Vísir - 26.03.1975, Blaðsíða 10

KIRKJAN O G ÞJÓ
GUÐI SÉU ÞAKKIR
GuBi séu þakkir, sem gefur
oss sigurinn fyrir Jesúm Krist.
Þess vegna, minir elskuöu
bræBur, veriö fastir, óbifanleg-
ir, siauöugir i verki Drottins,
vitandi, aö erfiöi yðar er ekki
árangurslaust i Drottni. (I. kor.
15-57-58).
SKYNSEMIN OG
ÞOLINMÆÐIN
Ingibjörgu á Gamlahrauni
fórust þannig orð, er hún vildi
hugga son sinn, er orðið hafði
fyrir ástvinamissi: ,,Ég get nú
nærri hvernig þér liður, þó þú
æðrist ekki, enda er það skyn-
semin samfara þolinmæðinni,
sem yfirstigur alla örðugleika.”
(Saga Hraunshverfis).
VAK í OSS
Vertu Guð faðir i verki með oss,
vak i oss heilagi andi.
Láttu, Guðs sonur, þinn
signaða kross
sigra i myrkranna landi.
Verm þinum kærleika kalinn
svörð
kom þú og tak þér allt vald á
jörð.
Sbj.E.
ORGELt
SVALBARÐSKIRKJU
Pfpuorgel, sem kostar 2 mill-
jónir króna, hefur verið sett upp
I kirkjuna á Svalbarði á Sval-
barðsströnd. Söfnuðurinn er um
230 manns. Svalbarð er
annexia frá Laufási, prestur sr.
Bolli Gústafsson. Formaður
sóknarnefndar er Kjartan
Magnússon, orgelleikari er
Gigja Kvaran. Fyrirtækið J.H.
Jörgensen smiðaði orgelið
sérstaklega fyrir Svalbarðs-
kirkju.
ÞAÐ SEM MESTU
SKIPTIR
Það sem mestu skiptir i þessu
efni er fræðslan I móðurmálinu
og þjóðmenntun yfirleitt: það er
i öðru lagi kennslan um
menningararf, sögu og þjóðerni,
og loks er þar um að ræða upp-
fræðsluna i þeirri siðrænu og
menningarlegu undirstöðu sem
kristindómurinn er.
(Jón Sig. i Timanum 23.12.
’74).
Ég hef reynt I éljum nauða
jafnvel meira þér.
A landamíærum lifs og dauða
leikur enginn sér.
(Snæbjörn iHergiisey).
pdoa
Séra Arni Bergur Sigur-
björnsson i Ólafsvík er fæddur
á Breiðabólstað á Skógar-
strönd 24. janúar 1941. For-
eldrar hans eru hjónin
Magnea Þorkelsdóttir og
Sigurbjörn Einarsson biskup.
Séra Arni varð stúdent i
Reykjavik 1968 og cand. theol.
1972. Hann hlaut vigslu til
Ólafsvikurprestakalls á Snæ-
fellsnesi 26. nóvember 1972.
Kona sr. Arna er Lilja
Garðarsdóttir frá Bildudal.
Sr. Árni Bergur Sigurbjörnsson:
PÁSKAHUGVEKJA
Gleðilega páska! Þessi bless-
aða kveðja lætur bæði kunnug-
lega og þægilega i eyrum, en
hætt er við, að hún eigi þó ekki
sama hljómgrunn i sálum okkar
almennt og ósk um gleðileg jól.
Jól og gleði eiga samleið i hug-
um flestra manna, jólafriður og
helgi. Við tölum um jólaskap og
jólastemmningu og reynum
hana velflest. Það er sjaldnar
talað um páskastemmningu,
páskaskap, tæpast einu sinni
páskafrið. Og samt er það svo,
að án páskanna væru jólin ekki.
An birtu og blessunar þess boð-
skapar, sem páskarnir bera,
væri kirkjan ekki, né heldur
kristin trú. Hún byggir á þvi og
þvi einu, að „þessi Jesús, sem
þér krossfestuð, hann er uppris-
inn”. Hann hefur sigrað dauð-
ann. Það lif, sem birtist I heil-
ögu lifi hans hér á jörð, það
hefur sigraö. Og heilagur ljómi
páskasólarinnar varpar ljóma
slnum yfir það allt, fæðingu
hans, verk hans og orð, einnig
niðurlæginguna og krossinn.
Þannig reyndu lærisveinarnir
fyrstu undur páskanna. Og hafir
þú farið varhluta af þeirri bless-
un, sem birta páskanna er, sé
trú þin dauð eða nari á strjálum
stemmningum þeirra hátiða,
sem ná að veita þér eitthvaö af
þeirri blessun, sem þeim er ætl-
að að veita, og Guði sé lof fyrir
stundirnar þær, þá ertu ekki
einn á báti og ekki einu sinni I
laklegum félagsskap. Þvi hver
var trú lærisveinanna páska-
morguninn fyrsta?
Páskaguðspjallið dregur enga
dulá,hver afstaða þeirra var til
Jesú Krists að loknum langa-
frjádegi. Þeir voru ekki aðeins
hræddir út af þeim ósköpum,
sem dunið höfðu yfir. Þeir
blygðuðust sin lika. Stundirnar
dýrmætu og helgu, sem þeir
höfðu átt I fylgd hans fyrr, þær
voru nú minningin ein, sæl
máske, likt og minningar
margra okkar um bernskujólin,
dýrmæt minning, en breytti
og máttarverkin öll birtust nú I
ljósi þessa.einnig orðin hans og
kærleikur, kærleikur til hins
synduga og veika og fyrirgef-
andi náð hans birtist nú i þessu
dýrlega ljósi. Og nú var hann
hjá þeim, konungur lifsins var
hjá þeim. Það yfirgnæfði alla
spum, og það, að hann hafði
komið til að gefa þeim dýrð
sina. Þvi brann hjartað i brjósti
þeirra af fögnuði þeim og friði,
sem návist Krists ein fær veitt.
Og þetta sendi hann þá, þessa
áður skelfdu menn, út i hinn
stóra heim til að boða öll-
um mönnum. Kristur er uppris
inn. Hann gekk gegnum allt þaö
myrkur, sem þessi heimur get-
ur búið barni sinu, dauðann
einnig, og hann gerði það af
kærleika til þin, til þess aö geta
gefið þér þann sigur og þá dýrð,
sem hann einn verðskuldar.
Siðan hvarf hinn upprisni
sjónum lærisveinanna, sneri
aftur til þeirrar dýrðar, sem
hannhafði afsalað sér. Hann fór
og birtan hans. Þá var aðeins
ómur orða eftir að byggja á,
orða hans sem sagði: Ég er upp-
risan og lifið. Hver sem trúir á
mig glatast ekki, heldur hefur
eilift lif. Sjá, ég er með yður alla
daga, allt til enda veraldarinn-
ar. ABeins orð. En orð hins upp-
risna. Þvi reyndust þau þess
umkomin að leysa það afl úr
læðingi sem kirkjan er, veita þá
blessun og þá birtu og þeim friði
inn I lif ráðvilltra manna, sem
lif upprisuvottanna ber svo
glöggt vitni um, og milljónanna
slðan, á öllum öldum, sem reynt
hafa lifandi návist hans. Og svo
er enn. Þvl Kristur er upprisinn.
Það votta ekki aðeins orð, held-
ur einnig sú nýsköpun, sem sú
vissa hefur skapað hjörtum
votta hans, hjörtum, sem hinn
upprisni, Drottinn páskanna
hefur gefið frið sinn og fögnuð.
Guð gefi, að sigur hans og kær-
leikur hans megi skapa þér
páskagleði og varpa ljóma sín-
um yfir lif þitt allt.
Og er þær litu upp, sjá þær að steininum var velt frá. Mark. 16.4.
engu um það, að nú var þetta
allt að baki, vonleysið eitt og
blygðun yfir fyrri trú eftir. Svo
var þeim farið.
Svo komu boðin til þeirra.
Kristur er upprisinn! En i raun
og veru virtist það engu breyta I
fyrstu, nema þá óttanum I skelf-
ingu. Þó höfðu þeir heyrt þetta
allt. Hann hafði sjálfur sagst
risa upp á þriðja degi. En þab
tal höfðu þeir aldrei skilið. Það
var leyndardómur, sem var
þeim ofvaxinn. Þá kom hann,
Kristur, hinn upprisni.
Leyndardómur veru hans
minnkaði ekki við það. Þó
breyttist allt, breyttist, þegar
honum hafði verið lotið i til-
beiðslu, hinum upprisna. Upp-
risa hans var leyndardómur,
sem þeir myndu máske aldrei
skilja, utan þetta, sem þeir
fundu, að hann var Drottinn, lif
hans var öllum dauöa máttugra.
Miskunnarverkin hans mörgu
Séð heim að Ingjaldshóli, Snæfellsjökull i baksýn.
KIRKJUR í ÓLAFSVÍKURPRESTAKALLI
Brimilsvallakirkja
Ólafsvikurkirkja
jj~————*
i a |
FRÆKORN