Lesbók Morgunblaðsins - 21.12.1987, Blaðsíða 37
Kornungur, austrænn íslendingur setur sig í mjög fullorðinslegar stellingar fyr-
ir ljósmyndarann eins og ekkert sé sjálfsagðara. Bakgrunnur af þessu tagi með
málaðri mynd af gróðri og jafnvel klassískum styttubrotum, er gamalt fyrirbæri
á ljósmyndastofum.
Hress ungur maður, sem auðsjáanlega kann orðið vel við sig fyrir framan mynda-
vélina hjá Jóni Aðalbirni.
af börnum. Nú er ég hættur að taka það
sem áður var kallaðar fjölskyldumyndir, eða
að fara í heimahús. Þesskonar myndir sem
prýða veggi hjá ömmu. Eftir því sem fólk
verður eldra, þá verður meira um að fjöl-
skyldumyndir prýði veggina.
Þær myndir sem ég tek og vinn um þess-
ar mundir eru að mjög miklu leyti fyrir
tilmæli ömmu og afa. Ef ég gæti valið mér
viðfangsefni, þá væri ég aðallega að taka
listrænar myndir og það sem heillar meira.
Hvað kostar um það bil, að setja upp ljós-
myndastofu?
— Hægt er að setja upp ljósmyndastofu
á þann hátt, að ljósmyndarinn sé í leiguhús-
næði, kaupi aðeins það allra nauðsynlegasta
til starfans, láti aðra framkalla fyrir sig fílm-
uraar, og jafnvel láta aðra vinna fyrir sig
stækkanir. En grundvöllur til slíks rekstrar
er mjög takmarkaður vegna smæðar við-
skiptahópsins sem mögulegt er að laða til
sín í þessu fámenna landi. Það að auki yrði
reksturinn mjög háður öðrum, og erfiður,
þar sem viðkomandi ljósmyndari yrði að
sópa til sín svo miklu verkefni af því sem
býðst. Stofnkostnaður slíkrar vinnustofu
yrði um ein og hálf milljón.
Sé aftur á móti íjárfest í öllu sem til
þarf, þar með talið filmuframköllunarvél og
pappírsframköllunarvél, svo að ljósmyndar-
inn þurfí engum öðrum að vera háður, þá
er tilkostnaðurinn fyrir utan húsnæði um
fjórar og hálf milljón. Endanleg útkoma á
rekstri fer svo einvörðungu eftir vinnugleði
ljémyndarans og hve flinkur hann er í sínu
starfí, hve natinn og umhyggjusamur hann
er við sína viðskiptavini, og svo hve fljótt
orðstír hans breiðist út. En fyrst og síðast
er útkoman reist á takmarkalausri vinnu.
H6.
Myndatökur af bömum á fjósmyndastofu eru mikið þolinmæðisverk og oft verður Jón Aðalbjöm að bregða sér í hlutverk
leikarans og setja eitthvað á svið til þess að skemmta bömunum og fá þau til að vera eðlileg.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 21. DESEMBER 1987
i