Vísir - 25.07.1974, Blaðsíða 2

2
Vísir. Fimmtudagur 25. júli 1974.
visiiism:
Myndi þig langa til aö skuöa
Reykjavikurborg i fylgd leiðsögu-
manns?
Asta Pétursdóttir, húsmóöir: Ég
hef þvi miöur engan ttma til þess,
en ég var einmitt að lesa um
slikar ferðir á vegum „Þróun
874-1974” i morgun. Ég held, aö
svona ferðir gætu veriö ákaflega
fróðlegar og skemmtilegar, bæði
fyrir unga og gamla. Skólarnir
ættu að vera með svona ferðir
fyrir krakkana.
Alda Birgisdóttir, „bara” hús-
móðir: Ég heföi ekkert á móti
þvi. Það eru margir staðir, sem
maður þekkir ekki, þó að ég hafi
lengst af búið i Reykjavik. Ég
myndi ráöleggja sem flestum að
fara i slika ferð.
Spjallað
við Pól
ísólfsson
tónskóld
Þar sem blaðamaður
Visis var á ferð fyrir
austan fjall i gær, var
ekki úr vegi að fara til
Eyrarbakka og Stokks-
eyrar. Við byrjuðum á
þvi að lita inn i ísólfs-
skála og heilsa upp á Pál
ísólfsson, tónskáld og
konu hans, Sigrúnu
Eiriksdóttur.
Sigrún var úti i garði á kafi i
, tsólfsskáli, þar sem Páll tsólfs-
■ son tónskáld dveiur ásamt konu
"sinni þrjá mánuði á hverju
sumri.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
llildur Jónasdóttir, húsmóbir i
Perth, Astrallu: Jú, gjarnan. Ég
vildi ýmislegt skoða i Reykjavik.
Ég hef átt heima I Astraliu i 5 ár
og maðurinn minn er vélstjóri
sem stundar perluveiðar. Það
hefur ýmislegt breytzt og ég vil
skoða mig um sem bezt, áður en
ég fer heim aftur.
Lesiie Hard, raftæknifræöingur á
eftirlaunum: Ég er giftur
islenzkri konu, og hún sýnir mér
borgina.Við búum mest allt árið i
Bandarikjunum, en erum hér i
tvo til þrjá mánuði á ári
Magnús Oddsson, verzlunar-
maöur: Það gæti ég vel hugsaö
mér. Þó að ég sé ekki fæddur i
Reykjavik, þá er ég búinn að vera
hér I mörg ár. Það er vafalaust
ýmislegt að sjá, sem maður veit
ekki um.
Agúst Fjeldsted, hrl: Ég er nú
anzi vel kunngur hét I bænum. Ég
held, aö ég myndi alveg klára mig
af án hans, enda fæddur hér og
uppalinn. Ég hef lika minn eiginn
bfl. Þaö væri þá helzt uppi í Breið-
holti, þar sem ég er litt
kunnugur.
Gangbraut
við Arnarhól
Móttökurnar voru
hinar alúðlegustu
Gisli Blöndal, umboðsmaöur
brezkra togara á Seyðisfiröi,
simaöi i gær vegna fréttar um
komu Taylors skipstjóra og hans
manna til Seyðisfjarðar:
„í Visi s.l. mánudag segir m.a.
frá þvi, að brezkir togaramenn
hafi verið óhressir yfir þvi að
vera meinaður aðgangur að
veitingahúsi hér og dansleik. Ég
tel, að hér gæti einhvers mis-
skilnings og að áhöfnin i heild
geti ekki tekið undir þetta. Hér á
Seyðisfirði urðu skipverjar ekki
fyrir neinu aðkasti,svo að vitað
sé. Þeim var heimilað eins og
öðrum að sitja i veitingahúsinu
og fengu sömu fyrirgreiðslu og
aðrir. Dansleikur var enginn
Þvi miöur féll niöur upphafiö af
bréfi Areliusar Nielssonar I Visi i
gær. Bréfritarinn er beöinn
velviröingar á þessu, en bréf hans
er birt hér i heiid sinni.
Ég hef hlustað á sjálfshrós allra
hinna mörgu flokka og flokks-
foringja, sem komið hafa I hópum
á „skjáinn” siðustu vikur.
Þar ber margt á góma og
margt á að gera til að bæta, bæta
úr og bæta um það ástand, sem
alltaf er talað um fyrir hverjar
kosningar. En þá er likt og dóms-
dagur nálgist og allt á hengiflugi
höfleysis og heimsku. Hvað sem
annars má um öll stjórnvöld
okkar hér á Islandi segja fyrr og
siðac hvaða nöfn sem þeir flokkar
bera er með völd fara, þá er hér
hagsæld I búi miðað við margra
þjóða hag. Skerið okkar er
farsældafrón og hagsældamóðir
ekki sizt siðan stjórnin varð
innlend og þjóðin sjálfstæð.
Þar má auðvitað einnig og ekki
sizt þakka góðu stjórnarstarfi um
áratugi, hvað sem hverjum hefur
fundizt I kosningahríðum.
En eitt fyrirbæri er furðulegt,
hið mesta böl þjóðarinnar minnist
enginn á i þessum hrósræðum
flokkanna. Kannske tek ég svona
illa eftir!
haldinn hér um þessa helgi, svo
að ekki er að undra, að þeir
fengju ekki inni á slikum.
Þá má bæta þvi við, að járniðn-
aðarmenn hér lögðu allt sitt i að
ljúka viðgerðum á sem
skemmstum tima. Og um einn
ungan Seyðfirðing veit ég, sem
bauð brezkum kunningja sinum
af togaranum i skemmtiferð upp
á Hérað.
Ég held þvi, að frásagnir af
slæmum móttökum hér á Seyðis-
firði eigi ekkert skylt við raun-
veruleikann”.
Aths. frá ÓH:
„Hér er ekki um neinn mis-
skilning að ræða, þvi þetta er
haft eftir brezku togarasjómönn-
Hver talar um drykkjuskapinn,
sem er bæði böl og skömm og
orðinn að orðtaki um Islendmga
úti i löndum. Sumir vita það eitt
um okkur aö hvar sem tslend-
ingar sjást, eru þeir sagöir fullir
og það sem verra er----vondir.
Þetta er samt aöeins oröspor
og gerði litiö til, ef ekki væri svo
ástatt hér heima, að fáar fjöl-
skyldur eru lausar viö þetta
vandamál. Flestar eiga sér
svartan sauð eða „sorgarbarn”,
sem enginn getur hjálpaö, „þrátt
fyrir glæsileik þess og gáfur”.
Slys og manntjón eru mikiö
áfengisneyzlu að kenna. Varla
væri nokkur i fangelsief ekki væri
brennivinsþambið. Allir helztu
glæpir Islendinga eru framdir I
ölæði, allt frá innbrotum til
moröa og stundum af úrvalsfólki,
ef vit þess heföi fengið að ráða.
Kvenfólk þenur sig við drykkju
á börum öldurhúsanna, ung-
menni, sem áöur höfðu ekki leyfi
til drykkju, öskra nú full á hverju
götuhorni um helgar, jafnvel.
skólabörn innan viö fermingu
þykjastnú eiga rétt til drykkju og
ráfa umkomulaus um skóla-
ganga og götur.
Bindindisfólkið, sem eitt virðist
standa gegn þessu,er svivirt i
ræðu og riti, skotmark
hermikráka og herramanna. öll
unum sjálfum. Ég ræddi við þá
um borð i C.S. Forester, og þegar
ég spurði þá um viðtökur manna
á Seyðisfirði, nefndu þeir þessi
dæmi. Aftur á móti skrifaði ég
aldrei að þeir hefðu orðið fyrir að-
kasti, heldur tók fram, að þeir
hefðu að öðru leyti ekki haft neitt
af Seyðfirðingum að segja. Ég get
hinsvegar ekkert fullyrt um það
hvort áhöfnin i heild sinni geti
tekið undir þetta.
Þetta með dansleikinn er
einnig haft eftir Bretunum. Hvort
þeir fóru yfir til Egilsstaða á
dansleik.veit ég ekki, en tek undir
orð Gisla um það, að enginn dans-
leikur var haldinn á Seyðisfirði
þessa helgi”.
menningarviðleitni er studd og
styrkt, meira aö segja talaö um
að greiða skólafólki laun viö
námið, en andstæðan gegn öllu
þessu er sem sagt höfð aðháðiog
spotti. Það eru hennar laun yfir-
leitt. Þvi finnst mér það furðulegt
fyrirbæri.að engum af verðandi
valdhöfum skuli ekki detta i hug
að orða einhverja áætlun
komandi stjórnvalda um kröfur
til að kveða niður versta óvin
islenzku þjóðarinnar, eða lofa
einhverju um viðleitni I þá' átt. ,
Viö hliðin á brennivinsþambinu
er ameriski herinn ekki nema
gróm, þótt ekki vanti að belgja
sig upp yfir „hernáminu”.
Hiö sama má meira að segja
telja stórmál, eins og land-
helgina. Hvað höfum við yfirleitt
með sjálfstæöi og landhelgi aö
gera, ef viö glötum okkar eigin
viti, I okkar eigin landi
Og kauphækkanir og kröfur
fólks, sem brennir peningum
sinum I tóbaki og ælir þeim
drukkið um götur og torg, eru
einskis virði til að auka heillir og
mennt, og dýrt er að kaupa flösku
á dag, eins og margir gera.
Krefjumst þess af sjálfum okkur
að varöveita vitið og þeim, sem
stjórna, að veita til þess vernd og
styrk framsýnnar forystu.
Árelius Nielsson
Póstmaður hringdi:
„Hvernig stendur á þvi, að ekki
skuli hafa verið merkt gangbraut
yfir Hverfisgötu gegnt Arnarhóli?
— Þarna eiga gangandi veg-
farendur I erfiðleikum með að
komast yfir götuna.
Væri óskandi, að umferðaryfir-
völd bættu hér hið skjótasta úr”.
Fróbœr
söngur
Söngunnandi skrifar:
„Mig langar til að koma a
framfæri þökkum til rikisút-
varpsins, Visis og Benedikts
Benediktssonar. — Til Benedikts
fyrir frábæran söng siðastliðið
þriöjudagskvöld. Til útvarpsins
fyrir útsendinguna. Og til Visis
fyrir það að hafa vakið athygli
mina á þessum dagskrárlið i tæka
tið.
Rödd Benedikts er ein sú
fallegasta, sem ég hef heyrt, og
þykir mér skaði að hafa ekkert
heyrt meira til mannsins. Við
eigum áreiðanlega ekki fram-
bærilegri söngvara á þessu radd-
sviði en Benedikt.
Ég vildi beina þeirri áskorun
til rikisútvarpsins, að það leyfði
okkur sem fyrst að heyra i
þessum söngvara aftur”.
P.s Hefur maðurinn sungið inn
á plötur? — Ef svo er, hvar er
hægt að nálgast þær?
Nú brestur okkur þekkingu.
Kannski einhver vilji fræða
söngunnandann.
FURÐULEGT FYRIRBÆRI
—