Lesbók Morgunblaðsins - 05.07.1970, Síða 13

Rætt við John
Bonham
trommara
Led Zeppelin
JOHN Banhaim, tramimiulei'kari
hljómsveitarmnar Led Zeppelin,
heimsótti Glaumbæ s.l. sunnu-
dagskvöld ásamt félögum sínum,
en þá stóð einmitt yfir kveðju-
dawsileilkiur hljómsveitarimmar
Trúbrots. Shady Owens ogKarl
Sighvatsson léku þá með hljóm
aveitinni í síðasta skipti. John
sat við borð Led Zeppeiim úti í
horni í nær þrjá tíma, ogfékk
því að heyra nógu mikið af tón
listarflutningi Trúbrots til að
geta myndað sér einhverja skoð
un á hoinium. Að diamisileiiknium
loknum, brá John sér upp á loft
í Glaumbæ, fékk sér þar sæti
við eitrt borðið og ræddi þarna
um stund við nokkra íslenzka
kunningja. Hann var reyndar
orðinn þreyttur, hafði átt erfið
an dag, fyrst flugferð til ís-
lands, síðan upphitunaræfing
inni í LaugardalshöU og að lok-
um Glaumbæjarferðin, sem var
mjög þreytandi, þar sem hinir
fjölmörgu aðdáendur hljómsveit
arinnar gáfu liðsmönnum henn
ar varla nokkurn frið fyrir
kvabbi um eiginhandaráritanir
og annað slíkt.
Við spurðum því John fyrst
að því, hvernig hami hefði
skemmt sér í Glaumbæ þetta
kvöld.
Prýðilega, þetta er viðkunn-
anlegur staður og hljómsveitin
góð. Sérstalklega „souinidið" hjá
hljómsveitinni, þalð var alveg
fyrirtak.
Ætti þessi hljómsveit, Trú-
brot, einhvern möguleika á því
að komast áfram í hljómsveita
samkeppninni i Englandi?
Já, örugglega. Það er bara
einn galli, sem hljómsveitin
verður að laga, áður en hún get
ur farið að keppa við enskar
hljómsveitir. Hún verður að
spila meira af sínum eigin lög-
um, semja sjálf, en ekki spila
bara lög annarra hljómsveita.
Hún spilar þau mjög vel, en það
er bara ekki það, sem gildir í
Englandi. Þar þarf hljómsveit-
in fyrst og fremst að vera frum
leg. Hins vegar skil ég vel, að
þetta sé erfitt viðureignar hér
á íslandi. Fólkið er jú það fátt
og markaðurinn líti’ll. En ef
hljómsveitin getur gert eina
góða stóra plötu, þá er björn-
inn unninn. Þá er auðvelt að
fá samning við hljómplötufyrir
tækii i Bntglandd e'ðá Amieríku.
En nú hefur Trúbrot, að ég
held, gert tilraunir til að fá
slíka samninga, en ekkert hefur
gengið.
Jæja, Ja, ég skal þá reyna
að g'era það sem ég get fyrir
hljómsveitina.
En svo vlð snúum okkur nú
að þér sjálfum. Er ekki þreyt-
andi að hlusta á nöldrið í blaða
mönnum?
Nei, þett'a kemst upp í vana.
Maður getur svarað þessum
spurningum þeirra alveg ósjálf-

■
LED ZEPPELIN
ER LÍF OKKAR
rátt, án þess að vera að gera
sér of miklar grillur út af þvi.
Það er nefnilega þannig með
blaðamenn, að maður má alls
ekki styggja þá. Þegar við er-
um á hljómleikaferðum í Banda
ríkjunum, koma kannski til okk
ar tíu eða ellefu blaðamenn í
einu og fara að bauna á mann
óþægilegum og þreytandi spurn
ingum. Þá verður maður að vara
sig. Ef maður segir eitthvað
vanhugsað, eru þeir strax
hlaupnir með það í blöðin, eins
og kom nú í ljós með John
Lennon á sínum tíma. En maður
má heldur ekki neita þeim um
viðtöl, því að þá slá þeir þvi
bara upp í staðinn, að maður
sé svo merkilegur með sig og
ósamvinnuþýður, að skömm sé
að. Svo að maður verður að
vera var um sig fyrst í stað.
En síðan kemst þetta upp í
vainia og rruaiður getur farið að
svara kurteislega öllum mögu-
legum spumingum, án þess að
hafa nokkurn hlut fyrir því.
Hvað er Led Zeppelin?
Led Zeppelin er líf okkar.
Við vinnum saman að öllu, sem
við gerum, og það kemst ekk-
ert annað að hjá okkur, en Led
Zeppelin. Og sjáðu bara hvað
hljómsveitin hefur afrekað á
átján mánuðum. Við eigum all-
ir stór og fín hús, og ég á tgi.
bæði Rolls Royce og Jensen
(handsmíðaður sportbíll í dýr-
asta verðflokki).
Hvað hefur þú fengizt lengi
við hljóðfæraleik?
Ég hef spilað á trommurnar í
sex ár.
Hefur þú meiri ánægju af því
að spila nú, en þegar þú varst
að byrja á þessu?
Já, miklu meiri. En hins vegar
hafa viðhorf mín til ýmissa
hluta breytzt mjög á þessum
tima. Hér áður fyrr átti ég
mína drauma um það, sem mig
langaði til að gera, langaði til
að eignast, en nú þegar ég hef
gert þeissa hluti, edgmazt allt
mögulegt, þá fellur það skyndi-
lega mjög í verðgildi í mínum
augum, en hins vegar er margt,
sem ég sakna frá þvi í gamla
diaigia, ein g®t ekki öðlazt nú.
Nú gerir þú þó nokkuð af því
að taka trommusóló með berum
höndunum. Ætlar þú að gera
það í Höllinni á morgun?
Já, auðvitað. En þetta er
alveg voðalega sárt, ég er allur
í örum á höndunum eftir þetta.
Hvernig trommusett leikur
þú á?
Ludwig. Ég er á samningi
við Luidwiig-fyrirtækið. Það sér
mér algerlega fyrir trommum til
að leika á, ef ég lofa að nota
engar aðrar tegundir. Við erum
allir með svona samninga við
hljóðfæraframleiðendur. Söng
kerfið, magnarana, gítarana, allt
þetta fáum við ókeypis.
Og að lokum John, hvernig
lízt þér á ísland?
Ég hef nú bara verið hér í
einn dag, en mér lízt mjög vel
á þetta allt saman, eftir því sem
ég hef séð, og þá sérstaklega á
stúlkurnar, þær eru gullfalleg-
ar.
S.H.
5. júlí 1970
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ]3