Vísir - 05.01.1977, Síða 23

visra Miövikudagur 5. janúar 1977

Endurskoðun
stendur yfir
LESENDUR
hringið í símo 8 66 11
milli kl. 13.00 og 15.00
eða
1 98 06 ó Akureyri,
milli kl. 16.00 og 17.00
Áfram meðsmjörið!
Sjónvarp á miðin, segir sjómaður
Norðlenskur sjúmaður hringdi:
Það var löngu kominn timi til
að sjómenn létu frá sér heyra
um sjónvarpsmálin og þvi var
ég ánægður að sjá ágæta grein
frá Hliðari Kjartanssyni i Visi
fyrir jólin þar sem hann lýsti á
raunsæjan hátt við hvern vanda
sjómenn eiga að striða vegna
sjónvarpsleysisins á miðunum.
Það var mikil skömm fyrir
alla þingmenn, hve fálega
frumvami Karvels Pálmasonar
var tekið. Og svona undirteKtir
staðfesta grun hjá manni um aö
á bak við fagurgalann i stjórn-
málamönnum búi ekkert.
Hátiðarræðurnar eru bara tii
brúks á sjómannadaginn.
Okkur finnst þaö hart að við
fáum ekki einu sinni að njóta
þess sama og aðrir og glápa á
sjónvarpið.
Það er alltaf verið að tala um
litasjónvarp. Og vist er að ég
hefekkertá móti þvi. En til þess
að kaupa litasjónvarp þarf
gjaldeyri og hver skapar hann.
Eru það ekki viö sjómennirnir?
Finnst þingmönnum það þá
kannski til of mikils mælst að
við fáum aðhorfa á sjónvarp, þó
það sé nú ekki farið fram á lita-
sjónvarp.
Sjómannastéttin á formæl-
endur fáa á Alþingi. Það hefur
alltafsýntsig.Enaðgefinn væri
skftur i réttlætismál henni til
handa, átti ég ekki von á.
Þakka þér fyrir góða hug-
vekju, Hliðar. Afram með
smjörið!
Jón Emil Guðjónsson Rikisút-
gáfu námsbóka.
Vegna athugasemdar i Visi
um kennslubók i félagsfræði
þann 9. þ.m. skal eftirfarandi
tekið fram:
Viðtæk endurskoðun eða
endursamning fer nú fram á
mörgum kennslubókum Rikis-
útgáfu námsbóka. í sumum
námsgreinum er henni lokiö,
eins og t.d. i eðlis- og efnafræöi,
en i öðrum stendur hún yfir.
Nýtt námsefni i samfélagsfræöi
til notkunar i grunnskóla er nú i
undirbúningi. Fer sá undirbún-
ingur fram á vegum Skólarann-
sóknadeildar Menntamálaráðu-
skoöun yfirleitt. Nokkur til-
raunahefti eru nú þegar komin
-út, en þó ekkert handa nemend-
um efri bekkjar grunnskólans.
Hvert hefti er kennt til reynslu i
tvö ár eða svo, áöur en efni þess
er sett i fullbúna bók. Þessi
endurskoðun mun þvi óhjá-
kvæmilega taka nokkurn tima.
Ekki þótti þó rétt, af fjárhagsá-
stæðum, að verja miklu fé til aö
endurskoða þá félagsfræði sem
nú er i notkun. Hún verður ekki
notuö i framtiðinni, enda má
segja að hilli undir nýtt náms-
efni i þessari grein.
Með þökk fyrir birtinguna.
Kuraia kvitmynda-
húsgestír ó Akur-
eyri enga manna-
siði?
P.J. á Akureyri skrifar:
,,Nú um hátiðarnar fór ég
suður heiðar, og dvaldi m.a. um
tima i Reykjavik. Þótti mér þá
tilhlýðilegt að sjá nokkrar jóla-
myndanna sem kvikmyndahús-
in höfðu uppá að bjóða.
Efni myndanna eða gæði
þeirra ætla ég ekki að gera aö
umtalsefni, heldur langar mig
aðeins að gera samanburö á
framkomu kvikmyndahúss-
gesta i Reykjavik annarsvegar
og hér á Akureyri hinsvegar.
Ekki getur sá samanburöur
talist hagstæður okkur norðan-
mönnum, og ber þar margt til,
og er bæði við gesti kvikmynda-
húsanna og eigendur þeirra að
sakast.
A Akureyri er oft um að ræða
slikan hávaða, framiköll og læti
á biósýningum, að óþolandi er.
Kókflöskum er rennt eftir gólf-
um, fólk talast við, jafnvel svo
að illa gengur fyrir þá sem næst
sitja að heyra tal myndarinnar,
og fleira i þeim dúr. Þá virðist
það ekki saka, i augum dyra-
varða á Akureyri, aö drukknum
mönnum sé hleypt inn á sýning-
ar. A það jafnvel um hjá
Borgarbiói, sem þó er rekið af
templurum. Fleira mætti nefna,
svo sem óstundvisi kvikmynda-
húsgesta hér, og það að ekki
viröist vera gerð nein tilraun til
að fara eftir reglum um aldurs-
lágmark á sýningar. Þó jafnvel
hafi þótt ástæða til að hafa lög-
reglumenn við dyr kvikmynda-
húsa i Reykjavik, er öllum sem
áhuga hafa hleypt inn á sýning-
ar sömu mynda hér á Akureyri.
Það hefur það einnig oftsinnis
vakið furðu mina, hversvegna
seldur er is i bióunum hér i bæn-
um, en ekki t.d. poppkorn. Oft-
sinnis kemur þaö fyrir að isinn
leki um allt og er honum þá
fleygt á gólfið, sem fólk siðan
veður i að sýningu lokinni og i
hálfleik.
Hér að framan hefur verið
talið upp ýmislegt sem miður
fer hér i okkar ágæta bæ, og vist
er það ófögur upptalning. En
sönn er lýsingin eigi aö siður.
Viö akureyringar viljum telja
okkur menntað fólk og vel upp
alið, og allavega enga eftirbáta
þeirra fyrir sunnan. Hér erum
við á eftir og við ættum að sjá
sóma okkar i þvi að bæta þar
úr.”