Vísir - 11.02.1974, Side 2

2
Visir. Mánudagur 11. febrúar 1974.
visiBsm:
Finnstyöurhiðppinbera gera nóg
til þess aö styrkja almennar
björgunar- og hjálparsveitir?
Anna Þorkelsdóttir, skrifstofu-
stúlka: Nei. En það á að gera allt
sem mögulegt er, til að gera vel
við þessar sveitir. Mér finnst per-
sónulega mjög mikið öryggi að
vita af þeim. Þetta er sjálfboða-
liðastarf sem aldrei verður nógu
mikið þakkað.
Paul Johannsson, tæknifræö.: Ég
hef frekar litla hugmynd um hvað
er gert fyrir þessa aðila hér-
lendis. En i Sviþjóð þar sem ég
hef dvalist, eru svona sveitir
skipulagðar sérstaklega, og
kostaðar af almannafé. Og þetta
starf er mjög vel skipulagt.
Húnar Þórarinsson, starfsm. hjá
isal: — Já, mér finnst það.
Annars hef ég litla hugmynd um
hvernig slikum styrkjum er
háttað. En það er mjög mikið
öryggi að þessum sveitum.
Félagariþeim ættu tvimælalaust
að fá laun fyrir vinnu sina.
Valbjörn Steingrimsson, sjó-
maöur: —Nei. Að visu er ágæt
fyrirgreiðsla af hendi þess opin-
bera, en það vantar fjármagn frá
þvi. Fjárframlögin til sveitanna
mætti auka mikið.
Sigurjón Vilhjálmsson, sölu-
maður hjá Skeljungi: — Nei, og
t.d. mætti styrkja hjálparsveitir
skáta mun meira en gert er. Þær
þjóna mun margþættara hlut-
verki en t.d. slysavarnafélögin,
sem hafa lika betri rikisframlög.
Jón Þorsteinsson, kennari: — Ég
er ekki nákvæmlega kunnugur
hversu mikill hlutur þess opin-
bera er i tekjum sveitanna. En
það er nauðsynlegt að sá hlutur sé
góður/þarsem þessi starfsemi er
i þágu almennings.
Tœknilega framkvœmanlegt
— fjárhagslega hagstœtt
Hækkun á olíuverði ligg-
ur mjög í loftinu þessa
dagana, og reyndar eru
ekki nema fáar vikur siðan
olía hækkaði umtalsvert,
t.d. olia til húsahitunar.
Nú, þegar kreppa hefur
orðiö í oliumálum á
Vesturlöndum, og menn
óttast, að ekki verði jafn-
auðvelt og áður að fá olíu
frá þeim ríkjum sem ráða
yfir olíulindum, rjúka þeir
upp til handa og fóta, sem
ekki kynda hús sín með
hvera- eða borholuvatni.
Fjórðungssamband Vest-
firðinga hélt t.d. stjórnarfund
með alþingismönnum fjórðungs-
ins i janúar s.l. og var m.a. rætt
um áætlaða útgjaldaaukningu
Vestfirðinga vegna hækkunar á
gasoliuverði.
Segir i ályktun frá ráðstefn-
unni, að ráð sé fyrir þvi gert, að
gasoliuverðið verði komið i 16,00
kr. fyrir mitt þetta ár. Um mitt
siðasta ár var þetta verð 5,30 kr.
Þessi áætlun Vestfirðinganna er
kannski ekki fullkomlega raun-
hæf miðað við þorra þeirra Is-
lendinga, sem enn kynda hús sin
með oliu. Vestfirðingarnir full-
yrtu á stjórnprfundi sinum, að
mismunur á kyndingarkostnaði
húsa sem kynt eru með oliu og
þeirra sem hitaveitu njóta verði
eftir hækkunina 120.150,00 kr.
Og i framhaldi af þessu, álita
Vestfirðingarnir að brúttótekjur
fyrirvinnu heimilis, sem oliu
kaupir þurfi, ef miðað er við nú-
verandi skattlagningu, að vera
240-250 þúsund krónum hærri en
þeirrar fyrirvinnu, sem á hita-
veitusvæði býr.
Rétt er að benda á, að þessar
tölur frá Fjórðungssambandi
Vestfjarða eru án efa nokkuð
djarft áætlaðar, þótt þær hljóti að
vekja ugg með oliukaupendum.
Olían þrisvar
sinnum dýrari
Samkvæmt upplýsingum frá
Hitaveitu Reykjavikur og Orku-
stofnun, þá kostar það tæplega
10.000 krónur á ári, miðað við nú-
gildandi verð Hitaveitunnar, að
kynda húsnæði meðalfjölskyldu
— þ.e. um 100 fermetra ibúðar-
húsnæði.
Sams konar húsnæði er mun
dýrara i rekstri, ef það er kynt
með oliu. Oliulitrinn er nú seldur
á 7,70 kr. og meðaleyðslan er
áætluð vera um þrjátiu þúsund
krónur. Sennilega er þetta vægt
áætlað — en hjá Orkustofnun
sögðu þeir að i Reykjavik kostaði
hitaveitan um 27% af oliu-
kyndingarkostnaði. Reyndar er
þetta hlutfall hærra viðast hvar
annars staðar, þar sem hitaveita
Reykvikinga er ódýrust hitaveita
á landinu.
Kannski lagast þetta hlutfall
eitthvað á næstunni oliukaupend-
um i hag, þar sem fyrir iiggur
beiðni Hitaveitunnar um hækkun
á gjaldskránni um 13,6%. Það er
hins vegar ljóst, að ekki þarf lengi
að velta fyrir sér dæminu til að

Það þarf ekki lengi aö velta fyrir sér dæminu til aö komast aö
þeirri niöurstöðu að þjóðin mun græða margfalt hvern þann eyri
sem i hitaveitu og virkjun jarövarma er lagður.
‘ LESENDUR HAFA ORÐID &
Hví hverfa þeir allir?
Þorsteinn Brynjar skrifar: að stjórnendur dagskrár sjón- skránni og hætta með framhalds-
,,Það hefur vakið undrun mina, varps skuli kippa út af dag- þætti — svona yfirleitt um svipað
Horft from á veginn
Oft er svo i veruleikanum, að
um áramót sé fleira á kreiki en
hollvættir. Þar hefur þjóðtrú
lengi lagt að glæðum með sögn-
um og söngvum um tröll og
forynjur, drauga og alls kyns
óvætti.
Ennþá er það svo, að flest eru
slysin óg fáránlegastir glæpir
um langar skammdegisnætur.
Nú vita samt flestir, að allt
óvættatalið er eingöngu likinga-
mál. Það erum við sjálf, ung,
eða gömul, sem bregðum okkur
ósjálfrátt eða sjálfrátt i gervi
óvættanna, hvort sem það hétu
nú draugar eða tröll. Við getum
birzt i allra kvikinda liki. Nú er
gengið með morðtól eða
sprengjuur, læðzt eða stokkið,
hvislað eða öskrað eftir atvik-
um. Stundum ekið i bifreiðum i
brjálsemisköstum eða laumazt
að húsabaki, siðan brotið og
bramlað, eytt, meitt, stolið og
falsað, en umfram allt vakin
skelfing og gremja, reiði og
hatur i annarra hug og hjörtum.
Myrkfælni er til enn, þótt hún
sé i annarri mynd undir öðrum
forteiknum. Stundum viröist
hún verri plága en áður, meðan
draugarnir voru ekki áþreifan-
legir, eins og þeir eru nú, jafn-
vel á strætum borgar i ljósadýrð
jóla.
Þvi miður er þetta svona,
þegar horft er fram á veginn. 1
upphafi hátiðarársins 1974 — En
i gamla daga myrkfælninnar
lagðist likn með þraut. Þá var
lika kennt og sungið um
varðengla við veginn. Ofl og
krafta, sem myrkraöflin unnu
ekki á, nema þá alveg með sér-
stökum ráðum.
Oll vitum við hver er sú
uppsprettulind, sem eflir
allar illar vættir á Islandi. Það
er eitrið, sem með lögum, leyf-
um eða án laga og leyfa er
byrlað jafnt ungum sem öldn-
um á lymskulegan hátt.
Og varðenglarnir eru enn til á
þessum vegum. Þeir áttu lika
kraftúppsprettur til eflingar i
sjálfri lind lifs og ljóss. Megi
þeir enn og alltaf sækja þangað
þrek og þrótt, sem þrjóti aldrei,
heldur eflist við átökin.
Hér skulu nefnd nokkur þeirra
afla, sem eiga að standa vörð
sem vökusveit og horfa glögg-
skyggn fram á veginn varna
slysum og voða, vara við hætt-
um, hjálpa særðum, leiðbeina
villtum:
Afengisvarnaráð,
Góðtemplarareglan, islenzkir
Ungtemplarar, Bindindisráð
kristinna safnaða, Landssam-
bandið gegn áfengisbölinu, AA-
samtökin ... og sjálfsagt miklu
fleiri.
Allt þarf þetta vökulið að
horfa fram á veginn þetta
hátiðarár með forsjá og
glöggskyggni. Mætti vonast til
þess að rikisstjórn og
þjóðhátiðarnefnd hefðu það með
i ráðum. Arelius Nielsson.
leyti og fólk er fyrst farið að hafa
verulegt gaman af þeim og farið
að fylgjast með þeim af áhuga.
Þannig virðist ætla núna að
fara fyrir Hammondbræðrunum,
eins og fór t.d. fyrir Valdatafli,
Bragðarefunum, Harðjaxlinum
(og ég man ekki eftir fleiri i
svipinn, og held varla, að sjón-
varpið hafi boðið upp á fleira
álika gott).
Rétt cr að geta þess að Valdatafl
hefur göngu sina á ný i sjónvarp-
inu i þessari viku, annað kvöld.