Lesbók Morgunblaðsins - 04.03.2000, Page 13

EVA SÓIAN
UÓÐÁNTITILS
Orð. Orð eru laufblöð.
Égstend álengdar
og horfí á skáldin
rölta írólegheitum
um garðana sína
og tína falleg blöð.
Bara að það væri ekki alltaf
rok hjá mér
oglaufblöðin fykju ekki svona
sundurlaust fram hjá mér.
Væri ég þá skáld?
Ærandi hávaði.
Kliður, skvaldur, glamur íglösum.
Æstur hlátur og raddir
á reykmettuðu kaffíhúsi.
Allar þessar raddir og hljóð.
Ég tek þéttingsfast fyrir eyrun
og öskra.
Öskra aföllum lífs- og sálarþrótti.
Ærandi þögn.
Elskarðu mig?
Segðu að þú viljir mig,
virðirmig,
viðurkennir mig.
Segðu að þú elskirmig.
Því éggeri það ekki sjálf.
Ó tár.
Flaumlaus flæðandi tár.
Heilandi, sefandi,
heit huggandi tár.
Bara að ég ætti eftir eitt.
Allur tíminn
sem ég eyddi ekki
íað horfa á sólarlagið,
anda að mér sjávarloftinu,
klífa fjöll ogfylgjast með
fuglunum og blómunum
dafna ígarðinum mínum.
Allur tíminn
sem ég eyddi ekki
með þér.
Hvert fór hann?
Höfundurinn er sjónvarpsþula.
KRISTJÁN ÁRNASON
ÍSLENSK
TUNGA
Tignarlega tungan mín,
tjáning fegurst, mæltu orðin.
A góðum stundum glóðin þín,
sem gullið hreina bjartast skín,
En ef að nauðsyn býður brín,
biturgerist orða korðinn.
Þú ertjafnvíg til að tjá,
tilbeiðslunnar funann heita.
Við kölska sjálfan kveðast á,
kærleiks blíða strengi slá.
Ofmetnast þó aldrei má,
en öðrum tungum sóma veita.
Þið, sem takið þennan arf,
þurfíið vel að slíku hyggja.
Að sókn og vörn er sífellt starf,
sífrjótt málið næring þarf.
Iþess stað sem úrelt hvarf,
orðgnótt nýja verðið byggja.
Megi tækni í tímans rás,
tungu vora nýta þjála.
Bestu mennta burðarás,
blessuðþýða tungan svás,
Ei á þröngan bundin bás,
en birtist ætíð hreinust mála.
Höfundurinn er fró Skóló í Sléttuhlíö.
MAGNÚS HAGALÍNSSON
í FÉLAGSGARÐI
Við fagnaðarhátíð á Fagureyri
íFélagsgarði tókgleðin völd.
Hver gumi var maður að meiri
sem mætti keikur á gamlárskvöld.
Þeir helga sér bekk við hægra þil
hýrir á svipinn á sætaröðum.
Við harmoníku hljómfagra spil
var hátíðablær á sveinum glöðum.
Heimasætur með sjónarstein
senda tápið herrum glöðum.
Frá brún og vanga, blíðum skein
bros oggaman, flaug af vörum.
Húsfreyjur sátu, horskar við drótt
í hátíðaklæðum þær athygli taka.
Það fórgleði, að nýársnótt
þær nutu þess að heyrast og vaka.
í þjóðdönsum freyjur fanga öll spor
sigfímlega hreyfa í unað og takti.
Þær voru sem laufblað á limi um vor
hvar lék þeirra faldur í pilsi og blakti.
Mörg voru fíjóðin á Fagureyri
með fasið selju, oglinda skreytt.
Þærgyðjur báru, sem gull af eiri
og gumar, þeim unnu heitt.
Við ilm frá vanga og veigúrglasi
er vinahópur um gólfíð sveif.
Þá hægur vals í fald og fasi
fór um salinn og alla hreif.
í augum gauta varglampi af teitum
við gamlar sagnir frá liðnum árum.
Ogminni höfðu frá sjó ogsveitum
í sagnabikar var lögg af tárum.
Þá fyrðar gengu á fjalir ljósa
með fjöldasöng um kvenna minni.
Og blessuð var blíða eyrarrósa
svo bundin heit oggömul kynni.
Nú heyrðist söngur sviði frá
sælum drósum hvarmaljós.
Þærheilla sína sveina ogþrá
þeim senda boðin, góð með hrós.
Til óttu var skemmt og leikið af list
með Ijúfum söng um hjartans mál.
I fremri stofu varfaðmað ogkysst
ogfagnað á ári með kveðjuskál.
Skemmtan varlokið, hún leið svo fíjót
sem ljúfur draumur, en ekki vaka.
Þá sungið var einlægt, um sæl áramót
um síðþað gamla, kemur ei til baka.
Höfundurinn vann í ólverinu í Straumsvíken hefur nýlega lótiðaf störfum.
KJARVALSSÝNINGIN í HQLTE
THOR VILHJÁLMSSON
SKRIFAÐI FORMÁLANN
í Lesbók 12. febrúar sl. var fréttafrásögn af
Kjarvalssýningu sem opnuð var með viðhöfn
á Gamle Holtegaard, í Holte norðan við
Kaupmannahöfn. Par stóð m.a. svo: „Formála
að sýningarskrá skrifar Per Kirkeby, sem er
einn þekktasti málari Dana, og þar rekur
hann áhrif Kjarvals á sig.“
Hér er því miður ekki farið rétt með. For-
málinn um Kjarval í hinni vönduðu sýningar-
skrá er eftir Thor Vilhjálmsson, sem alls ekki
er getið í fréttinni. Málið er þannig vaxið að
leitað var til Thors með að skrifa formála í
sýningarskrána og mundi hann þá eftir fyrir-
lestri um Kjarval sem hann hafði skrifað og
haldið á dönsku 1975 og niðurstaðan varð sú
að nota hann. Sagði Thor að safnstjórinn,
Jacob Thage, hefði verið hæstánægður með
þessa ritgerð og bauð hann Thor utan til að
vera við opnun sýningarinnar. En Thor
kvaðst þá hafa verið í miklum önnum og ekki
getað þegið boðið.
Danski málarinn Per Kirkeby skrifar hins
vegar stuttan eftirmála í sýningarskrána sem
er merkisgripur. Þar kemur á óvart að sjá
litprentanir af frábærum verkum listamanns-
ins, sem ekki hafa áður komið fyrir almenn-
ingssjónir. Á sýninguna hafa eingöngu verið
valdar landslagsmyndir sem sýna hvað
Kjarval gat tekið viðfangsefni sín margvísleg-
um tökum. Ritgerð Thors ber vott um mikla
þekkingu á viðfangsefninu, enda er hann höf-
undur bókar um Kjarval. Eru Thor og les-
endur beðnir velvirðingar á þessari fréttafrá-
sögn og leiðréttist þetta hér með.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 4. MARS 2000 1 3