Lesbók Morgunblaðsins - 25.04.1998, Qupperneq 16

Ljósmynd/VISIONS du nord-Marc Domage
TRÉKOFI Hannesar Lárussonar þar sem Anna Guðjónsdóttir og ýmsir fleiri hafa komið fyrir myndum og munum, kortum og steinum.
NORÐURHJARANS
ANGIST OG ÓHEFT FRELSI
ORVÆNTING Edvards
Munch eða öllu heldur
brot af henni blasir við á
auglýsingum út um alla
París. Málverkið er not-
að til að minna á sýning-
una Visions du nord,
Sýnir úr norðri, í Nú-
tímalistasafni borgarinnar. í götunni minni,
langan veg frá hinu fína 16. hverfí þar sem
safnið er, skoða afrískir karlar í kuflum og
sandölum geysistórt skilti með myndinni. Og
maður fer ekki í neðanjarðarlest án þess að Ör-
væntingin úr norðri grípi mann, oft margsinnis
af veggspjöldum sömu stöðvar. Enda var troð-
fullt þegar sýningin var opnuð, yfir 7.000 gestir
samkvæmt blöðum, eða svo mikið af fólki að
erfitffvar að gæta almennilega að listinni. Þetta
var fyrir mánuði, eins og Morgunblaðið sagði
írá þá. I sólskini og blíðu síðasta sunnudag fór
ég svo aftur að skoða það úrval myndlistar frá
Norðurlöndum sem boðið er: fimm gamla
meistara, mörg og misjöfn ný verk og svo múr-
steinaskúlptúr og málverk Danans Pers Kirke-
by, hugsuð til að brúa bilið milli upphafs og
endis aldarinnar.
Fyrsl svart,
svo allsbert
Þrjár fjörlegar konur spila djass í anddyrinu
þetta síðdegi og það þarf dálitla fími til að kom-
ast milli áheyrenda upp tröppumar að nýlist-
inni. Þar er náttúrlega líka maður við mann,
fyrst mjög stuttklippt gráhærð kona í mussu
sem stendur þétt upp við svartan vegg í svört-
, um sal og rýnir í rúnir hans. Kannski er hún
finnsk, hugsa ég og held áfram að grátóna kyn-
lífsmyndum Ceceliu Edefalk. Ceeelia málar
. I líka fílshausa og ber þar nokkurn veginn að
sama brunni. Við hliðina á eru skrifstofulegar
I innimyndir Ann Lislegaard, skemmtileg
: ; „kyrralíf ‘ vegna þess að herbergin beyglast
Þrískipt sýning Nútímalistasafns Parísar á norrænni
myndlist stendur fram í miðjan maí. Þar sem varla sást í
verkin fyrir fólki við opnunina í febrúar ákvað
ÞORUNN ÞORSDOTTIR að fara aftur einn daginn. Svo
las hún nokkrar umsagnir franskra blaða, flestar lof-
samlegar, reyndar sérstaklega um elsta hlutann.
Ljósmynd/VISIONS du nord-Karen Ashton
FINNSKI hrópkórinn Huutajat flutti þjóðsöngva við opnunina.
eins og eitthvað geti verið bogið við hversdags-
leika þeirra.
Svo kemur saga um Söndru og reynslu
hennar af lífi í Kristjaníu, ég horfi á nokkurra
mínútna myndband þar sem Sandra sötrar
bjór með tómlætislegum svip og þreytuleg
kona hreinsar barskenk. Þær eru ekkert að
skipta sér hvor af annarri og ég ákveð að láta
líka sem ekkert sé. Höfundunum Joachim
Koester og Matthew Buckingham myndi hvort
sem er líka það ágætlega.
Næst horfi ég lengi inn í frumskóg Henriks
Hákansons, Eftir eilífðina heitir verkið eða
innsetningin, eins og maður dæmist til að segja
um hluti sem settir eru saman í sýningarsal.
Því miður má ekki fara inn í grænkuna,
kannski eru þar mannætuplöntur eða við-
kvæmar jurtir sem myndu deyja við minnstu
snertingu. Hins vegar má vel kíkja inn í tré-
kofa Hannesar Lárussonar þar sem Anna Guð-
jónsdóttir og ýmsir fleiri hafa komið fýrir
myndum og munum, kortum og steinum. Þetta
kynna þau sem hánorrænt útibú frá Museum
Femer Gegenden í Hamborg.
Farsímar, hnyklar
og hróplcór
Svo kemur að stóru hvítu hnyklunum, uppá-
haldi af opnuninni. Þeir eru ekki eins tilkomu-
miklir lengur af því drengirnir tveir eru farnir,
sem sátu þá á teppi á gólfinu og prjónuðu ým-
ist eða röktu upp að hætti Penelópu, með hæg-
lætislegu brosi. Og teppið undir, hvítt eins og
hnyklarnir, hefur tekið lit af mannskapnum.
Þetta verk var annars hvíld frá æsingi opnun-
arinnar, sem lýsti sér meðal annars í farsímtöl-
um norrænna vina milli herbergja á sýning-
unni: „Storström hér, sæll aftur, ertu niðri í
klassíkinni ... ég var að fá plakat og blóm,
bíddu aðeins, það eru hér menn að öskra ... við
sjáumst bara í kokteilnum ...“
Mennimir sem öskruðu, það er annað minn-
í 16 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 25. APRÍL 1998