
þurfti læknisaðstoðar við. Kom
jafnvel til slagsmála i aðgerðar-
stofu deildarinnar. — Alls nutu 40
manns umönnunar hjúkrunar-
liðsins þessa nótt. — GP
dansaða af bláedrú og þaulvönu
gömludansafólki, og voru
dömurnar gjarnan á islenzkum
búningi.
Unglingspiltur á heljarmikilli
skinnmussu bauð roskinni peysu-
fatakonu upp i marzúrka en það
varð skammvinn sæla og gafst
hann upp efttir stutta stund eftir
itrekaðar tilraunir til þess að
komast i -takt við frúna.
1 görðununum i kring voru
menn að staupa sig, og þær voru
ófáar tómu vinflöskurnar, sem
földu sig i blómabeðum og
trjárunnum i morgunsárið. Á
slaginu klukkan tvö hætti dansinn
og um leið birtist sveit vaskra
manna sem dró niður fánana. Á
meðan voru menn að væflast um
stæðið með flöskur á lofti, en
smátt og smátt dreifðist fjöldinn.
Einhverjir unglinganna héldu
niður að tjörn og von bráðar
,,Nú er ég i ofsastuöi
öskraði ein 12 ára ofurölvi
á leiðinni niður i gleöina í
Austurstræti. Og þar voru
jafnaldrar hennar og
yngri sem réðu rikjum
meöal þúsunda.
Strætið hans Tómasar var svo
sannarlega á „bernskuskeiði”
að kvöldi þessa hryssingslega
þjóðhátiöardags. Augafull og
rövlandi eigruöu börnin um
fram og aftur, svo fullorðna
fólkið skammaðist sin og labb-
aði meðfram veggjum, kom sér
inn á skemmtihús, eða snautaði
hreinlega heim til sin. Ung ný-
gift hjón brugðu sér andartak
niður i bæ, en hrökkluðust þaðan
jafnskjótt aftur vegna ofur-
gangs barnanna.
„Það rennur bará af manni,
sagði „roskinn” maður um þri-
tugt þegar hann laumaðist úr
krakkaskaranum og beina leið
heim til sin. Við Sigtún var
þröng á þingi og margir að
reyna að komast inn. „Af hverju
hleypiði ekki stúdentum frekar
inn” æpti ein stúdina til dyra-
varðanna. Inni i Sigtúni var
troðningurinn og glasaglaumur-
inn engu minni en i Austurstræti
svo „aðmaðurgatvarla andað”
eins og ung stúlka af Skaganum
orðaði það.
Nýstúdent kom þaðan og inn á
Austurvöll, tók ofan fyrir Krist-
leifi lögregluþjóni þar sem hann
stóð vörð um blómsveig Jóns
Sigurðssonar og ávarpaði hann
innvirðulega: „Hæ stúdent”. Og
Kristleifur sagði að börnin
kæmu ofurölvi og ælandi inn á
lögreglustöð allt niður i. 8 ára
gömul. Eti stúdentarnir og ann-
að fólk voru bara mildir og hýrir
eins og miðaldra menn meðan
„kornabörnin” riktu i Austur-
stræti eins og kóngar og drottn-
ingar. Fullorðna fólkið var ann-
aðhvort á Gúttóplaninu eða inni
á skemmtistöðunum, sem voru
opnir til 2. „Þessi 17. júni er
„Mér finnst að flugfélugunum
liefði verið sæmra að senda okkur
skeyti þar sem lýst væri yfir
stuðningi við okkar baráttu i stað
þess að vera með hótanir” sagði
Björn Guömundsson form. fél. at-
vinnuflugmanna i samtali við Visi
i morgun.
heyrðist skvamp og siðhært ung-
menni tók sundtökin við mikil
fagnaðarlæti kunningjanna á
bakkanum. Ekki urðu það neinir
200 metrar, enda kalt i veðri og
maðurinn ekki sem bezt fyrir-
kallaður. Hann vippaði sér þvi
snarlega upp á bakkann og hélt
leiðar sinnar eins og ekkert hefði i
skorizt, með blautan slo'ðann á
eftir sér.
Hinir vösku, sem höfðu þann
starfa að afmá 17. júni, höfðu
þegar hér var komið sögu, tekið
niður bæði fána og stangir og ekið
þvi á brott. Engin merki voru um
það, sem hér hafði gerzt, nema
einstaka vinflaska á stangli og
ofurölvi maður, sem stóð við
ljósastaur og virtist ekki geta
gert það upp við sig, hvort hann
ætti að láta þar fyrirberast, eða
kveðja þennan félaga sinn og
halda heim á leið, þs
öðruvisi en aðrir sem ég hef lif-
að”, sagði einn sem var að
dansa gömlu dansana á Gúttó-
planinu. „Þegar ég man, þá
voru hér sölutjöld i miðbænum
og litið fylleri, hvaö þá að börn
væru að smakka það”.
Bakkus konungur hefur nú
tekið i félagsskap sinn yngra
fólk en nokkru sinni fyrr. Hann
hefur nú i fyrsta sinn herjað svo
á unglingana að varla stendur
steinn yfir steini. Þegar bjart
var að morgni þess 18. fékk
Austurstrætið loks frið fyrir
ölteiti og flöskubrotum barna
sinna.
Þau voru farin á „fund feðr-
anna” glöö og frjáls, og á meðan
tóku menn sig til og hreinsuðu
miöbæinn hátt og lágt eftir
| þennan 29. þjóðhátiðardag
okkar. (jp
„Hvern djöfulinn viltu þú upp á
dckk” sagði þessi náungi og
þreif hraustlega til mótstöðu-
mannsins meðan Iöggan horfði
á i rólegheitum.
Félaginu barst skeyti frá
Vinnuveitendasambandinu þar
sem tekið var fram að islenzku
flugfélögin áskildu sér allan rétt
vegna sólarhringsverkfalls flug-
manna. Björn tók fram að mörg
erlend flugfélög stæöu með flug-
mönnuro i þessari baráttu gegn
flugvélaránum og sprengjutil-
ræðum, enda væri öryggi far-
þega, áhafnar og flugvélar i hættu
stefnt með núverandi ástandi. 1
Sviss eru verkföll bönnuð, en
flugfélögin þar tóku sjálf ákvörð-
un um að leggja niður flug þennan
sólarhring. 1 morgun var ekki vit-
að hvort islenzku félögin hyggðu á
málsókn á hendur flugmönnum
sinum vegna verkfallsins. — SG
Jóhannes Hóla-
biskup lótinn
Jóhannes Tryggvi Gunnarsson
Hólabiskup lézt laugardaginn 17.
júni. Hann var útnefndur biskup
af PIusi páfa 12. árið 1942 og var
vigður árið eftir. Hann var biskup
i 22 ár og framkvæmdi margar
vigslur. Hann fékk lausn frá
embætti árið 1966 og dvaldi sið-
ustu æviúrin i Bandarikjunum og
átti við mikla vanheilsu að striöa.
— SG
SOÐASKAPUR OG YIÐBJOÐUR
TVÍMENNTU 17. JÚNÍ
Peysufatakonur og drukknir unglingar
Flugfélögin „áskilja
„'*+// vegna verkfalls
Sér Ollan rétf flugmanna
„ÞAÐ BARA
RENNUR
AF MANNI"