Alþýðublaðið - 10.12.1988, Blaðsíða 11

Laugardagur 10. desember 1988
11
KRINGLAN
Gœði og
glœsileiki
eru einkenncandi fyrir Benetton
og Sisley vörur, segir Hjördis
Gissurardóttir verslunarkona
Bjartsýnisfólk er ekki auö-
fundið þessa dagana. Flestir
barma sér og fullyrða að við
stefnum stöðugt niður á við.
En hjá Hjördísi Gissurardótt-
ur eiganda Benetton og Sisl-
ey verslananna kveður aldeil-
is við annan tón. Hún er full
bjartsýni og segir að við höf-
um bara gott af örlitlum sam-
drætti, kannski sérstaklega
unga fólkið sem hugsar bara
um daginn í dag.
Þegar Hjördís byrjaði með
Benetton verslunina fyrir sex
árum var hún til húsa að
Skólavörðustíg 5. Þar var
seldurjöfnum höndum
barna- og fullorðinsfatnaður
en ekki leið langur tími þar til
Ijóst var að full ástæða væri
til að skipta versluninni á tvö
húsnæði. Benettón verslan-
irnar færðust neðar á Skóla-
vörðustíginn, á númer 4 og
4a en á númer fimm eru nú
útsöluvörur seldar á enn
lækkaðra verði.
Hjördís Gissurardóttir var
ein þeirra fyrstu sem tóku
ákvörðun um aö kaupa hús-
næði í Kringlunni: „Eg er gef-
in fyrir alla þróun í þjóðfélag-
inu hvort sem hún er í sam-
bandi við uppbyggingu versl-
unar eða einhvers annars.
Áhætta? Lífið er ein áhætta
og það þýðir litið að hugsa
stöðugt um hana. Ef áhættan
reynist neikvæð verður bara
að taka því og gleðjast ef
hún er jákvæð. Ef maður tek-
ur aldrei áhættu í lífinu þá
gerist heldur aldrei neitt.“
Sisley og Benetton versl-
anirnar selja fatnað á alla
fjölskylduna, allt frá nærföt-
um til yfirhafna, og Hjördís
segir muninn á verslununu.cn
einkum vera þann að Sisley,
sem er systurfyrirtæki
Benetton, sé með annað lit-
róf og meira út í „country
línu“ en Benetton: „Sisley
selur fatnað á aldurinn frá
fimmtán til fimmtugs. Frá
næsta vori verður hins vegar
hægt að fá fatnað í Benetton
á nýfædda upp að hundrað
ára þvi þá förum við að selja
fatnaö á hvítvoðunga." Hún
segir fötin frá Benetton og
Sisley þess eðlis að hann
nýtist alls staðar: „Þetta er
fatnaður sem hægt er að
nota við flest öll tækifæri og
er yfirleitt valinn með því
hugarfari að hann sé hægt
að eiga í mörg ár, enda mjög
vönduð efni í honum. Við er-
um ekki bundin við að taka
inn margar flíkur sömu teg-
undar og vöruúrvalið er því
mikið. Ég hef alltaf verið
fremur mótfallin því að fólk
klæðist eins og mæli því
með að hver og einn gefi
hugmyndafluginu lausan
tauminn."
Hjördís segir Benetton
verslanirnar í Kringlunni og á
Skólavörðustíg bjóða upp á
sitt hvora línuna: „Verslanirn-
ar eru alveg aðskildar að því
leyti að þar er sitt hvort vöru-
úrvalið.
Reyndar er hægt að ganga
að sömu litum á báðuflri stöð-
unum en snið og gerðir eru
mismunandi." Hún segirvið-
skiptavini Benetton og Sisley
vera á öllum aldrk „Okkar við-
skiptahópur er fj’ölskyldan,"
segir hún, „allir þeir sem
hugsa um gæði og glæsi-
leika."
Innréttingárnar í Benetton
og Sisley eru téiknaðar af
hönnuðum fyrirtækjanna á
Ítalíu enda eru gerðar strang-
ar kröfur um uppsetningu á
verslununum. Eina undan-
tekningin sem gerð er frá
þessari reglu er ef Benetton
verslun opnar á smærri stöð-
um, en undantekningin varir
aðeins í ákveðinn tíma. Þann-
ig urðu endalok Benetton
verslunarinnar á Akureyri
sem var í leiguhúsnæði:
„Verslunin var á annarri hæð
og við höfðum ekki útstilling-
arglugga. Slíkt er ekki andlit
Benetton og eftir tæplega
tveggja ára starfsemi urðum
við að loka, enda alveg jafn
nær í leitinni að húsnæði á
jarðhæð."
Jólagjafainnkaup eru farin
af stað í Benetton og Sisley
og Hjördís segir peysur vin-
sælar jólagjafir núna eins og
undanfarin ár. „Mér finnst
fólkfliafa verið nokkuð
snemma í jólagjafainnkaup-
unum Síðustu tvö árin“ segir
hún. „Auðvitað heyri ég
krepputalið eins og allir áðrir.
Þaö heilsar okkur öllum og
hefurekki skilið nokkurn út-
undan. Við verðum auðvitað
að gera okkur grein fyrir að
ef við eyðum um efni fram
kemur það niður á okkur og
það er ekki eingöngu af hinu
illa. Við lærum af þessu og
að mínu mati höfum við gott
af aö kynnast samdrætti. Það
þýðir ekki að fara of langt
fram úr skammti og verða
svo hissa þegar kreppir að!
Erlendis eru Islendingar
þekktir fyrir að vera eyðslu-
samir og spá lítið í peninga.
Það virðist ríkjandi hér að
spata aura og henda krón-
um.“ Hjördís segist ekki hafa
merkt það að „kreppan" hafi
gert vart við sig í verslunum
hennar „enda kallast þetta
varla kreppa fyrr en fólk fer
að standa í biðröðum. Þessi
samdráttur hefur auðvitaö
snert allt. Fólk notar

greiðslukort í mun meira
mæli en fyrr og okkar svar
við því er að bjóða 20% stað-
greiðsluafslátt til jóla. Þótt
fólk kaupi ekki sama magn
og áður eiga Benetton og
Sisley sína föstu viðskipta-
vini og það fólk er líklega að
kauþa til þrengri áranna, ef
þau verða fleiri, því það veit
að þessar flíkur endast. Á
krepputímabili lærir fólk að
spila á gæðamatiö, það
hugsar um hversu endingar-
góðar vörur eru og það lærir
að fara betur með hlutina.
Hraðinn hefur verið svo mikill
í þjóðfélaginu síðustu árin að
fólk hefur ekki gefið sér tíma
til að hugsa um slíkt. Nátt-
úruefni eins og eru í
Benetton og Sisley vörunum
standa betur að vigi en gervi-
efni.“
Hjördís segir minna um aö
hlaupið sé eftir tískufyrir-
brigðum en var til dæmis fyr-
ir síðustu jól þegar allar
stelpurvildu svokölluð
blöðrupils: „Núna kaupir fólk
það sem því finnst fallegt, er
sjálfstætt og lætur ekki
stjórnast af tískunni, — enda
nokkuð dýrt að elta hana á
þriggja mánaða fresti! íslend-
ingar eru duglegir við að
blanda nýju og gömlu saman
og þeir eru áberandi fallega
klæddir."
Hún segir eðlilegt að
Kringlan hafi fengið gagn-
rýni: „því það eru alltaf til
neikvæðar raddir, fólk sem er
á móti öllu' segir hún. „Marg-
ir voru lika á móti þeirri þró-
un að við færum úr moldar-
kofunum. Miðbærinn hefði
aldrei getað annað öllu því
fólki sem hér býr og þótt
hjarta mitt slái ekkert siður
fyrir miðbæinn en Kringluna
er alveg Ijóst að það þarf að
lífga mikið upp á ýmis hús i
gamla miðbænum. Ef versl-
unum og fyrirtækjum er illa
haldið við útlitslega virkar
það eins og þreyta sé komin
í reksturinn og fólk sækir
siður í slíkar verslanir. Fólk
er nýjungagjarnt og ég er
þess fullviss að bjart og vist-
legt umhverfi Kringlunnar
laðar að. Bílastæðin er annar
þáttur því auðvitað er það
mikill kostur að geta geymt
bílinn meðan verslað er, án
þess að verða þrjúhundruð
krónum fátækari í hvert sinn.
í gömlum sögum er sagt frá
því er fólk fór til kirkju aó
sýna sig og sjá aðra. Nú fer
það í Kringluna og það er
gaman að hitta þar skólasyst-
kini úr sjö ára bekk sem mað-
ur þekkir aftur á andlitum
barna þeirra ...!“