Lesbók Morgunblaðsins - 19.02.1950, Síða 1
7. tölublað.
Sunnudagur 19. febrúar 1950.
XXV. árgangur.
S. B.
SJÁ, ALLT SEM ÞIG VAIMTAR
ÞEGAR „BIG BEN“ sló seinasta
slagið á gamlárskvöld og tilkynti
að 1949 væri liðið í aldanna skaut
og nýtt ár runnið upp, þá klappaði
aldrað skáld og heimspekingur
saman lófunum norður í Kaup-
mannahöfn og hugsaði með sjer:
— Gaman, gaman! Hæ, hæ og
hó, hó! Loksins! Loksins!
Og víst er um það, að þulur sá
átti furðulegri og frumlegri vonir
bundnar við komu þessa árs en
nokkur maður annar, og verður
vikið að því síðar.
Maðurinn heitir Karl Einarsson
og auk annarra virðingarheita ber
hann nafnbætuma: greifi af
Dunganon og hertogi af St. Kilda.
Á liðnu hausti var jeg kyntur
Karli Einarssyni í litlu veitinga-
húsi við Kóngsins Nýatorg. Hann
er miðaldra maður, hreinn og
kembdur, meðalmaður á vöxt, gló-
hærður, — og hefur þann kæk að
ræskja sig og skirpa milli setninga.
Um leið og hann tók kveðju minni
deplaði hann vinalega framan í
mig auga og mælti:
— Þú afsakar klæðnaðinn, kæri
landsmaður, en jeg er neyddur til
að ganga borgaralega búinn, ann-
KEMIiR TIL ÞIN
aÁ ui(\ ^JJarí JJinariion ri iL öpuncl,
óem uiííendarreiia hú óöqu^rœcja ~y4iíantii-
íh
nni a
eynm
dddt. ^JJiída
ST. KILDA er lítil og sæbrött ey úti hafi. Þar var b.vgð fram að 1930 og
lifðu eyarskeggjar á sauðfjárrækt, fuglatekju og eggjatekju. Yfirleitt voru lífs-
kjör þar svipuð og í Grímsey. Um 70 manns var í eynni 1928. Fólkið var
flutt þaðan 1930 og siðan hefir eyan verið i eyði og friðuð, og var þetta gert
meðfram til að vemda fugl og sel. Síðan hefir fuglum fjölgað þar að mun.
Aðeins á einum stað er hægt að lenda við eyna, á fjörusandi í klettabás
nokkrum. Þar mun eiga að vera tilvonandi Port Nirvana.
--—
ars elta betlararnir mig allan dag- Fróðir menn og áreiðanlegir
inn! telja, að karl sje með slyngustu