Lesbók Morgunblaðsins - 30.04.1944, Qupperneq 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
207
Gunnar Einarsson kaupm
Framhald aí' bls. 198
svo fáránlegt í laginu og vekur hlát-
ur margra, er þar fara framhjá.
Grænu klæði er vaf'ið utanum það,
sem er svo endurnýjað ár frá ári.
Gröfin er umgirt múr, og höfðu
þeir, sem heimsóttu gröfina, öld-
um saman, skrifað spakmæli og
annað á múrinn. En fyrir nokkrum
árum var svo múrað yfir allt sam-
ant og halda margir, að þar hafi
verið múrað yfir mikið verðmæti.
En sagnirnar um Nasreddin og
afrek hans lifa enn í Austrinu, og
gera það sennilcga svo lengi sem
sól rennur.
(Þýtt úr ,,Fram“.)
Smælki
„Ungi'rú, sagði lögregluþjónn við
unga stúlku, eftir að hann hafði
stöðvað bíl hennar“, hvað gerið
J)jer ráð fvrir að vera lengi úti að'
þessu sinni?“
„Hvað eigið þjer við með þessari
spurningu?“, spurði blómarósin
reiðilega. |
,.Ja“, svaraði vörður laganna,
„Það cru hundruð annara bílstjóra,
scm vildu gjarnan hafa not, af göt-
unum, þegar ungfrúin hefir lokið
við að nota þær“.
★
„Heldurðu að stúlka myndi trúa
því, ef eg segði henni, að hún væri,
fyrsti kvenmaðurinn, sem eg hefði
felt ástarhug til?“
,fJá, ef þú'værir fyrsti l.vgarinn,
sem hún hitti“.
★
Fangavörðurinn: — Jeg hefi
unnið við þetta fangclsi í 25 ár og
í tilefni Jæss verður hjer smá há-
tíðahöld á morgun. Ilverskonar
,,party“ vilduð þið helst hafa það ?
■Fangarnir: — ,,.Opið -hús“.
ana. Fjekkst þá dágóður vindill
-— reyndar fremur lítill — á 5
aura en góðir vindlar á 10—15
aura. Iðnaður þessi lagðist niður
árið 1908 því sakir nýrra hárra
tolla á óunnið tóbak svaraði vindla-
gerðin ekki lengur kostnaði. Uni
allmörg ár uppúr aldamótunum var
Glunnar ásamt Ilannesi Thorsteins-
son, síðar bankastjóra, endurskoð-
andi reikninga Reykjavíkurbæjar.
Var það óþakklátt starf, því það
var ærið umsvifamikið, en launin
engin. Fórú Joeir eitt árið fram á
að fá einhverja þóknun fyrir það,
en bæjarstjórn synjaði. Árið 1910
hætti Gunnai’ að versla og gerðist
bókhaldari hjá (>. Gíslason & Hay
til 1918, síðan bókhaldari við Srnjör-
líkisgerðina Smári og svo hjá h.f.
Ásgarði frá því sú verksmiðja var
stofnuð og þangað til hann yar
orðinn fullra 8Ö ára og kraftarnir
þrotnir að mestu; settist hann J)á
í lielgan stein.
1 upphafi greinar þessarar mint-
ist eg á fyrstu utanferð Gunnars,
þær urðu mjög rnargar, þvi vana-
lega dvaldi hann í Kaupmannahöfn
á vetrum við endui’skoöun reikn-
ingn og innkaup vara, hjelt svo
heim er sumra tók og vnnn þá við
skrifstofu- og búðarstörf við versl*
unina fran undir hau.st; gekk í
þessu lengsí af meðan hann rak’
sjálfstæðan at •innurekstur. Lenti
hann oft í miklum hrakningum og
erfiðleikum á þessum ferðum, því
i'ramanaf voru skipin lííil og ljeleg
seglskip; má sem dæmi um svaðil-
i'arir þessar bepda á greinina „llaust
ferð með Herlhu frá Akureyri til
Kaupmannahafnar á 7 vikum“. —
Grein þessi er í Lesbók Morgun-
blaðsins sunnudagiun 22. maí 1932;
er ferðasaga þessi undraverð og
jiæsta ótrúleg þótt sönn muni húu
vera. Síðustu utanför fór hann iil
Róm á páfafund 1925; var hann í
för með fjölda norrænna pílagríma
i tilefni af fagna'ðarárinu. PIus
páfi XI. ræddi góða stund við sinn
elsta kaþólska son á íslandi, bless-
aði hann og sæmdi hann litlu síðar
í iddarakrossi hins heillaga Gregori-
usar, en það er mikill heiður og
fylgir ,.orðu“ þessari skrautlegur
búningur.
Síðustu æfiárunum eyddi Gunnar
hjá börnum sínum hjer í Reykjavík,
var hann jafnan kátur og spaug-
samur og bauð hverjum sem hafa
vildi í nefið, þótt hófsamur væri
liann jafnan með notkun tóbaks
og víns.
Með koiiu sinni, Jóhönnu Frið-
riksdóttur, eignaðist G'unnar börn
þau er hjer skulu talin og eru þau
öll á lífi: Ilansína l'. 1887,, gift
Jóhanni A. BjarnaSen, forstjóra
Neytendafjelagsins í Vestmannaeyj-
um, Friðrik f. 1890, stórkaupm. og
forstjóri fyrir h.f. Ásgarð, hann er
giftur Oddnýu Jósefsdóttur; Hjalti,
verksmiðjustjóri hjá h.f. Ásgarði,
f. 1891, giftur Ástu Ásgeirsdóttur,
Abelína t'. 1893 gift Þórhalli Árna-
syni og að lokum Jóhannes Tryggvi
f. 1897 í Reykjavík fáitm vikum
eftir að íoreldrarnir fluttust suður;
hann er fyrsti íslenski biskup í ka-
þólskum sið, eftir að Jón Arftson
leið. Gunnar dó hjá Hjalta syni sín-
um hjer í Reykjavík 10. febr. þ. ár
og er þar góður maður genginn.
'*W >W V
Kennarinn: — Ilvað heita síðuStu
tennurnar, sem menn fá ?
Nemandinn: — Falskar tennur.