Vísir - 12.08.1976, Blaðsíða 23

Fimmtudagur
12. ágúst 1976
VISIR

(Jr sjónvarpsstööinni á Keflavikurflugvelli.
.......................:
ÞOKKFYRIR
GREIN UM
SJÓNVARPIÐ
Björg Helgadóttir, hringdi:
Ég vil þakka Kristinu
Magnúsdóttur, grein i Morgun-
blaðinu i dag (11. ágúst), þar
sem hún reifar sjónvarpsmálið
svonefnda. Ég er einbúi og
sakna mjög keflavikursjón-
varpsins, þvi flest kvöld sit ég
heima.
Vilja nú ekki þingmenn okkar
sjálfstæðismanna stuðla að þvi
á komandi vetri að keflavikur-
sjónvarpið veröi opnað og þagg-
að niður i þessum fámenna hópi
manna i öllum flokkum sem
geymir kommúnismann bák viö
skjöld sinn, þvi vissulega er
þetta fólk meö hugsjónir sósial-
ismans og þaö er alls ekki æski-
legt i raðir frjálsra og lýðræðis-
legra stjórnmálaflokka.
Islenska sjónvarpið er þvi
miður ekki þess umkomiö að
veita þá þjónustu sem við áttum
von á að hafa eftir þvi sem lof-
orðin voru i upphafi. Þau hef ég
hér i gömlum blöðum. Ég þakka
svo birtinguna.
Vill barna-
þœttina fyrr
Húsmóðir I Garði hringdi:
Skelfing finnst mér það
ergilegt þegar sjónvarpið
treður efni sem helst er við
hæfi barna, aftast i dag-
skrána. Sem dæmi getum við
tekið siðasta mánudag.
Þá var bráðskemmtileg
dýramynd siðast á dag-
skránni. Börnin min vissu að
það átti að vera dýramynd og
vildu auðvitað horfa á hana.
Ég vil að þau fari snemma að
hátta á kvöldin, en leyfði þeim
þó að biða.
Og meðan á biðinni stóð var
þetta hundleiðinlega enska
leikrit sem mér þótt litið varið
i og fór auövitað fyrir ofan
garð og neðan hjá börnunum.
Mér finnst að ef eitthvert
efni er sérstaklega við hæfi
barna, eigi það að vera fyrst á
dagskránni. Þá er hægt að
pakka börnunum i bólið á eftir
og þeir fullorðnu geta svo
horft á það sem eftir kemur, ef
þeir kæra sig um.
„Sjonvarpsmálið
endurvakið í
frábœrri grein"
Hrefna Herbertsdóttir, hringdi:
' Mig langar tilað vekja athygli
á frábærri grein Kristinar
Magnúsdóttur, um sjónvarpið,
sem birtist i Morgunblaðinu á
miðvikudag (11 ágúst). Þetta
eru orð i tima töluð hjá Kristinu
og hún talar áreiðanlega fyrir
þorra þjóðarinnar.
1 þeirri grein sem Hrefna
minnist á, fjallar Kristin um
hversu óskaplega léiegt Is-
lenska sjónvarpið sé, auk þess
sem það starfi aöeins i 280 af 365
dögum ársins.
Ohæft og endurtekið efni sé
svo mikiö að það sé ekki nema
örlitið brot af þeim tima sem
sjónvarpið er þó i gangi, sem
fólk nenni að horfa á það.
Kristin minnir á keflavikur-
sjónvarpið og að meðan það var
og hét hafi fólk þó getað skipt
um dagskrá og horft á afþrey-
ingarefni sem sist sé siðlausara
en það sem islenska sjónvarpið
býður uppá.
Hún leggur til að nú verði
hundsaðir þeir „einangrunar-
sinnar og sjálfskipuðu menning-
arvitar sem tróðu þeirri kenn-
ingu upp á ráðamenn þjóðar-
innar að menningu Islands væri
hætta búin af keflavikursjón-
varpinu”.
Kristin minnir á langa dag-
skrá keflavikursjónvarpsins,
sem flytji skemmtilegt afþrey-
ingarefni. Við lokun stö"ðvar-
innar hafi ekkert tillit verið tek-
ið til þeirra sem hefðu mest
gagn af þessu, sem séu lang-
legusjúklingar, fatlað fólk, ein-
búar eða fólk sem býr mjög af-
skekkt.
Hún telur það teljast til mann-
réttinda að hafa frjálsar hendur
við að velja það sjónvarpsefni
sem er á boðstólum og skorar á
þingmenn að bæta nú úr þessu.
Hér hefur aðeins verið stiklað
á stóru, úr grein Kristinar, en
verður að nægja að sinni.
i
Vegna bréls um
Akraborgina....
Þórður Jónsson, fram-
kvæmdastjóri Akraborgar,
hringdi, vegna skammarbréfs
og spurninga, „Húsmóður á
Akranesi”, i þriðjudagsblaöinu.
Húsmóðirin bar fram fjórar
spurningar og fara svör Þóröar
við þeim, á eftir.
1) Hvenær er skipið þrifiö, úr
þvi það er ekki gert að kvöldi
þegarferðum er lokið þann dag-
inn.
Svar: Skipið er þrifið á hverju
kvöldi á Akranesi og koma til
þess þrjár eða fjórar konur.
Þennan dag sem húsmóðirin
talar um, sjötta ágúst, var hins
vegar kappleikur hjá Akranesi
og það eru mjög erfiðir dagar
hvað þrifnað snertir. Þá eru far-
þegarnir margfalt fleiri en
venjulega og það vill bera á
drykkju.
Þá eru lika aukaferðir og
skipið stoppar ekki nema hálf-
tima á hvorum stað. Timi til að
þrifa er þvi minni en æskilegt
væri, milli ferða.
2) Hvert er starf þeirra
kvenna sem vinna um borö?
Svar: Þær eiga að annast veit-
ingasölu og vera farþegum til
aðstoðar. í þvi tilfelli sem hús-
móðirin talar um, hafa þær lik-
lega haft of mikið að gera,
vegna mannfjöldans.
3) Hvernig stendur á þvi að
ekki er hægt að fá kaffi eða aðr-
ar veitingar þegar skipið liggur
i höfn.
Svar:Það eru reglur sem okkur
eru settar. Við megum ekki hafa
veitingasöluna opna meðan
skipið er við bryggju. Ég viður-
kenni hins vegar við við brjótum
þessar reglur mjög oft og reyn-
um að veita farþegum þá hress
ingu sem þeir óska eftir'.
4) Hvert á maður að snúa sér
til að fá teppi eða annað sem
farþega vanhagar um, meðan á
ferð stendur?
Svar: Teppi eiga að vera til
staðar i neðri sal. Ég visa enn til
óvenjulegs fjölda i þessari ferð
húsmóðurinnar. Af lýsingu
hennar að dæma virðist þó sem
einhverjir hafi ekki unnið störf
sin sem skyldi. Ég vildi svara
henni sem fyrst, en þetta mál
veröur kannað nánar.
BROUT
%