Lesbók Morgunblaðsins - 25.01.1953, Blaðsíða 12
40
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
SaL
cli
omonáclomur
kemst ekki yfir sundið", sagði sá,
sem hann átti tal við.
*Nei, ég vil fá tryggingu, sem
greiðist mér, ef henni tekst að kom-
ast yfir sundið", svaraði maðurinn.
Og hann fékk trygginguna, 1000
sterlingspund, en varð aö greiða
25 sterlingspunda iðgjald. Ungfrú
Ederle komst yfir sundið og varð
heimsfræg á svipstundu. Og mað-
urinn kom til Lloyds og hóf 1000
punda trygginguna. Þetta var fað-
ir hcnnar.
Síðan seinni hcimsstyrjöldinni
lauk, er Lloyds svo að kalla loft-
vog ófriðarblikunnar, sem vegur
allar viðsjár og horfur með hinni
stökustu nákvæmni. Á iðgjöldum
þess má fljótt sjá hvort ófriðar-
blikan færist nær, eða fjarlægist
Og eitthvað rofar til.
,. Árið 1946, þegar allt virtist falla
í ljúfa löð milli Rússa og banda-
manna, sýndu iðgjöldin að vá-
tryggjendur töldu að hættan á
þriðja stríðinu væri eins og einn
á móti. þúsund. En brátt varð breyt-
ing á þessu, þegar fór að skerast
í odda milli þessara samherja í
; annariheimsstyrjöldinni. Og þegar
, Rússar stöðvuðu allar samgöngur
, til Berlínar og bandamenn urðu
að byggja upp „loftbrúna11 þangaö,
, þá hækkuðu iðgjöld stríðsvátrygg-
, inga svo hastarlcga, að þau urðu
, einn á móti fimmtíu (1:50 í stað
1:1000, sem þau voru í ársbyrjun
1946).
) Þegar Rússar gáfust upp á ein-
; angrun Berlinar, batnaöi útlitið
\ aftur og síðari hluta ársins 1949 og
íyrri hluta árs 1950 voru stríðs-
\ trygginga iðgjöldin ekki ncma
\ 1:90. En svo kom Kóreustríðið og
; þá versnuðu horfurnar að mun.
\ Iðgjöld stríðsvátrygginga fóru
| stöðugt hækkandi, þangað til svo
var komið um miðbik ársins 1951,
að þau voru orðin 1:20. Þa voru
MOSKVA-BLAÐIÐ „Trud", sem er
málgagn Iðnaðarins þar i landl, hefur
orðið að birta raiklar umkvartanir frá
verslunarmiðstöðinni út af kvensokk-
um þeim, sem verksmiðjurnar fram-
leiða. Segir þar að fimmti hver sokkur
sc ónýtur, en hinir allir ósamstæðir,
mismunandi víðir, mLsmunandi langir
og mismunandi á litinn. Konurnar nái
því ekki upp í nefið á sér af gremju
út af þessu. að geta aldrei fengið sam-
stæða eða hæfilega sokka.
Sokkarnir cru aldrci jafn háir
né jafn víðir.
Siðan mælir hann sokkana og kvcður
að lokum upp þcnuan úrskurð:
menn svartsýnir á að friður gæti
haldizt.
Sem betur fer hefir stríðsóttinn
farið minnkandi síðan og um sein-
ustu árainót höfðu iðgjöld striðs-
Sljórnin scndir scrfræðmg sinn til að
mæla fætur kvenfólksins.
..Fætur hinna vinnandi kvcnna munu
bratt laga sig cftir sokkunum scm
vorar ágætu vcrksniiðjur framleiða."
vátrygginga lækkað um helming,
voru ekki nema 1:40. Sést á því,
að vátryggjendur telja stríðið ekki
alveg yfirvofandi. Blikan hefir
íærst f jær, að minnsta ltosti í biii.