Vísir - 14.08.1976, Síða 9
VISIR
Laugardagur 14. ágúst 1976
I
VtRKSMIÐJU GRAFIK
r safni Gunnars Sigurðssonar
Alþjóðlegt andrúmsloft leikur
nú um hálfan vestursal
(jarvalsstaða, en þar hefur fé-
agið Myndkynning komið upp
iýningu á 57 grafikverkum eftir
íóp viðfrægra myndlistar-
teljandi eðlismunur á meöferð
grafikaðferða frekar en beiting
pensils og oliulita eða þá penna
og bleks, hver aðferð hefur sinn
möguleika og sjarma ef henni er
beitt af listfengi. A sýningunni
vald Skúlason i broddf fylk-
ingar, var vist mikið lif i tusk-
unum og siðar september hóp-
urinn, er hafði hér alræðisvald i
myndlistum i hátt á annan ára-
tug, eru uppistaðan i safni
Gunnars heitins. Þeir sem gam-
an hefðu aö rifja upp gömul
kynni við september mennina,
og einnig yngra fólk til að sjá
um hvað var barist, ættu ekki að
láta þessa sýningu framhjá sér
fara. Ég mun ekki fialla um ein-
stök verk á þessari sýningu eða
liststefnur er þá riktu, þvi hefur
verið gerð góð skil á spjöldum
islenskrar myndlistarsögu.
Erro, Picasso-burger, sáldþrykk.
Það er ánægjulegt að Kjar-
valsstaðir skuli nú byrjaðir að
taka til sýningar einkasöfn
manna.vonandi að framhald
verði á.
Hin mikla aðsókn sýnenda að
vestursal hússins, fullbókaö
langt fram á næsta ár, ef ekki
lengur, sýnir að taka verður til
umhugsunar eystri salinn,
Kjarvalssal. Mætti vel hugsa
sér að sá salur væri notaður að
hálfu leyti undir sýningar á
einkasöfnum á móti hreyfanleg-
Stúlka, olia 1946.
um og þá um leið áhugaverðari
sýningum á myndverkum Kjar-
vals. Það er staöreynd að svo
stór sýning, er nú hefur hangið
uppi siðan um áramótin siðustu
óhreyfð að kalla, gerir list Kjar-
vals siður en svo gott i augum
aðdáenda hans.
Minni sýningar þar sem reynt
yrði að kynna skipulega úrval af
ýmsum timabilum ævi hans eða
eftir viðfangsefnum, svo eitt-
hvað sé nefnt.
Með núverandi ástandi minn-
ir salurinn helst á góða
geymslu,en lifandi sýningarsal.
Vitað er að margir eiga góð
einkasöfn og væri þakkarvert
hverjum þeirra að veita sam-
löndum sinum smá hlutdeild i
dýrðinni, með þvi að lána þau til
sýninga i stuttan tima. Sýning á
safni Gunnars Sigurössonar,
er lést löngu fyrir aldur fram
stendur nú yfir i helmingnum af
vestursal Kjarvalsstaða. Gunn-
ar heitinn var mikill vinur og
velunnari islenskra listamanna,
si og æ opinn fyrir nýjungum i
heimi listarinnar eins og sjá má
þegargengiðeru um sýninguna.
A þeim árum er afstrakt-listin
var að koma fram hér á landi
með Svavar Guðnason og Þor-
manna. Minningar um heim-
sóknir á erlenda sýnmgarstaði
sækja á hugann. Myndir eftir
flesta af þessum mönnum eru til
sýnis og sölu út um allar jaröir
enda sést, ef sýningarskrá er at-
huguð að myndirnar eru gefnar
út í stórum upplögum sum
númeruð önnur ekki.
Otgáfa grafikverka er i dag
orðin að stóriðnaöi i Evrópu og
Ameriku, listamennirnir aö
einskonar hönnuðum fyrir
þennan iðnað eða þá gefa út
eftiprentanir af málverkum
sinum. Það læðist þvi að manni
sá grunur aö grafiklistamenn
fjarlægist nú s jálfa aðferðina og
efnið sem unnið er i, en mjög
færir iðnaðarmenn leysi hin
mörgu og flóknu tækniatriði.
Þetta held ég aö sé mjög hættu-
legt fyrir grafik sem Ústagrein,
vegna þess aö hið nána og oft á
tiöum gefandi samband lista-
mannsins viö efnið og aöferðina
rofnar. Fyrir mér er enginn
fær maður það á tilfinninguna
að lítill munur sé á þessum
grafikmyndum og vel gerðum
eftirprentunum nema hvaö
áritun höfundar fylgir og fyrir
það borga sumir mikið af pen-
ingum. Ekki er mikið um
svart-hvitar myndir á sýning-
unni og er það slæmt vegna
hinnar upprunalegu aðferðar,
litur i grafikverkum kom ekki
til fyrr en á seinni árum og þá
aðallega til að þjóna
markaðslegum hagsmunum.
Fólk vill lit á veggi ódýra eftir-
gerð málverksins, en hin vand-
meðfarna lína teikningarinnar
fellur f skuggann. Einn af mestu
teiknurum i gegnum aldirnar
Picasso á hér eina línumynd af
konu frá árinu 1956. Hann hefur
sjálfur sagt að ef hægt væri að
kalla sig meistara þá væri það
helst fyrir teikningar sinar og
grafik. Það hefði verið ánægju-
legtefeitthvaðafmyndum hans
frá Griska timabilinu væru meö
á sýningunni, það timabil i list
Picasso hafði á sinum tima
mikii og góð áhrif á marga is-
lenska listamenn.
MYNDIR Victor Vasarely
koma vel út i þessari miklu
tækni er þarna ræður rikjum.
Þó held ég að mynd Georgs
Rhoner „Musica” slái öll met i
tæknilegri útfærslu.
Þarna er mjög gott tækifæri
fyrir islenska ofsettprentara til
að nema og kynna sér frábær-
yfir flötinn á nokkurs sjáanlegs
markmiðs, samsetning ólikra
mynda einsogi seríunni „Made
in Japan” ná ekki þeirri spennu
er ég átti von á, virkun þeirra
var állka og fletta hasarblaöi.
Til viðmiðunar mætti nefna
ameriska myndlistarmanninn
Roy Lichtenstein, sem er upp-
hafsmaður slikra vinnubragða.
Þarna eru nokkrir málarar
kenndir við Cobra hópinn og
mætti tina margt til af
Georges Rhoner, Musica, litografi.
lega vönduð vinnubrögð. Mynd- s
heimur Errós hefur alla tfð h'tt i:
höfðað til min, sá urmull af S
táknum er dreifast óskipulega s
skemmtilegum myndum á sýn-
ingunni, en látum þetta nægja.
Sá keimur af eftirprentunum
sem maður verður var við gerir
það að liöanin er eins og skoöuð
hafi verið vönduð og stór lista-
verkabók, en ekki hreinræktuð
grafik eftir minum skilningi.
Einar Hákonarson skrifar:
Fullbúinn
starfsvöllur
er ónothœfur
Starfsvöllur er nú risinn I
Breiðholti III. Sá er þó Ijóöur á
ráöi hans aðhann er einskis nýtur
vegna þess að aigjörlega skortir
efni fyrir börnin, sem þar eiga að
dveljast, til að vinna úr.
„Það er þvi sem næst allt fyrir
hendi. Aðeins eftir að ljúka við
girðingu i kringum hann”, sagði
Sigurður Bjarnason formaður
Framfarafélags Breiðholts III, i
samtali við Visi.
Framfarafélagið hefur þvi
ákveðið að efna til söfnunar á
spitum svo hægt veröi aö opna
völlinn. Var leitað til Reykja-
vikurborgarum aðstoð. „Þeir lof-
uðu að útvega bil og tvo menn”,
sagði Sigurður. Ætlunin hjá okkur
eraðbyrja á mánudaginn. Það er
vonokkarað fólk taki vel i þetta
og aðstoði okkur svo hægt veröi
að koma starfsvellinum I gagn-
ið”.
Sigurður sagði að þetta væri
brýnt verk og sæjist þaö á þvi að
um 20% barna I Reykjavik byggju
i Breiðholti III.
— EKG
Starfsvöllurinn viö Austurberg og Vesturbcrg i Breiðholti er til einskis nýtur vegna spitnaskorts.
Ljósmynd Jens