Vísir - 31.10.1975, Blaðsíða 8

8
ViSIR. Föstudagur 31. október 1975
Þessar buxur virðast
vera eins og
\ allar hinar.
ÍÞœr eru það ekki.
J Þetta eru
KORATRON
buxur.
Þær þarf aldrei
aðpressa.
MIKIÐ STÆRÐARURVAL
AytíERRA
ŒAtVÐURINN
AÖALSTHffiTI a - SÍMI 12234
Samkeppni
Verðlaunasjóður dr. phil. Ólafs Danielssonar og Sigurðar
Guðmundssonar, arkitekts, efnir til samkeppni meðal is-
lenskra arkitekta um efnið: „Þáttur Þingholtanna i
Reykjavik i þróun vaxandi borgar”.
Samkeppnisgögn verða afhent i Byggingaþjónustu Arki-
tektafélags Islands, Grensásvegi 11, frá og með fimmtu-
deginum 6. nóvember nk.Skil afrestur er sex mánuðir.
Reykjavik, 31. október 1975.
Sjóðstjórnin.
Auglýst er laus til umsóknar staða
skattendurskoðanda
við embætti skattstjóra Vesturlandsumdæmis, Akra-
nesi.
Væntanlegir umsækjendur mega búast við að þurfa að
sækja námskeið i skattamálum og sýna hæfni sina að
þvi loknu. Laun eru samkv. launakerfi starfsmanna
rikisins. Umsóknir óskast sendar skattstjóranum i
Vesturlandsumdæmi, Akranesi, og gefur hann allar
nánari upplýsingar.
Fjármálaráðuneytið,
29. október 1975
Auglýsing um lögtök
Samkvæmt beiðni Rikisútvarpsins, dag-
settri 30. október 1975, úrskurðast hér
með, samanber 20. grein útvarpslaga nr.
19 frá 1971, að lögtök fyrir ógreiddum af-
notagjöldum útvarps og sjónvarpstækja,
ásamt vöxtum og kostnaði skuli fara fram
að 8 dögum liðnum frá birtingu úrskurðar
þessa.
Reykjavik 31. október 1975.
Yfirborgarfógetinn i Reykjavik.
cTVlenningarmál
Matthias Jóhannessen:
Fjaðrafok og önnur leikrit, 295
s.
Guðjónó.
Það er skemmtilegt að
fá í hendur óbundna bók
og þar að auki mjög lag-
lega útlits — og svo fer
maður að skoða betur/ jú,
höfundur og útgefandi
standa á sinum stað en
efnisyfirlit er hvergi að
finna og leikritunum
fylgir engin skrá yfir
persónur þeirra en nokkr-
ar myndir eru í bókinni og
heljarmikill eftirmáli.
Þessi er ekki getið af
hverjum myndirnar eru
né hver gerði kápu. Hér
því um að ræða gallaða
útgáfu.
Leikrit eru smíðu
það verður að vanda
til þeirrar smíði
Matthlas Johannessen. Ljósm.: Loftur.
En þá er vist best að snúa sér
að innihaldinu. Jón gamli.
Heillegur einþáttungur, að visu
án mikillar spennu en i staðinn
kemur skýr persónumynd og i
myndinni eru margir sárskarp-
ir drættir sem gæða persónuna
sögu og vidd. Umhverfið, allt
andrúm verksins er samstillt til
að dýpka og efla myndina.
Eins og þér sáið. Hugmyndin
er kannski ágæt en úrvinnslan
ris aldrei upp af leiðinlegu and-
lausu þrasplani.
Sólborg. Að minu viti vel not-
hæft leikrit á skemmtilegu máli.
Veikasta hlið verksins er önnur
aðalpersónan — Sigurjón,
barnsfaðir og hálfbróðir
Sólborgar. Eíns og verkið er
byggt upp hefst það ekki fyrr en
i óefni er komið og er þar
kunnáttusamlega tæptá ýmsum
hlutum sem eiga eftir að verða
þyngri á metunum þegar á lið-
ur. En einmitt i þessu annars
ágætlega gerða upphafsatriði
hefði Sigurjón mátt koma skýr-
ar fram. Atburðarás Sólborgar
er einföld, heimur verksins
þröngur — allt kostir, og þung-
inn sem knýr verkið áfram er
þjáningin, afleiðing ástarsæl-
unnar. Vinnubrögðin eru listræn
og verkið býr bæði yfir spennu
og þéttu andrúmi i beinum
tengslum við innihaldið. Leik-
stjóri með dramatúrgiskt skyn-
bragð ætti auðveldlega að geta
máð af þvi hnökrana. Þótt hin
,,finu” leikhús landsins vilji
ekki lita við Sólborgu finnst mér
að fristundaleikhópár lands-
byggðarinnar ættu ekki að láta
þennan feita bita fram hjá sér
fara.
Fjaðrafok. Hér hefur höfund-
ur ætlað að takast á við stórt
verkefni en átakið dreifist
meira en góðu hófi gegnir og
gildi sem ættu að vera umgjörð,
jarðvegur, verða alltof stór og
valda kollsteypu niður i hyldýpi
leiðinda langdrenginna aukaat-
riða og á ég hér við hlandteppu-
ofmengaðan heimilisbraginn
sem á ugglaust að vera forsenda
fyrir hegðun ungu stúlkunnar,
en þannig er á málum haldið að
óskýr. Heillegasti hluti leikrits-
ins er þrátt fyrir allt fyrsti
hlutinn, seinni hlutinn er óraun-
verulegur af þvi persónur hans
fá enga dýpt.
Undirslikum kringumstæðum
er ekki annað að gera en að
viðurkenna að þetta leikrit er
hrátt uppkast. Leikrit eru smið-
uð og það verður að vanda til
þeirrar smiðar. Innblásturinn
eða hugdettan getur sýnt heilt
verk i sjónhendingu — en þar
sem verk verða ekki skrifuð
á þvi augnabliki sem þaú fæö-
ast ber að lita á hugdettuna sem
efnivið sem móta verður eftir
reglum listarinnar. Mér virðist
höfundur ekki hafa nægjanlega
samlagast þessari afstöðu.
Lungnaæfing. Stuttur smell-
inn einþáttungur, spenna i að-
stæðunni og málið skemmtilegt,
fyrir utan ágæti sitt sem
leikþáttur er hann áreiðanlega
verðugt og handhægt verkefni
fyrir leiklistarkennslu.
Húskveðja.Skop sem ég kann
ekki að meta, á liku plani og
Eins og þér sáið.
ófclia. Skáldskapur sem get-
ur áreiðanlega öðlást lif á sviði
eða i mynd — þátturinn er
nægjanlega óákveðinn til að
geta orðið eitthvað meira en
dauð orð i meðtörum góðra
listamánna. Hér gefa hugmynd
og úrvinnsla tilefni til listrænn-
ar vinnu.
Sókrates. Spennulitil sam-
ræða, ekki nærri nógu brjáluð til
að hef ja sig upp af hallærisplani
Húskveðjunnar og Eins og þér
sáið.
Eins og ég nefndi hér að ofan
lýkur bókinni á ritsmíð sem
heitir Viðskilnaður, ég skil ekki
hvers vegna. Hún fjallar aðal-
lega um atriði i sambandi við
Fjaðrafok sem koma málinu
ekki við. Höf. gerir einnig lika
grein fyrir öðrum verkum sin-
um. t þessari ritsmið er meira
en tæpt á þvi að höf. hafi orðið
mjög illa úti i viðskiptum sinum
við þá aðila sem flytja leikverk
á íslandi. Miðað við aðstæður er
þaö ósmekkleg rangfærsla.
Þorvarður Helgason.
þessar aðstæður sem eru litt-
breytanlegar, i rauninni
staðnaðar i ákveðnum farvegi,
verða svo umfangsmiklar i
sjálfu sér að tengslin við stúlk-
una næstum þvi týnast og mark-
tæka gildið? heimilið gegn
Mariu og öfugt sem felur i sér
spennu, glatast i málalenging-
um og aukaatriðum. Þrátt fyrir
ýmsa góða spretti i samtölum er
fyrri hluti verksins þannig mis-
heppnaður að byggingu að hann
framkallar ekki þá spennu sem
er lágmarkskrafa leikverks. 1
seinni hluta sem gerist að mestu
leyti á upptökuheimili skiptir
höfundur algjörlega um sjón-
horn. Við kynntumst þeim
Theófilusi, Listalin og Jóni of
vel en nú bregður svo við að
aðalpersónur þessa hluta verks-
ins fá alls ekki heillegt
manneskjulegt yfirbragð, við
skildum afann og hjónin en
þetta fólk eru hálfmennskar
skuggaverur og þvi verður i
þeim tómahljóð. Einnig hér eru
skenímtilegir sprettir i samtöl-
um en áherslan er dreifð og
BOKMENNTIR
Eftir: Þorvarð
Helgason