Vísir - 31.05.1974, Blaðsíða 4

4
Vfsir. Fösíudagur 31. mai 1974.
Auglýsing um skoðun
bifreiða í lögsagna r-
umdæmi Reykjavíkur
Þriðjudagur 4. júni R-15601— -15800
Miðvikudagur 5. júni R-15801— -16000
Fimmtudagur 6. júni R-16001— -16200
Föstudagur 7. júni R-16201— -16400
Mánudagur 10. júni R-16401— -16600
Þriðjudagur 11. júni R-16601— -16800
Miðvikudagur 12. júni R-16801— -17000
Fimmtudagur 13. júni R-17001— -17200
föstudagur 14. júní R-17201— -17400
Þriðjudagur 18. júni R-17401— -17600
Miðvikudagur 19. júni R-17601— -17800
Fimmtudagur 20. júni R-17801— -18000
Föstudagur 21. júni R-18001— -18200
Mánudagur 24. júni R-18201— -18400
Þriðjudagur 25. júni R-18401— -18600
Miðvikudagur 26. júni R-18601— -18800
Fimmtudagur 27. júni R-18801— -19000
Föstudagur 28. júni R-19001— -19200
Bifreiðaeigendum ber að koma með bif-
reiðar sinar til bifreiðaeftirlitsins,
Borgartúni 7, og verður skoðun fram-
kvæmd þar alla virka daga kl. 8,45 til
16,30.
Bifreiðaeftirlitið er lokað á laugardögum.
Festivagnar, tengivagnar og farþega-
byrgi skulu fylgja bifreiðunum til skoðun-
ar. Við skoðun skulu ökumenn bifreiðanna
leggja fram fullgild ökuskirteini. Sýna ber
skilriki fyrir þvi, að bifreiðaskattur og vá-
trygging fyrir hverja bifreið sé i gildi.
Athygli skal vakin á þvi, að skráningar-
númer skulu vera læsileg.
Vanræki einhver að koma bifreið sinni til
skoðunar á auglýstum tima, verður hann
látinn sæta sektum samkvæmt umferðar-
lögum og bifreiðin tekin úr umferð hvar
sem til hennar næst.
Þetta tilkynnist öllum, sem hlut eiga að
máli.
Lögreglustjórinn i Reykjavik,
29. mai 1974,
Sigurjón Sigurðsson.
Tæknifræðingar
Hafnamálastofnun rikisins óskar að ráða
tæknifræðing til starfa i mælingadeild.
Frá Fimleikasambandi
íslands
Unglinganámskeið i áhaldafimleikum
verður haldið dagana 4. til 14. júni.
Kennslustaður: Iþróttahús Jóns Þor-
steinssonar
Kennarar: Olga B. Magnúsdóttir
Þórir Kjartansson.
Timi: Stúlkur, byrjendaflokk-
ur kl. 17-18,30
Stúlkur, framhalds-
flokkur kl. 18,30-20.
Piltar, byrjendur og
framhaldsflokkur kl.
20—21,30.
Innritun i fyrsta tima þriðjudaginn 4. júni.
Þátttökugjald kr. 1200.-
Fimleikasambandið.
Frá brúökaupi dótturinnar. Alf gamli sést á bak viö brúögum-
ann, sem leikinn er af Anthony Booth. Dóttirin er leikin af Una
Stubbs. Bæöi gera þau hlutverkum sfnum góö skil.
SEGIR
EKKI
STÓRA
SÖGU
en er góð afþreying
AUSTURBÆJARBÍÓ:
„Till Dcath us do Part”
Hvatinn að gerð myndarinnar
„Till Death us do Part” var
ákaflega vinsæll brezkur sjón-
varpsmyndaflokkur, „All The
Way Up” en þar fór Warren
Mitchell einnig með hlutverk
undarlegs heimilisföður.
I sjónvarpsmyndaflokknum á
hann fjögur börn, en i myndinni,
sem Austurbæjarbió sýnir um
þessar mundir, eignast hann
aðeins eina dóttur.
Fyrri hluti myndarinnar
gerist á striðsárunum, en á
meðan gert er hlé á sýningunni
og maður bregður sér fram að
þamba kók, er svo tekið stórt
stökk. Siðari hluti myndarinnar
snýst að mestu i kringum erfið-
leika þess gamla, Alf Garnett, i
fööurhlutverkinu: fyrst á
meðan dóttirin hefur það helzt
fyrir stafni að væta bleiur og
orga nótt sem nýtan dag, og svo
hins vegar þær þjáningar, sem
gamli maðurinn þarf að liða,
þegar dóttirin trúlofast og
giftist og tekur piltinn inn á
heimili foreldranna. Einkum er
það til að skaprauna gamia
manninum, (sem nú er orðinn
nauðaskóllóttur, og yfirskeggið
farið að grána), að þau hjóna-
kornin aðhyllast Heath, á
meðan hann sjálfur heldur á
lofti merki Wilsons.
Að visu er Warren Mitchell
stjarna myndarinnar, en
sumum kann þó að leiðast sóló
hans. Oll er myndin nokkuð
yfirdrifin, en þegar maður er
farin að venjast Alf gamla i
meðförum Mitchells, má hafa
býsna mikla skemmtun af
myndinni.
Myndin fylgir ekki beinlínis
neinum söguþræði. Hún á
aðeins að lýsa fullorðnum milli-
stéttarbreta, sem vill láta taka
mark á sér, en verður oftast að
láta i minni pokann. Yfir-
lýsingar hans á kránni, bröltið i
loftvarnabyrginu í bak-
garðinum, erfiðleikarnir sam-
fara skömmtuninni, brúðkaup
dótturinnar, áhugi hans á ensku
knattspyrnunni, virðing hans
fyrir drottningunni og barátta
hans i ellinni fyrir að halda húsi
sinu, þegar á að jafna það við
jörðu vegna nýja skipulagsins,
öllu þessu eru gerð haganleg
skil. Samtal Alfs gamla við
himnaföðurinn er þó perla
myndarinnar.
Það er óhætt að gefa þessari
mynd grænt ljós. Hún markar
ekki djúp spor i sögu kvik-
myndalistar, en er sárasaklaus
kvöldskemmtun. Það er óhætt
að fórna fræðslumyndunum i
sjónvarpinu eitt kvöld fyrir
þessa mynd.
—ÞJM
Viðburðalítil
GAMLA BÍÓ:
„Fear in the Night"
Það er svosem skikkanleg-
asta hugmynd að baki mynd-
inni, sem Gamla bió sýnir
þessa dagana. Gallinn er bara
sá, að atburðarrásin er of hæg.
Hin langdregna bið eftir at-
burðum er sligandi i stað þess
að maður gripi fastar og fastar
um stólarmana. Það tekst ekki
fyllilega að skapa spennu alls
staðar, þar sem það er reynt.
Þvi er þó ekki að neita, að
manni bregður óþægilega á
stöku stað.
Aðalhlutverk myndarinnar
eru i höndum þeirra Judy Gee-
son, Peter Cushing, Ralph Bates
og Joan Collins. Allt saman
ágætis leikarar, sem fara vel
með hlutverk sin.
Judy Geeson, sem hér hefur
m.a, sézt i myndinni „10
Rillington Place”, fer hér með
hlutverk ungrar stúlku, sem
verður fórnarlamb óhugnan-
legrar ráðagerðar skötuhjúa, en
ógnvaldurinn i myndinni er
fyrrverandi skólastjóri, sem er
orðinn geðbilaður og hættulegur
umhverfi sinu. Sá er leikinn af
Peter Cushing.
Ralph Bates hefur litið sézt
hér á hvita tjaldinu, en á sjálf-
sagt eftir að sjást meira á kom-
andi árum. Ein af nýjustu
myndunum, sem hann leikur i,
er „Dr. Jekyll And Sister Hyde”
og er gerð eftir sögunni frægu
um „Dr. Jekyll And Mr. Hyde”.
t þessari mynd er þvi bara farið
á þann veg, að Dr. Jekyll breyt-
ist i kvenmann...
—ÞJM
Judy Geeson i hlutverki sinu i
myndinni um kvennamoröingj-
ann Christie, „10 Riliington
Place”.
Hrollvekja af
gamla skólanum
HAFNARBIÓ:
„Murdcrs in the
Rue Morgue”
Það má gefa söguþræði
myndarinnar „Murders in the
Rue Morgue” sæmilegustu
einkunn, höfundurinn er heldur
ekki af lakara taginu, nefnilega
Edgar Allan Poe. Flestir
þekkja eitthvað til verka hans
og er þvi óþarft að fara
mörgum orðum um yfirbragð
þessarar sakamála-hrollvekju.
Hún er jafndulmögnuð og aðrar
sögur skáldsins og mátulega
ýkt.
Myndataka og klipping er
llka I stakasta lagi og sömu-
leiðis hljóð, en hvort tveggja er
afar mikilvægt að vanda i mynd
af þessu tagi.
Leikur er afar misjafn að
gæðum, og það má kannski
helzt finna þessari mynd til lýta,
hversu uppstillt einstaka atriði
eru. Leikmunir og allt umhverfi
er oft svo uppstrílað, að manni
finnst eins og kvikmyndunin
fari beinlinis fram á leiksviði,
þar sem engu sé breytt. Myndin
gerist að stórum hluta I leikhúsi,
og af ofangreinum ástæðum á
maður oft erfitt með að greina á
milli i fyrstu, hvort sum atriðin
séu frá sviði þess leikhúss eða
utan þess.
Án þess að ég vilji fara að
hallmæla leiklistarhæfileikum
þeirra Jason Robards og Her-
berts Lom, þá verð ég að viður-
kenna aðmér fundust þeir báðir
koma hálfkjánalega fyrir sjónir
i þessari mynd. Manni finnst
þeir engan veginn eiga heima i
þessari mynd og þessu um-
hverfi. Það er rétt eins og að
hitta fyrir gamla kunningja á
grimuballi.
Að lokum: Þeir sem vilja sjá
hrollvekju af gamla skólanum
ættu að lita á þessa mynd. Leik-
stjóranum, Gordon Hessler,
tekst viða sæmilega upp, þegar
hann reynir að gera áhorf-
andanum bilt við. Atburðarásin
er hröð. Tvö eða þrjú höfuð eru
hoggin af og önnur afskræmd
með sýru. Hver ráðgátan rekur
aðra, og óvænt atvik koma fyrir
reglubundið-
—ÞJM